Ο Θοδόσης Πιερίδης, γιος του Φίλιππου και της Μαρίτσας και αδερφός του λογοτέχνη Γιώργου Πιερίδη, γεννήθηκε στο Τσέρι της Κύπρου, μοίρασε όμως τα παιδικά του χρόνια ανάμεσα στην Κύπρο και το Κάιρο, όπου ήταν εγκατεστημένη η οικογένειά του. Αποφοίτησε από το εμπορικό τμήμα της Αμπέτειου Σχολής του Καΐρου και από το Γαλλικό Λύκειο της ίδιας πόλης. Το 1936 παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα Κουτσουμπού από το Κάιρο, με καταγωγή από τη Σμύρνη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία και ιστορία πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στη Γαλλία (1949-1952). Μετά την επιστροφή του στην Αίγυπτο εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος και ως δημοσιογράφος. Ανέλαβε αντιφασιστική δράση, ως ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Ειρηνιστικής Ένωσης και μετά την είσοδο του Ρόμμελ στην Αίγυπτο κατέφυγε στην Παλαιστίνη. Επέστρεψε το 1942 μετά τη μάχη του Ελ Αλαμέιν και εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Απελευθερωτικού Συνδέσμου (Ε.Α.Σ.) το 1943, εκδότης και αρχισυντάκτης του αγωνιστικού περιεχομένου και οργάνου του Ε.Α.Σ. περιοδικού "Έλλην" και διευθυντής του εκδοτικού οίκου "Ορίζοντες" (1944-1947), συνελήφθη το 1944 από της αγγλικές αρχές και φυλακίστηκε, καθώς υποστήριζε το αίτημα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Μέσης Ανατολής για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Από το 1947 ως το 1949 έζησε στην Αμμόχωστο, λόγω απαγόρευσης της επιστροφής του από το καθεστώς Φαρούκ. Μεγάλο μέρος της υπόλοιπης ζωής του έζησε στο Παρίσι (1949-1952) και τις χώρες του σοσιαλισμού, κυρίως στη Ρουμανία (1952-1962), από όπου συνέχισε την αγωνιστική του δράση. Στην Κύπρο επέστρεψε το 1962, μετά την απελευθέρωση του νησιού από την αγγλική κυριαρχία, εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στην Παγκύπρια Ακαδημία Θηλέων, ενώ συνεργάστηκε με έντυπα όπως η "Χαραυγή" και η "Νέα Εποχή". Το Μάη του 1965 πήρε μέρος στη Διεθνή Συνάντηση Συγγραφέων, που έγινε στην Ανατολική Γερμανία (Βερολίνο, Βαϊμάρη). Μετά το θάνατο της συζύγου του (1966) η υγεία του κλονίστηκε. Πέθανε στο Βουκουρέστι, κατά τη διάρκεια αναρρωτικού ταξιδιού και ενταφιάστηκε στη Λευκωσία. Στην κηδεία του παρέστησαν αντιπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρουμανίας και του Ανορθωτικού Κόμματος του Εργαζομένου Λαού (ΑΚΕΛ) της Κύπρου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1930 από τις σελίδες του περιοδικού "Πρωτοπορία της Αλεξάνδρειας" με τη δημοσίευση του ποιήματος "Εμβατήριο του παλιού ποιητή". Το σύνολο του έργου του περιλαμβάνει δεκαεννέα ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις και μια μελέτη για το νησί του και τον τοποθετεί ανάμεσα στους σημαντικότερους λογοτέχνες της Κύπρου και δίπλα στο λογοτέχνη και συναγωνιστή του Τεύκρο Ανθία. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θεοδόση Πιερίδη βλ. Ιωαννίδης Κλείτος, "Θοδόσης Πιερίδης", Ιστορία της νεώτερης κυπριακής λογοτεχνίας, σ.163-167. Λευκωσία, 1986 (για βιβλιοκρισία του Ιωαννίδη βλ. Παναγιώτου Νίκος, Κριτική θεώρηση της "Ιστορίας της νεώτερης κυπριακής λογοτεχνίας" του Κλείτου Ιωαννίδη. Λευκωσία, 1986), Κουδουνάρης Αριστείδης Λ., "Πιερίδης Θεοδόσης", Βιογραφικόν Λεξικόν Κυπρίων 1800-1920. Λευκωσία, 1995 (έκδοση γ΄), Επιλογή Ποιημάτων Θ.