[...] Στα κείμενα που παρουσιάζουμε στο βιβλίο αυτό φαίνεται καθαρά η εμμονή και επιμονή της πατερικής, ασκητικής και νηπτικής Παράδοσης στη μετοχή μας στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Από κείνη αντλούμε την πνευματικότητά μας, τον αγιασμό μας και την ασφαλή πορεία μας προς τη Βασιλεία του Θεού. Όλα τ' άλλα είναι ηροπαρασκευαστικά και κατ' ουσίαν "εισαγωγικά" για τη μετοχή μας στο ύψιστο αυτό γεγονός της Κοινωνίας μας με το Χριστό. Είναι ενδιαφέρουσα, μάλιστα, η παρατήρηση ότι η μετοχή μας στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας δεν αποτελεί ηθικό ή πνευμαπκό κατόρθωμά μας, ούτε ένα είδος επιβράβευσης για τα καλά μας έργα και τις ηθικές μας πράξεις, αλλά είναι έκφραση της αγάπης και του ελέους του Θεού. Βέβαια, όταν καλείσαι σε κάποιο επίσημο δείπνο και δέχεσαι τιμητική πρόσκληση για τους γάμους υψηλών και σημαντικών προσώπων, φροντίζεις όσο το δυνατό να είσαι ευπρεπισμένος, καθαρός και με ένδυμα ανάλογο της περίστασης. Στην πνευμαπκή ζωή αυτά σημαίνουν κατάλληλη προετοιμασία και προπαρασκευή εν όψει του μοναδικού γεγονότος της ζωής μας, που είναι η μετοχή μας στο εσχατολογικό δείπνο και στους εσχατολογικούς γάμους της Βασιλείας του Θεού. Ένας που ενσυνείδητα μετέχει και απολαμβάνει μετ' ευχαριστίας τα αγαθά του "δείπνου" και βλέπει στη ζωή του τα σωτηριολογικά αποτελέσματα αυτής της Κοινωνίας, ασφαλώς και επιδιώκει τη συχνή και αδιάλειπτη αυτή μετοχή. Αυτό σημαίνει πίστη και βεβαιότητα στη ζώσα παρουσία του εσταυρωμένου και αναστάντος Κυρίου μέσα στην ευχαριστιακή σύναξη της Εκκλησίας. Η ευχή είναι να επανέλθουμε όλοι στην ιερή αυτή παράδοση και προοππκή της Εκκλησίας των Οσίων και Αγίων.

(από τον πρόλογο του βιβλίου)