Ο Αλέξιος Πέτρου είναι διδάκτορας φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αρχαία ελληνική και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία (Νietzche, Heidegger), τη φιλοσοφία της παιδείας, τις θεωρίες της γλώσσας και τον ελληνικό πολιτισμό. Έχει μεταφράσει δύο βιβλία του νεοπλατωνικού Ιάμβλιχου ("Περί τον πυθαγορικού βίου" και "Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν", εκδ. Ζήτρος) και επιμελήθηκε, σε συνεργασία, την έκδοση του βιβλίου "Η ανώτατη εκπαίδευση στον 21ο αιώνα" (εκδ. Intercollege)

Ο Αλέξιος Πέτρου είναι διδάκτορας φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αρχαία ελληνική και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία (Νietzche, Heidegger), τη φιλοσοφία της παιδείας, τις θεωρίες της γλώσσας και τον ελληνικό πολιτισμό. Έχει μεταφράσει δύο βιβλία του νεοπλατωνικού Ιάμβλιχου ("Περί τον πυθαγορικού βίου" και "Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν", εκδ. Ζήτρος) και επιμελήθηκε, σε συνεργασία, την έκδοση του βιβλίου "Η ανώτατη εκπαίδευση στον 21ο αιώνα" (εκδ. Intercollege)

Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολείται ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσφέρουν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη. Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες): -Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus (1968) -Άρτεμις Ορθρία (1968) -Ιπποκρατική ιατρική (1972) -Αρχαία ελληνική μετρική (1975) -Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα (1977) -Πέντε φιλολογικά μελετήματα (1986) -Αριστοτελικά μελετήματα (1986) -Εν παρόδω Α΄ - Β΄ (1987-1995) -Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄(1990-1994) -Ιπποκρατική συλλογή Α΄(1991) -Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο (1998) -Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας (1998) -Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄ (2000) -Ιπποκράτης, τόμοι I-V (2000-2001) -Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996). Ένας άλλος τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του είναι η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα.

O Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1947-1951). Έχει δημοσιεύσει φιλολογικές μελέτες, βιβλιοκριτικές και άλλες εργασίες σε ημερήσια και περιοδικά έντυπα, έχει κάνει διαλέξεις στο σύνολο σχεδόν των μεγάλων αστικών κέντρων της Βόρειας Ελλάδας και έχει ασχοληθεί με το σύνολο σχεδόν της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως της αρχαϊκής και της κλασικής περιόδου της.