[...] Ο Φιλελληνισμός παρουσιάστηκε με διάφορες μορφές. [...]
Η κυριότερη όμως έκφραση του Φιλελληνισμού ήταν η συρροή εθελοντών για τον αγώνα, από τις πρώτες ακόμη μέρες της Ελληνικής Επανάστασης. Παλαίμαχοι στρατιώτες των Ναπολεόντειων πολέμων από διάφορες χώρες, αντίθετοι μάλιστα μεταξύ τους Γάλλοι και Γερμανοί κυρίως αλλά και Ιταλοί, Πολωνοί, Ολλανδοί και άλλοι, καθώς και ενθουσιώδεις νέοι φοιτητές ιδεολόγοι κατέβηκαν στην Ελλάδα να πολεμήσουν στους Οθωμανούς για την ελευθερία των Ελλήνων.
Ένας από αυτούς ήταν ο Johann Daniel Elster, εθελοντής από τους πρώτους που έτρεξαν. Από τη Μασσαλία έφθασε μαζί με άλλους στην Ελλάδα και κατατάχθηκε ως ιατρός στο Τάγμα των Φιλελλήνων που συγκροτήθηκε από το φιλέλληνα στρατηγό Karl Graf νοn Normann-Ehrenfels στην Κόρινθο, το ακολούθησε στην εκστρατεία στη Δυτική Ελλάδα τον Ιούνιο και Ιούλιο του 1822 και παραβρέθηκε στη σημαντική μάχη του Πέτα όπου το Τάγμα αποδεκατίστηκε.
Στο ημερολόγιό του ο Elster διηγείται την ιστορία του Τάγματος των Φιλελλήνων από τη συγκρότησή του στην Κόρινθο το Μάιο του 1822, τις μετακινήσεις του και τη συμμετοχή στην εκστρατεία της Δυτικής Ελλάδας, τη μάχη στο Κομπότι, την καταστροφή στο Πέτα και Την επιστροφή του ιδίου στο Μεσολόγγι. Περιγράφει με λεπτομέρειες Τη ζωή των ημερών εκείνων, τις ταλαιπωρίες και τον ηρωισμό των εθελοντών Φιλελλήνων και κάνει κρίσεις για πρόσωπα και καταστάσεις, χωρίς μάλιστα να ωραιοποιεί τα πράγματα.
Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του ημερολογίου που έγινε το 1828 στο Baden, υπάρχει το εξής σχόλιο μιας ελβετίδας Φιλελληνίδας:
"Το βιβλίο αυτό δεν έχει γραφεί δια μανιώδεις Φιλέλληνας, ούτε δι' εχθρούς των Ελλήνων, αλλά δια φίλους αυτής ταύτης της Ελληνικής υποθέσεως". [...]

(Ι.Κ. Μαζαράκης - Αινιάν, από τον πρόλογο του βιβλίου)