Ο Νίκος Γρηγοράκης, Ιστορικός Τέχνης - Συγγραφέας γεννήθηκε το 1944 και σπούδασε Νομικά. Ασχολήθηκε με ιστορικές, αρχιτεκτονικές και λαογραφικές έρευνες και μελέτες. Ειδικεύτηκε στην έρευνα και μελέτη της νεοελληνικής χαρακτικής. Παράλληλα αρθρογραφούσε στα περιοδικά Αρχαιολογία, Εικαστικά, Ζυγός, Συλλογές κ.ά. και στις εφημερίδες Καθημερινή (Επτά Ημέρες), Βραδυνή, Έθνος, Αρκαδικά Νέα κ.ά. Συντάκτης λημμάτων στο "Λεξικό Ελλήνων Ζωγράφων" (Μέλισσα). Σύμβουλος Τέχνης και Εκδότης των Εκδόσεων Τέχνης Ν. Γρηγοράκης. Διευθυντής του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών Υάκινθος (1979-99). Ιδρυτής του Μουσείου Χαρακτικής και της Πινακοθήκης Γρηγοράκη (2000). Βιβλία που έχει γράψει (επιλογές): "Νεοελληνικά κεραμουργήματα του Κεραμεικού", 1980, "Χαρακτικά στον πόλεμο του '40 και στην Αντίσταση", 1987, "Μάνη", 1992, "Ελληνικά Ex-Libris", 1997, "Λήδα και Κύκνος", 1998, "Η νεκρή φύση στη Νεοελληνική Χαρακτική", 1999, "Η Ελληνικότητα στο έργο Νεοελλήνων χαρακτών", 2001, "Πλανόδια επαγγέλματα και εικόνες της Αθήνας", 2001, "Δύο αιώνες Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2004, "Η Ελιά στη Νεοελληνική Χαρακτική", 2004, "Άμπελος και Οίνος" (από Έλληνες χαράκτες), 2005, "Πρωτοπόροι και Δάσκαλοι της Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2006, "Σαντορίνη" (Χαρακτικά και Σχέδια Ελλήνων Καλλιτεχνών), 2007, "Τρίπολη", 2008, "Θέματα & Εκθέματα Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας", 2008. Είναι από τους πρώτους ιστορικούς τέχνης που τάχθηκε να διαδώσει την αξία της νεοελληνικής χαρακτικής και ανέδειξε και καθιέρωσε πολλούς Νεοέλληνες καλλιτέχνες. "Βραβείο Κολοκοτρώνη", Δήμος Τριπόλεως 1994, Ένωση Τριπολιτών Αττικής το 2001 και Φιλοτεχνικός Όμιλος Τριπόλεως 2004. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.Ο.Α.), Θεωρητικός της Ένωσης Χαρακτών, Διευθυντής του Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας (Λεβίδι Αρκαδίας), μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και του Συλλόγου Ελλήνων Λογοτεχνών.

Η χαράκτρια-ζωγράφος Λέλα Πασχάλη σπούδασε από το 1934 ως 1938 στην ΑΣΚΤ ζωγραφική με δάσκαλο τον Κ. Παρθένη και σταδιοδρόμησε στο Παρίσι (1946-1963). Στη χαρακτική τη μύησε ο χαράκτης T. Notton που έζησε στην Ελλάδα στα χρόνια 1937-1947. Σπούδασε στα εργαστήρια χαρακτικής στην Ecole des Beaux Arts (1946-1949) στο Παρίσι, με δάσκαλο αρχικά τον R. Cami και στη συνέχεια τον Lemangy και τον Δ. Γαλάνη. Παράλληλα, σπούδασε γαλλική φιλολογία στη Σορβόννη. Μετά τις σπουδές της, εργάστηκε ως εικονογράφος χαράκτρια σε πολυτελείς εκδόσεις (livres de luxe) μεγάλων εκδοτικών οίκων, όπως οι Βιαλτέ, Μαρτέλ, Οντεόν και Νατάν. Έλαβε μέρος σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις χαρακτικής που έγιναν στο Παρίσι, τη Λιέγη, τη Λουμπλιάνα, το Λουγκάνο, το Σάο Πάολο, την Αλεξάνδρεια, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη κ.ά. Έργα της βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στις Π.Δ. Αθηναίων και Ρόδου, στο Μουσείο Χαρακτικής Ν. Γρηγοράκη, στο Cabinet des Estampes της Bibliotheque Nationale, στο Γαλλικό Μουσείο Τεχνών κ.α. και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.