Βραβευμένη με δύο Όσκαρ για τα ντοκιμαντέρ της "Harlan County" και "Αμερικάνικο όνειρο", η Μπάρμπαρα Κοπλ έχει αναγνωριστεί για το ανθρώπινο πρόσωπο με το οποίο προσεγγίζει σημαντικά πολιτικό-κοινωνικά ζητήματα και την ανάδειξη των φωνών των ανθρώπων που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Επιπλέον, η Κοπλ έχει δείξει μέσα από τη μεγάλη θεματική γκάμα του έργου της ένα εξαιρετικό ταλέντο για αφήγηση και μια ικανότητα στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων της, στηριζόμενη στο κινηματογραφικό στιλ της παρατήρησης και του cinema verite, και δουλεύοντας με ιδιαίτερα χαμηλούς προϋπολογισμούς, χωρίς ηθοποιούς ή σενάριο. Η Κοπλ άρχισε να κάνει ταινίες στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ενώ σπούδαζε Κλινική Ψυχολογία στο Κολέγιο της West Virginia. Μαθήτευσε δίπλα στους Albert και David Maysles όταν εκείνοι έκαναν το "Gimme Shelter" (1970), μαθαίνοντας τα μυστικά του direct cinema και του πώς να κινηματογραφεί τη ζωή που ξεδιπλώνεται μπροστά στο φακό χωρίς να παρεμβαίνει. Πέρα από τα βραβευμένα με Όσκαρ ντοκιμαντέρ της, η Κοπλ έχει σκηνοθετήσει και έχει κάνει την παραγωγή μιας πληθώρας ντοκιμαντέρ, μεταξύ των οποίων, το "Μαρτυρίες πολέμου", γύρω από τις πολεμικές ανταποκρίτριες στο Ιράκ και αλλού· "Η δική μου γενιά", το οποίο εξετάζει την κληρονομιά του Γούντστοκ και της Γενιάς Χ· "Μιλώντας με τον Γκρέγκορι Πεκ", ένα πορτρέτο της καριέρας και της ζωής του γνωστού ηθοποιού· "Wild Man Blues", γύρω από την ευρωπαϊκή περιοδεία του Γούντι Άλεν και του τζαζ συγκροτήματός του, για το οποίο κέρδισε το βραβείο National Board of Review για το καλύτερο ντοκιμαντέρ· "Υπερασπίζοντας τις κόρες μας", μια έρευνα γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών στη Βοσνία, το Πακιστάν και την Αίγυπτο, κερδίζοντας το βραβείο Voices of Courage· "Έκπτωτος πρωταθλητής: η άγνωστη ιστορία του Μάικ Τάισον", για το οποίο ήταν υποψήφια για το βραβείο Emmy για την καλύτερη σκηνοθεσία. Έχει επίσης σκηνοθετήσει την ταινία μυθοπλασίας "Όλεθρος", γύρω από την ενηλικίωση μιας ομάδας πλούσιων εφήβων στο Λος Άντζελες, καθώς επίσης και τηλεοπτικές σειρές, όπως "Oz" και "Ανθρωποκτονία", για την οποία κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας του Σωματείου Αμερικανών Σκηνοθετών, αλλά και διαφημίσεις. Η Μπάρμπαρα Κοπλ έχει τιμηθεί με πληθώρα διακρίσεων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα βραβεία Κριτικών του Λος Άντζελες και της Εθνικής Ένωσης Κριτικών, το μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής αλλά και τα βραβεία κοινού και σκηνοθεσίας ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ του Sundance. Έχει επίσης τιμηθεί για το συνολικό της έργο στο Φεστιβάλ Human Rights Watch. Η Κοπλ είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Αμερικανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου και συμμετέχει ενεργά σε οργανώσεις κοινωνικού προσανατολισμού και υποστήριξης της ανεξάρτητης κινηματογραφικής παραγωγής.

Ο Δημήτρης Κερκινός σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στον Καναδά και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έκανε επιτόπια έρευνα στην Κούβα επικεντρώνοντας στις σχέσεις κινηματογράφου και κοινωνίας στην Αβάνα της δεκαετίας του 1990. Από το 2002 είναι υπεύθυνος προγράμματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει κριτικά κείμενα για τον κινηματογράφο και έχει επιμεληθεί αρκετές μονογραφίες του ΦΚΘ. Εκτός από το εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και την οπτική ανθρωπολογία, στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ανθρωπολογία του κινηματογράφου και των ΜΜΕ.

Ο Λευτέρης Αδαμίδης είναι κριτικός κινηματογράφου, μέλος της ΠΕΚΚ και καλλιτεχνικός διευθυντής του τμήματος "Ημέρες Ανεξαρτησίας" του ΦΚΘ.

Η Ζωή - Μυρτώ Ρηγοπούλου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Είναι ψυχολόγος και εκπαιδευόμενο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας.

Ο Δημήτρης Κερκινός σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στον Καναδά και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έκανε επιτόπια έρευνα στην Κούβα επικεντρώνοντας στις σχέσεις κινηματογράφου και κοινωνίας στην Αβάνα της δεκαετίας του 1990. Από το 2002 είναι υπεύθυνος προγράμματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει κριτικά κείμενα για τον κινηματογράφο και έχει επιμεληθεί αρκετές μονογραφίες του ΦΚΘ. Εκτός από το εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και την οπτική ανθρωπολογία, στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ανθρωπολογία του κινηματογράφου και των ΜΜΕ.

Ο Δημήτρης Κερκινός σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στον Καναδά και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έκανε επιτόπια έρευνα στην Κούβα επικεντρώνοντας στις σχέσεις κινηματογράφου και κοινωνίας στην Αβάνα της δεκαετίας του 1990. Από το 2002 είναι υπεύθυνος προγράμματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει κριτικά κείμενα για τον κινηματογράφο και έχει επιμεληθεί αρκετές μονογραφίες του ΦΚΘ. Εκτός από το εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και την οπτική ανθρωπολογία, στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ανθρωπολογία του κινηματογράφου και των ΜΜΕ.