[...] Στον αγώνα για το δύσκολο εγχείρημα της εν Χριστώ και διά του Χριστού μεταμορφώσεως της ζωής μας από τη φθορά και την παροδικότητα στην αφθαρσία και αθανασία σε καμιά περίπτωση δε χωρεί παραίτηση ή απόκλιση. Στην ορθόδοξη μοναχική πολύμορφη άσκηση αναφέρονται οι "Ασκητικοί ιδρώτες", το Ε΄ Κεφάλαιο του ανθολογίου.
Αν η άσκηση με τον ένα ή άλλο τρόπο δεν είναι παρά παράστασή μας ενώπιον του Θεού, αγώνας για οικείωση του θελήματος και της ζωής του Κυρίου Ιησού, γεγονός κοινωνίας μαζί Του, που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη μόνωση και την ερημία, η αφοσίωση αυτή στην πρώτη εντολή δεν μπορεί να είναι άσχετη με τη δεύτερη. Ο αληθινός μοναχός κινείται προς καθολική μετάνοια -κένωση από τον εγωκεντρικό εαυτό του- και σε πρόσληψη και άγιο εναγκαλισμό των άλλων. Δοσμένος στη θεία σύζευξη μαζί Του, είναι, κατ' εικόνα του Τριαδικού Προτύπου, και στη μόνωση πάσι συνηρμοσμένος και στις επικοινωνίες του ελεύθερος από όλα και από όλους, όλος του Κυρίου Του. Σ' αυτά τα θέματα αναφέρεται το ΣΤ΄ Κεφάλαιο "Μόνωση και κοινωνικότητα", που περιλαμβάνεται μαζί με το Κεφάλαιο Ε΄ στον Γ΄ τόμο. [...]

(από το εκδοτικό σημείωμα του βιβλίου)