Η Αγγελική, η όμορφη αεροσυνοδός, συνειδητά και με απόλυτη, θα λέγαμε, επίγνωση των πράξεών της επέλεξε το ανηφορικό και δύσβατο μονοπάτι, γνωστό στους πιστούς ως οδός μαρτυρίου. Ακολούθησε χωρίς τυμπανοκρουσίες τα βήματα του Χριστού στην πορεία του προς το λόφο του Γολγοθά. Και αυτό, γιατί κατάλαβε πως μέσω αυτής της πορείας θα έφθανε στην πολυπόθητη ίαση της τραυματισμένης της ψυχής, έτσι ώστε να καταστεί μέτοχος της Ανάστασής του.

Στο διάβα της τούτο χρησιμοποίησε τα ίδια άτρωτα όπλα κατά του εχθρού. Απέναντι στον αβάστακτο πόνο, που προκαλούσε ο καρκίνος, τοποθέτησε την ανιδιοτελή αγάπη προς τον πλησίον της· απέναντι στην απώλεια των λογιζόμενων σήμερα ως κεκτημένων, αντέταξε την Ιώβεια υπομονή· απέναντι στην παραπαίουσα λογική σκέψη, έβαλε την ελπίδα της συμμετοχής της στο παραδεισένιο γεύμα. Στο γεύμα δηλαδή που προσφέρεται στους στεφανωμένους από τον Χριστό αθλητές...

Προτάσσοντας το ειλικρινές ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπό της, η Αγγελική ανακάλυψε το μυστικό της ζέουσας Ορθόδοξης πίστης.