Η Λίζα Ευαγγέλου γεννήθηκε το 1958 και έχει μια κόρη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (Πληροφορική). Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια επιλογής, συμβουλευτικής, εκπαίδευσης ενηλίκων, ψυχολογίας και ψυχομετρικών τεστ και Ψυχολογία και Συμβουλευτική στο Mediterranean College, στο δεύτερο έτος σπουδών για την απόκτηση Η.Ν.D, in Psychology and Counselling στην ανθρωπιστική κατεύθυνση. Μιλάει Αγγλικά και Γαλλικά. Ασχολείται με την επιλογή και ανάπτυξη ανθρώπων κυρίως στον τραπεζικό τομέα (εκπαίδευση ενηλίκων, συμβουλευτική, αξιολόγηση, επιλογή και στελέχωση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε Βαλκανικές χώρες). Έχει γράψει μια ποιητική συλλογή το 1986 ("Χωρίς αποσκευές"), και παραμύθια, διηγήματα, ένα σενάριο και ένα μυθιστόρημα σε εξέλιξη. Χόμπι της τα ταξίδια, η ζωγραφική, ο κινηματογράφος, η μουσική.

Η Ελένη Μουσαμά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε ψυχολογία και τουριστικά στο Παρίσι. Παρακολούθησε μαθήματα μετάφρασης στο ΕΚΕΜΕΛ και συγγραφής παιδικού βιβλίου στο ΕΚΕΒΙ και στην Book Press. Το 2009 εξέδωσε το εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο "Η Γαλάζια Μαργαρίτα και άλλες ιστορίες" (εκδ. Gema). Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό Δέκατα, αλλά και στο ιστολόγιο του λογοτεχνικού περιοδικού Πλανόδιον. Η συλλογή "Το κοινό μυστικό και άλλες μικροψίες" (εκδ. Φαρφουλάς, 2012) αποτελεί την πρώτη της δημιουργία στην πεζογραφία της μικρής φόρμας.

Η Ελένη Α. Μπάλιου έχει εκδώσει το μυθιστόρημα "Σιγά το ξημέρωμα..." (Προπομπός, 2000). Το διήγημά της "Καραγιαννού Χορευταρού", γραμμένο σε παριανή ντοπιολαλιά, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο διηγήματος το 2007 στον διαγωνισμό "Story Writing Festival". Έχει συμμετάσχει στη συλλογική έκδοση "Της ζωής τα παραμύθια" (Εμπειρία Εκδοτική, 2010) και σε δύο ακόμη συλλογικές εκδόσεις, μια ποιητική και μία με διηγήματα, της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων. Κείμενά της φιλοξενούνται σε πολλές λογοτεχνικές ιστοσελίδες.

Με λένε Σοφία Πολίτου-Βερβέρη. Τα παιδιά μου με φωνάζουν mummy douce, δηλαδή γλυκιά μαμά. Εσείς μπορείτε να με λέτε όπως σας αρέσει, αφού όμως πρώτα σας δώσω μερικές πληροφορίες για μένα. Έχω μέσα μου: Πολλές νότες γιατί είμαι δασκάλα πιάνου. Πολλά γράμματα γιατί γράφω φανταστικές ιστορίες από παιδάκι. Πολλές εικόνες γιατί διαβάζω πολλά βιβλία. Πολλές φωνές γιατί μιλάω με τους ήρωες των παραμυθιών. Πολλά χρώματα γιατί χρώματα έχουν και οι φωνές και τα συναισθήματα. Λίγους αριθμούς γιατί στα μαθηματικά ποτέ δεν αρίστεψα αν και είμαι αριθμομνήμων. Αρκετή ζάχαρη γιατί μου αρέσουν τα γλυκά. Όλα τα μπλε γιατί αγαπώ πολύ τη θάλασσα και τα δελφίνια. Τις φωνές του ουρανού γιατί μιλάω μ' ένα πουλί, τον Ξεριόλα, που τα ξέρει όλα. Ελάτε να πετάξουμε μαζί με του Ξεριόλα τα φτερά, θα πάμε παντού και πουθενά να βρούμε την αλήθεια μέσα απ' τα παραμύθια!