Το βιβλίο αυτό μελετά την εξέλιξη και τη χρήση των υλικών στη ζωγραφική, δια μέσου των διασωθέντων μαρτυριών για την κάθε εποχή, που βασίζονται πάνω στα υλικά και τις τεχνικές που χρησιμοποίησαν οι μεγάλοι ζωγράφοι. Τα γραπτά στοιχεία που σώζονται, είναι αυτά που διέρρευσαν , γιατί οι συντεχνίες κρατούσαν όλα τα μυστικά των μεγάλων δημιουργών της Τέχνης. Τα υλικά αυτά τοποθετούνται ιστορικά, από την εμφάνισή τους και τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν δια μέ¬σου των εποχών, ενά αναλύεται η σύσταση τους και ο τρόπος παρασκευής τους.

Η μελέτη ξεκινά με τον ζωγράφο Γιαν Βαν Άικ, ο οποίος σηματοδότησε με την ανακάλυψη του στα 1410 που ήταν το λάδι, την πορεία της ζωγραφικής. Βασιζόμενοι σ’ αυτόν οι μετέπειτα ζωγράφοι, Αντονέλο ντα Μεσίνα, Λεονάρντο ντα Βίντσι, οι Βενετσιάνοι, ο Ρούμπενς, ο Ρέμπραντ κ.ά., εισάγουν τις δικές τους παραλλαγές και τεχνικές στη ζωγραφική και καθορίζουν, την μετέπειτα εξέλιξη της Τέχνης έως σήμερα.

Αναλύονται επίσης οι ιδιότητες των χρωστικών ουσιών και των διαφόρων εργαλείων, στοιχεία απαραίτητα σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, για τον σημερινό καλλιτέχνη που έχει στη διάθεση του πλη¬θώρα από τεχνικές και τρόπους έκφρασης, αλλά και για τον συντηρητή έργων τέχνης. Αναφορά γίνεται και στα βιομηχανοποιημένα υλικά της σημερινής εποχής, κάτι που καθιστά δυνατή την σύγκριση ώστε να υπάρχει βαθύτερη κατανόηση της τεχνοτροπίας των παλαιών δασκάλων.