Ο Ερνέστο Σάμπατο γεννήθηκε στο Ρόχας (1911), ένα μικρό χωριό της επαρχίας του Μπουένος Άιρες. Σπούδασε φυσική και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της πόλης Λα Πλάτα. Στη συνέχεια έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Παρίσι και εργάστηκε στο εργαστήριο Κιουρί. Το 1945 εγκαταλείπει οριστικά την επιστήμη και αφιερώνεται αποκλειστικά στη λογοτεχνία. Έγραψε βιβλία με δοκίμια σχετικά με τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου και το νόημα της συγγραφικής δραστηριότητας -"Ο συγγραφέας και τα φαντάσματά του" (1963), "Απολογίες και απορρίψεις" (1979), κ.ά.- και τρία μυθιστορήματα: "Το τούνελ" (1948), "Περί ηρώων και τάφων" (1961) και "Αββαδών ο εξολοθρευτής" (1974), καθώς και το αυτοβιογραφικό "Πριν το τέλος" (1999). Πέθανε στις 30 Απριλίου 2011, σε ηλικία 99 ετών στο Σάντος Λουγκάρες, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες.

«Η "Μυθοποιητική του χώρου" στα μαθήματα των φοιτητών μου της Αρχιτεκτονικής ήταν η πρώτη γέφυρα του περάσματος από την αυστηρή επιστημονική γλώσσα στη λογοτεχνική της γενναιόδωρης χώρας του μυθιστορήματος. Η δεύτερη ήταν η κυρίως ενασχόλησή μου με αυτό είτε ως αναγνώστης είτε ως μεταφραστής ισπανόφωνης λογοτεχνίας και ταυτόχρονα ως συγγραφέας. Και η τρίτη - και ουσιαστικότερη για μένα- γέφυρα ήταν τα ταξίδια, όχι μόνο τα εξωτερικά, αλλά προτίστως τα εσωτερικά. Και από τα δύο γεννιούνται και τρέφονται τα μυθιστορήματα: αν δεν είχα πρωτοταξιδέψει μέσα μου σε μια μυθοποιημένη Λατινική Αμερική δεν θα μπορούσα να μυθιστορήσω την πραγματική που αξιώθηκα ν' αγγίξω. Το πρώτο από τα δύο έως τώρα ταξίδια μου (το 1977 στη Χιλή) μυθοπλάστηκε στο "Post mortem", ενώ το δεύτερο (το 2007, Χιλή, Κολομβία) συνδυάστηκε με την έκδοση αυτού του μυθιστορήματος στη Χιλή και την παρουσίασή του στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στο Σαντιάγο.»