Ο Απουλήιος γεννήθηκε στα 125 μ.Χ., στα Μάδαυρα της Αφρικής, ρωμαϊκή επαρχία στα σύνορα της Γαιτουλίας και της Νουμιδίας, κοντά στη σημερινή Κωνσταντίνη. Με άλλα λόγια σήμερα θα ήταν Αλγερινός. Υπήρξε ωραίος· μια εικόνα του που σώζεται σε μετάλλιο, τον παρουσιάζει με πρόσωπο όμορφο και γελαστό, όχι δίχως κάποιαν ελαφρά ειρωνεία, και μοιάζει να έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για την προσεγμένη εμφάνιση. Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας, σπούδασε στη Καρχηδόνα ρητορική, επιστήμη σημαντική την εποχή εκείνη, αφού από μόνη της κάλυπτε έναν μεγάλο χώρο της ανθρώπινης γνώσης: φιλολογία, φιλοσοφία, τέχνη της ορθής σκέψης και ομιλίας, και επιπλέον τέχνη που εξασφάλιζε το δρόμο προς τη διοίκηση και την πολιτική ή έστω προς μια λαμπρή καριέρα δικηγόρου. Στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε την ελληνική γλώσσα, τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, στις οποίες διακρίθηκε. Παράλληλα, φιλοπερίεργος όπως ήταν, εντρύφησε στον μυστικισμό και τη μαγεία. Στο ταξίδι της επιστροφής για την Καρχηδόνα, σταμάτησε στην Οία της Λιβύης -τη σημερινή Τρίπολη- όπου το ειδύλλιό του και στη συνέχεια ο γάμος του με μια πλούσια χήρα τον οδήγησαν στα δικαστήρια, γιατί οι φυσικοί κληρονόμοι της ισχυρίστηκαν ότι την αποπλάνησε με μάγια. Ο Απουλήιος υπερασπίστηκε τον εαυτό του μόνος του και αθωώθηκε. Μετά από τη δυσάρεστη αυτή περιπέτεια, συναντάμε τον Απουλήιο στην Καρχηδόνα με το αξίωμα του Sacerdos Provinciae. Έγινε τόσο διάσημος σαν ρήτορας και δικηγόρος αλλά και υπηρέτης των μουσών, που ενόσω ζούσε ακόμη του φιλοτέχνησαν άγαλμα. "Ο χρυσός γάιδαρος ή οι Μεταμορφώσεις", ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα της δυτικής λογοτεχνίας, υπολογίζεται ότι γράφτηκε γύρω στο 161 μ.Χ., όταν ήταν δηλαδή τριάντα πέντε ετών.

Η Ζωή Βαλάση (γεν. Τζίμα) είναι συγγραφέας, κριτικός, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Σορβόνης. Έχει γράψει παραμύθια για μικρά και μεγάλα παιδιά, διηγήματα, έργα για θέατρο και κουκλοθέατρο, ποιήματα, συλλογές αρχαίων μύθων, λαϊκών παραδόσεων και λαϊκών παιχνιδιών, μελέτες για την παιδική λογοτεχνία και για θέματα λαογραφίας, άρθρα στον τύπο και έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Επί 13 χρόνια είχε στήλη κριτικής παιδικού βιβλίου στην εφημερίδα Ριζοσπάστης (1975-1988) και συνεργασία με άλλες εφημερίδες και περιοδικά ( το Βήμα, Διαβάζω κ.ά.). Από το 1986 διδάσκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και απο το 1982 με τον Διονύση Βαλάση δημιουργούν τα οπτικοακουστικά προγράμματα "Πολύπτυχο" με θέματα απο τον ελληνικό πολιτισμό και την τέχνη. Η Ζωή Βαλάση έχει εκπροσωπήσει το ελληνικό παιδικό βιβλίο σε διεθνή συνέδρια και είναι μέλος σε ελληνικές και διεθνείς οργανώσεις για το βιβλίο. Έργα της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορήσει στα γαλλικά, γερμανικά, ιαπωνικά και ρωσικά. Έχει βραβευθεί από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών (1982) και τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (2001).

Η Φωτεινή Στεφανίδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Σπουδές ξεκίνησε σε ηλικία δεκαέξι ετών, αρχικά σχέδιο, στη συνέχεια ζωγραφική και φρέσκο στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη, Δημήτρη Μυταρά και Κωνσταντίνο Ξυνόπουλο. Παράλληλα ασχολήθηκε με την χαρακτική και τον σχεδιασμό βιβλίου καθώς και με επιμέλειες εκδόσεων στο σύνολό τους. Από το 1988 έχει πραγματοποιήσει δώδεκα ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, χαρακτικής και εικονογράφησης στην Ελλάδα και Γερμανία και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τις συμμετοχές της στις διεθνείς διοργανώσεις εικονογράφησης και ex-libris, ξεχωριζουν αυτές της Μπολόνια, της Τεχεράνης, της Μπρατισλάβα, του Τόκιο, του Βελιγραδίου, του Παρισιού, της Φρανκφούρτης, του Σεντ Νίκλαας, του Κινγκντάο, του Πεκίνου. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό περισσότερα από εξήντα βιβλία για παιδιά και ενήλικες με εικονογραφήσεις της πάνω σε κείμενα σύγχρονων συγγραφέων όπως ο Χρήστος Μπουλώτης, η Άλκη Ζέη, η Φωτεινή Φραγκούλη, ο Παναγιώτης Κουσαθανάς, η Ζωή Βαλάση, η Λίλη Λαμπρέλλη. Έχει ερμηνεύσει εικαστικά ποίηση της Σαπφώς, της Κασσιανής και του Λόρκα και λογοτεχνία του Παπαδιαμάντη και του Άνιννου. Το 2010 εικονογράφησε την τετράτομη μυθολογία με τις αφηγήσεις του τραγουδοποιού μας Διονύση Σαββόπουλου. Οχτώ από τα βιβλία που έχει εικονογραφήσει είναι συλλεκτικές, χειροποίητες εκδόσεις ενώ σε εφτά έχει γράψει και τα κείμενα. Έχει αποσπάσει δεκαοχτώ ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις στο χώρο της εικονογράφησης και του ex-libris. Σαν σημαντικότερες αναφέρονται τα Κρατικά βραβεία από το ΥΠΠΟ του 2003, του 2007 και του 2010, τα βραβεία του ελληνικού τμήματος της ΙΒΒΥ του 1995 και 2005, τα βραβεία εικονογραφημένου βιβλίου του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ του 2007, 2009 και 2010, η Golden Pen και η Plaquette της Διεθνούς Μπιενάλε Βελιγραδίου, η ΒΙΒ Plaque Μπρατισλάβας και οι εκπροσωπήσεις της χώρας μας στους διεθνείς διαγωνισμούς Hans Christian Andersen 2004, Astrid Lindgren 2008 και BNF (Εθνική Βιβλιοθήκη Γαλλίας) 2009.