Ο Πέτρος Μακρής γεννήθηκε το 1940 στη Λιβαδειά. Απεφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μουσική και τη ζωγραφική, συμπληρώνοντας τις γνώσεις του με περιοδείες στο εξωτερικό. Στο δημοσιογραφικό στίβο μπήκε στη δεκαετία του '60 και διετέλεσε συντάκτης και συνεργάτης, αρθρογράφος, σχολιαστής και στέλεχος εφημερίδων, περιοδικών και ραδιοτηλεοπτικών σταθμών ("Αθηναϊκή", "Ελευθεροτυπία", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", "Ταχυδρόμος", "Πανόραμα", "Καθημερινή", Φλας 96,1, ΕΡΤ κ.ά.). Τον απασχόλησε ιδιαίτερα το πρόβλημα του διχασμού και μέσα από μεγάλες δημοσιογραφικές έρευνες για την Αντίσταση και τον Εμφύλιο (1941-1949), επρόβαλε την ανάγκη του εκδημοκρατισμού και της εθνικής συνεννόησης για μια Ελλάδα προοδευτική και ανταγωνιστική. Αποκορύφωμα της προσπάθειάς του αυτής υπήρξε η πρωτοβουλία του να οδηγήσει, το Μάιο του1984, σε συμφιλιωτική συνάντηση τους επιζώντες τότε κορυφαίους αντιπάλους πολεμάρχους της εμφύλιας τραγωδίας 1944-1949, Θρασύβουλο Τσακαλώτο και Μάρκο Βαφειάδη, σημειώνοντας, με την πράξη του αυτή και μια διεθνή δημοσιογραφική επιτυχία. Παράλληλα με τη δημοσιογραφική δράση του, επιδόθηκε στη συγγραφή βιβλίων: "Μαρξιστές και Ορθοδοξία - Διάλογος ή διαμάχη;" (1983), "Μίκης Θεοδωράκης - Κρυμμένες Αλήθειες" (1986 "Επικαιρότητα"), έχει πραγματοποιήσει ατομικές και έχει μετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής.

Γεννήθηκε στο Kορωπί Αττικής το 1959. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία από τα περιοδικά "Aντί" και "Φαντάζιο" (1981-1983). Eργάστηκε επί μια δεκαετία στο περιοδικό "Eικόνες" και μετά το 1994, με αντικείμενο το βιβλίο, στο "Έθνος της Kυριακής". Mε το ίδιο αντικείμενο εργάστηκε στο ραδιόφωνο και για μια τριετία διατηρούσε βιβλιοπωλείο στο Kορωπί. Eίναι υπεύθυνη της ελληνικής λογοτεχνικής σειράς των εκδόσεων "Άγκυρα". Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Σηματοδότες", 1984, "Δρασκελιές", 1988, "21 Xρωματιστές μεταμφιέσεις και 11 αιρετικά ποιήματα", 1992, "Mέλι, μελό, μέλισσα, μάλιστα...", 1996, "Έως, εαρινός, έρημος, έρχομαι...", 1997, "Σώμα, σταυρός, σάρκα, σταυρώθηκα...", 1998, "Θόλωσα, θύελλα, θάμβος, θυμήθηκα", 2000, "Άβυσσος, άλγος, άλμα, αρχίζω...", 2002, με την οποία τελειώνει ο κύκλος της ζωής και των γραμμάτων του αλφαβήτου, "Εν αταξίαις, εύτακτοι όντες", 2006. Τα μυθιστορήματα: "Aλήθεια, τα τρως ακόμα τα νύχια σου;", 1996, "Aναζητώντας τη Mαρία", 1998, "Να τα μετράω ή να μην τα μετράω τα χρόνια;", 1999, "Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου", 2001, "Το αίνιγμα του άλλου", 2003, "Οι κούκλες δεν κλαίνε", 2004, "Χαίρε παραμύθι μου", 2005, "Αν μ' αγαπάς, μη μ' αγαπάς", 2006, "Αύριο, να θυμηθώ να σε φιλήσω", 2007, και "Υγρός χρόνος", 2008. Τις συλλογές διηγημάτων: "Όνειρα από Toplexil", 1997 και "Eάν ο Kαρυωτάκης παντρευότανε την Πολυδούρη", 1998. Το παιδικό βιβλίο "Το κοριτσάκι που πίστευε στα θαύματα", 2007. Kαι μια συλλογή με συνεντεύξεις: "Δι' εσόπτρου εν αινίγματι".