Η Μαρία Δημοπούλου-Λαγωνίκα είναι καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας με ειδίκευση στην κλινική-ψυχιατρική κοινωνική εργασία. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (Smith College School for Social Work) και έχει παρακολουθήσει προγράμματα κοινοτικής ψυχικής υγείας στη Βοστώνη, ειδικής αγωγής του άρρωστου παιδιού στο Νοσοκομείο Karolinska της Στοκχόλμης και σεμινάρια οικογενειακής θεραπείας στο Institute of Family Therapy στο Λονδίνο. Έχει εργαστεί σε ψυχιατρικές οργανώσεις στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Δίδαξε στην Ανωτέρα Σχολή Κοινωνικής Εργασίας του ΙΑΚΕ και στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Αθήνας. Συνεχίζει να διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Frederick University στην Λευκωσία Κύπρου. Συμμετέχει με εισηγήσεις της σε επιμορφωτικά σεμινάρια στην Ελλάδα και την Κύπρο σε τομείς της ειδίκευσής της (κλινική κοινωνική εργασία, συμβουλευτική οικογένειας, παρέμβαση σε καταστάσεις κρίσης, διαπολιτισμική κοινωνική εργασία κ.ά.), αλλά και σε Πανεπιστήμια χωρών της Ευ­ρωπαϊκής Ένωσης με το πρόγραμμα ERASMUS. Άρθρα και ομιλίες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.

Η Ασπασία Ταυλαρίδου-Καλούτση πραγματοποίησε σπουδές στην κοινωνική εργασία με ειδίκευση στην ψυχιατρική κοινωνική εργασία στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Αμερικανικού Κολεγίου, στο Kentucky University (BA), στο Columbia University (MSSW) και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (διδακτορικό). Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και Επιστημονική Διευθύντρια του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών και στη συνέχεια Διευθύντρια της Σχολής Κοινωνικής Εργασίας του ΙΑΚΕ (πρώην ΧΕΝ) μέχρι την ενσωμάτωσή της στο ΤΕΙ Αθήνας. Παράλληλα με την απασχόλησή της ως κοινωνικής λειτουργού στους τομείς υιοθεσιών, προσφύγων και κυρίως ψυχικής υγείας, δίδαξε ως καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας σε προπτυχιακό και σε μεταπτυχιακό επίπεδο σε διάφορες σχολές και μετεκπαιδευτικά προγράμματα στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση και τη διοίκηση συλλογικών οργάνων του κλάδου αλλά και του χώρου ψυχικής υγείας (ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχικής Υγιεινής - ΕΕΨΥΝΠ). Εκπροσώπησε το επάγγελμα σε πολλά διεθνή συνέδρια και με ποικίλο συγγραφικό έργο συνέβαλε στην ανάδειξή του στην Ελλάδα και στον εμπλουτισμό της βιβλιογραφίας του.

Ο Χρήστος Μουζακίτης χρημάτισε προϊστάμενος και καθηγητής των Τμημάτων Κοινωνικής Εργασίας στα ΤΕΙ Αθήνας και Πάτρας. Υπήρξε επίσης Διευθυντής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας στο ΤΕΙ Πάτρας και ο πρώτος Διευθυντής του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας στο Frederick Institute of Technology στη Λευκωσία, στην Κύπρο. Κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (Πανεπιστήμιο Wayne State, ΗΠΑ) και διδακτορικού διπλώματος (Πανεπιστήμιο του Northern Colorado, ΗΠΑ), δίδαξε ως τακτικός καθηγητής σε μεταπτυχιακά προγράμματα κοινωνικής εργασίας των αμερικανικών Πανεπιστημίων του Denver, του Arkansas και του Meryland. Εργάστηκε σε διάφορους οργανισμούς εξυπηρέτησης του παιδιού και της οικογένειας αλλά και ιδιωτικά ως οικογενειακός σύμβουλος στην Ουάσιγκτον. Έχει εκδώσει το βιβλίο "Social Work: Treatment with Abused and Neglected Children" και είναι συγγραφέας, μαζί τους Α. Ζαφείρη και Ε. Ζαφείρη, του βιβλίου "Οικογενειακή θεραπεία". Άρθρα και έρευνές του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Ο ξαφνικός θάνατός του προκάλεσε βαθιά λύπη στον επαγγελματικό κόσμο.

Η Θεανώ Καλλινικάκη είναι καθηγήτρια κοινωνικής εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει ειδίκευση και μακρόχρονη κλινική εμπειρία στους τομείς ψυχικής υγείας παιδιών, εφήβων, παιδικής προστασίας, παραβατικότητας και στη διεπαγγελματική συμβουλευτική. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της εστιάζονται σε θέματα κλινικής κοινωνικής εργασίας, εκπαιδευτικής-κοινωνικής ένταξης "ευάλωτων" πληθυσμιακών ομάδων και στην έρευνα μετα-παρακολούθησης ατόμων με διάχυτη διαταραχή στην ανάπτυξη και ατόμων με βίωση ψυχωτικού επεισοδίου στην εφηβεία. Από τη θέση της διευθύντριας του Εργαστηρίου Κοινωνικής Κοινοτικής Εργασίας και Συμβουλευτικής του ΔΠΘ, σχεδιάζει και συντονίζει πιλοτικές δράσεις ψυχοκοινωνικής στήριξης και κοινοτικής ανάπτυξης σε μειονοτικές και πολυπολιτισμικές κοινότητες στη Θράκη (έρευνες εκτίμησης κοινωνικών αναγκών, μοντέλα ολιστικής επιτόπιας παρέμβασης). Έχει γράψει και επιμεληθεί βιβλία κοινωνικής εργασίας, ενώ πολλά άρθρα της δημοσιεύθηκαν σε συλλογικούς τόμους.

Η Αγάπη Κανδυλάκη σπούδασε Κοινωνική Εργασία (ΤΕΙ Ηρακλείου) και Κοινωνιολογία (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών Μ.Α. σε Κοινωνική και Κοινοτική εργασία και διδακτορικό τίτλο Ph.D από το Πανεπιστήμιο του Bradford (Μεγ. Βρετανία). Εργάστηκε ως Λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Portsmouth (Μεγ. Βρετανία) (1993-1995) και στο Κολλέγιο του Bradford and Ilkley (Μεγ. Βρετανία) (1992-1993) και ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ της Αθήνας και στο Τμήμα Συμβουλευτικής της ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ. Εργάστηκε επίσης στην Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου ΚΑΤ και στα Γραφεία Κοινωνικής Μέριμνας του ΙΚΑ Πειραιά και Ρεθύμνου. Σήμερα είναι Λέκτορας Κοινωνικής Εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει εξειδικευτεί στην ατομική και την ομαδική συμβουλευτική, καθώς και στην οικογενειακή θεραπεία. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και αγγλόφωνα περιοδικά πάνω στη σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκων, στη χρήση της ποιοτικής μεθοδολογίας της έρευνας στην κοινωνική εργασία, καθώς και στην πολυπολιτισμικότητα και τον αντιρατσισμό.