Ο Κωνσταντίνος Φλώρος, ομότιμος καθηγητής μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, αποκωδικοποίησε τις αρχαιότερες βυζαντινές και σλαβικές μουσικές σημειογραφίες, απέδειξε την βυζαντινή προέλευση της σημειογραφίας του Γρηγοριανού Μέλους και ανέπτυξε μια μέθοδο σημασιολογικής μουσικής ανάλυσης την οποία εφάρμοσε σε πολυάριθμα έργα διαφόρων συνθετών. Ιδιαίτερη βαρύτητα στις έρευνές του έχει η μουσική του Μεσαίωνα και η μουσική του 18ου, του 19ου και του 20ού αιώνα. Μεταξύ των μέχρι στιγμής 30 εκδοθέντων βιβλίων του περιλαμβάνονται μονογραφίες για την Ηρωϊκή του Beethoven, για τον Johannes Brahms (3 τόμοι), τον Anton Bruckner, τον Peter Tschaikowsky, τον Alban Berg (2 τόμοι) και τον Gyοrgi Ligeti. Στις πιο σημαντικές εκδόσεις του ανήκουν η τρίτομη Universale Neumenkunde (Kassel 1970), ένα τρίτομο έργο για τον Γκούσταβ Μάλερ (Wiesbaden 1977-1985), όπως επίσης, μεταξύ άλλων, τα βιβλία Musik als Botschaft ([Μουσική ως μήνυμα], Wiesbaden 1985), Der Mensch, die Liebe und die Musik (Ο άνθρωπος, ο έρωτας και η μουσική, Νεφέλη, Αθήνα 2006), Neue Ohren fur neue Musik ([Νέα αυτιά για νέα μουσική], Mainz 2006) και Horen und verstehen. Die Sprache der Musik und ihre Deutung ([Ακούω και καταλαβαίνω. Η γλώσσα της μουσικής και η ερμηνεία της], Mainz 2008). Αρκετά από τα βιβλία του έχουν ήδη μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Είναι μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Έρφουρτ, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Γκούσταβ Μάλερ του Αμβούργου, επίτιμο μέλος πολλών Ιδρυμάτων και επίτιμος διδάκτωρ πολλών Πανεπιστημίων. Ο Κωνσταντίνος Φλώρος έχει γράψει μέχρι στιγμής 5 τόμους για τον Γκούσταβ Μάλερ. Στις 7 Μαρτίου 2010, η Διεθνής Εταιρεία Γκούσταβ Μάλερ της Βιέννης (Internationale Gustav Mahler Gesellschaft) του απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο Μάλερ ως αναγνώριση του έργου του.

Ο Ιωάννης Φούλιας (γεν. 1976) είναι λέκτορας "Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)" στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999 και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 ("Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven"). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού "Πολυφωνία" καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού "Μουσικολογία". Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Repertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950), σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά καθώς και σε άλλες επιστημονικές εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα συναυλιών. Έπειτα από την κυκλοφορία δύο βιβλίων σε δική του μετάφραση στα ελληνικά (Nicholas Cook, "Μουσική: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε", Ελληνικά Γράμματα - Το Βήμα, Αθήνα 2007, και Κωνσταντίνος Φλώρος, "Gustav Mahler - Οραματιστής και δυνάστης. Προσωπογραφία μιας προσωπικότητας", Νεφέλη, Αθήνα 2010), η πρωτότυπη μελέτη του με τίτλο "Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής" δημοσιεύθηκε το 2011 από τον εκδοτικό οίκο "Παπαγρηγορίου - Νάκας". Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.