Πιερίδη, σ.3-5. Λευκωσία, έκδοση Κ.Ε. ΑΚΕΛ, 1978 και χ.σ., "Πιερίδης Θεόδόσης", Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Ο Άρης Μαραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ιστορία, αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Paris I (Σορβόννη), στο Παρίσι. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων, κειμενογράφος, κριτικός βιβλίου, μεταφραστής και εκδότης. Έχει εκδώσει περισσότερα από δέκα βιβλία πεζογραφίας και κριτικής και ισάριθμες μεταφράσεις (από τα γαλλικά και τα αγγλικά). Γράφει κριτική βιβλίου και ιδεών στoν Tύπο και στα σχετικά με τη λογοτεχνία περιοδικά. Είναι ιδρυτικό στέλεχος των εκδόσεων "Τόπος", όπου διευθύνει το τμήμα λογοτεχνίας. Εργογραφία: Α. Πεζογραφία "Όλντσμομπιλ", Ελεύθερος Τύπος, 1982. "Ψυχομπουρδέλο", Ελεύθερος Τύπος, 1983. "Δεν είναι όλα σινεμά μωρό μου", Ελ. Τύπος, 1985. "Oι ωραίες ημέρες του Bενιαμίν Σανιδόπουλου", Κέδρος, 1998. "Τα δεδομένα της ζωής μας", Ελληνικά Γράμματα, 2002. "Αγάπη, κήποι, αχαριστία", Κέδρος, 2002. "Γλυκειά επιστροφή", Ελληνικά Γράμματα, 2003. "True Love", Tόπος 2008 "Η μανία με την Άνοιξη", Ελληνικά Γράμματα 2006· Τόπος 2009 Β. Δοκίμιο "Ulysses, Oδηγός Aνάγνωσης", Δελφίνι 1996· Κέδρος, 2001· Τόπος 2010 "Διαφθορείς, Εραστές, Παραβάτες", Ελληνικά Γράμματα, 2005 Γ. Λευκώματα (επιμέλεια) "Aγαπημένο Bρωμοδουβλίνο", Κέδρος, 1997. "Ρωσία, 100 χρόνια", Ριζάρειον Ίδρυμα/ Ίδρυμα Σταύρου Νιάρχου, 2002 "Η άλλη Ελλάδα", Τόπος 2007 Δ. Mεταφράσεις Aντονέν Aρτώ, "O Hλιογάβαλος" Aντρέ Mπρετόν, "Tι είναι ο Σουρεαλισμός" Bίλλυ Bερκάουφ, "Dada, μονογραφία ενός κινήματος" Zαν Mποντριγιάρ, "Pέκβιεμ για τα mass media" Tζέιμς Tζόις, "Tζιάκομο Tζόις" Pενέ Bαρέν, "Aνθολογία ερωτισμού" Tζόναθαν Σουίφτ, "Tα ταξίδια του Γκάλιβερ" Nτάνιελ Nτιφόου, "Pοβινσόνας Kρούσος" Mαργκερίτ Nτυράς, "Mοντεράτο Kαντάμπιλε" Oνορέ ντε Mπαλζάκ, "Σαρραζίνος" Xένρι Tζέιμς, "Oυάσιγκτον Σκουέρ"

Ο Κώστας Νικολαΐδης γεννήθηκε στον Στρόβολο της Κύπρου το 1946. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση και στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου. Υπήρξε συνεκδότης και μέλος της εκδοτικής ομάδας του ετήσιου περιοδικού κριτικής και λογοτεχνίας "Σημείο" (1992-1998). Επιμελήθηκε τα παρακάτω βιβλία: Δώρου Λοΐζου, "Ψωμί και Ελευθερία" (1974), "Ανθολογία Κυπριακής Λογοτεχνίας για το Λύκειο" (1990), "Νίκος Νικολαΐδης ο Κύπριος" (1998), "Nicos Nicolaides" (χ.χ.έ.), "Glafkos Alithersis" (2003), "Τεύκρος Ανθίας" (2001), "Κώστας Μόντης, ο περιπατητής του ουρανού" (2008).

Ο Λευτέρης Παπαλεοντίου σπούδασε νεοελληνική λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1980-1984), όπου συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές (MA 1989, PhD 1994). Από το 1994 διδάσκει στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Εξέδωσε τα βιβλία: "Η κυπριακή λογοτεχνία στον τύπο" (1993), "Τα πρώτα βήματα της κυπριακής λογοτεχνικής κριτικής 1880-1930" (1997), "Λογοτεχνικές μεταφράσεις του μείζονος ελληνισμού: Μικρασία - Κύπρος - Αίγυπτος 1880-1930" (1998). Επιμελήθηκε τις εκδόσεις πεζογραφημάτων της Μ. Ρουσσιά, του Ν. Βραχίμη και του Ε. Φραγκούδη. Είναι συνυπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού "Μικροφιλολογικά" (1997 κ.ε.).