"[...] Όταν ο τελευταίος ερυθρόδερμος θα έχει εξαφανιστεί από την επιφάνεια αυτής της γης και η ανάμνηση των δικών μου θα έχει γίνει μύθος ανάμεσα στους λευκούς ανθρώπους, αυτές οι όχθες θα μυρμηγκιάζουν από τους αόρατους νεκρούς της φυλής μου και, όταν τα παιδιά των παιδιών σας θα νομίζουν πως είναι μόνα μέσα στους κάμπους, μέσα στα μαγαζιά, μέσα στα εργαστήρια, στους δρόμους ή στη σιωπή αδιαπέραστων δασών, δεν θα είναι όπως νομίζουν. Σ' όλη τη γη δεν θα υπάρχει μέρος όπου να μπορούν να βρουν τη μοναξιά. Τη νύχτα, όταν στα χωριά μας και στις πόλεις μας θ' απλώνεται σιωπή και σεις θα τις νομίζετε έρημες, οι δρόμοι θα είναι γεμάτοι από πλήθη νεκρών που θα επιστρέφουν στα ωραία μέρη που κατείχαν άλλοτε και ακόμα συνεχίζουν ν' αγαπούν. Ο λευκός άνθρωπος ποτέ δεν θα είναι μόνος.
Ας είναι δίκαιος λοιπόν ο λευκός άνθρωπος και ας μεταχειριστεί το λαό μου με προσοχή γιατί οι νεκροί δεν έχουν απογυμνωθεί από την εξουσία τους. Οι νεκροί είπα; Δεν υπάρχει θάνατος. Μόνο αλλάζει ο κόσμος."

Sealth, κοινώς Seattle - Σηάτλ, είναι το πραγματικό όνομα του αρχηγού των Duwamishs. Γεννήθηκε το 1788 από μητέρα Duwamish και πατέρα Suqwamish και πέθανε το 1866. Παιδί ακόμα έζησε την άφιξη των πρώτων λευκών εξερευνητών υπό την αρχηγία του λοχαγού George Vancouver το 1792.

Ο λόγος του που δημοσιεύεται εδώ είναι ονομαστός. Είναι εκείνος που απηύθυνε ο Sealth στον κυβερνήτη Isaac Stevens κατά το διάστημα του συμβουλίου που κατέληξε στη συνθήκη του Point Elliott στο Όρεγκον το 1855. Μια απάντηση υποδειγματική για την απλότητα, την αξιοπρέπεια και την ορθοφροσύνη της σ' αυτούς τους λευκούς που του ζητούσαν να τους "πουλήσει" τη γη του και να εγκαταστήσουν τούς αυτόχθονες σε καταυλισμούς.
Ο πιονιέρος Henry Smith ήταν παρών στο συμβούλιο και κράτησε σημειώσεις από τη μετάφραση της απάντησης του Αρχηγού Σηάτλ στο ιδίωμα chinook.

Το προφητικό και επίκαιρο κείμενο πού ακολουθεί αποτελεί αυτήν την από πρώτο χέρι καταγραφή και μεταφράζεται εδώ πιστά και χωρίς συντομεύσεις. Για ένα διάστημα θέλησαν να του δώσουν μια οικολογική ερμηνεία σύμφωνη με τις τάσεις της εποχής μας. Σήμερα μπορεί να διαβαστεί και με μια άλλη διάστασή του: το ζήτημα είναι πράγματι ή θέση του ανθρώπου μέσα στη φύση, αλλά πιο βαθιά είναι η αλληλεξάρτηση κάθε πλάσματος και κάθε πράγματος και η σχέση τους με την ιερότητα που εκκαλούν. Ένας λόγος για το μυστήριο της ζωής και του θανάτου, για τον κύκλο της αέναης επανέναρξης.

Το κείμενο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στο "The Washington Historical Quarterly", τόμος XXII, αρ. 4, Οκτώβριος 1931.