Η Ίλζε Άιχινγκερ γεννήθηκε το 1921 στη Βιέννη. Πέρασε την παιδική της ηλικία στο Λινς και μετά το διαζύγιο των γονιών της επέστρεψε στη Βιέννη. Το 1938, ως επακόλουθο της προσάρτησης της Αυστρίας στη χιτλερική Γερμανία, η εβραία μητέρα της αναγκάζεται να κλείσει το ιατρείο της και χάνει τη θέση της στο κρατικό νοσοκομείο καθώς και το διαμέρισμα της. Το 1939 η Χέλγκα, η δίδυμη αδελφή της Ίλζε, καταφέρνει να μεταναστεύσει στην Αγγλία. Η έναρξη του πολέμου δεν επέτρεψε και στην υπόλοιπη οικογένεια να ακολουθήσει. Οι συγγενείς της Ίλζε κατέληξαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτελέστηκαν. Η μητέρα της Ίλζε εξαιρέθηκε από το στρατόπεδο καθώς, σύμφωνα με τους νόμους περί φυλετικής καθαρότητας της Νυρεμβέργης, η κόρη της ήταν ημιεβραία. Μετά το τέλος του πολέμου η Ίλζε Άιχινγκερ σπουδάζει ιατρική, εγκαταλείπει ωστόσο το 1947 τις σπουδές της προκειμένου να αφοσιωθεί στη συγγραφή του μυθιστορήματος της "Η μεγαλύτερη ελπίδα". Από το 1950 εργάζεται στον εκδοτικό οίκο Fischer. Το 1953 παντρεύεται με το συγγραφέα Gunter Eich και αποκτούν δύο παιδιά. Ζουν στη Βαυαρία και την Αυστρία. Ο Eich πεθαίνει το 1972. Η Ίλζε Άιχινγκερ κατοικεί από το 1989 στη Βιέννη. Η Ίλζε Άιχινγκερ τιμήθηκε με τα πλεόν σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία του γερμανόφωνου χώρου.

Η Αλεξάνδρα Ρασιδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Είναι επίκουρη καθηγήτρια γερμανικής και συγκριτικής γραμματολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Σπούδασε μεσαιωνική και νεότερη γερμανική φιλολογία και ισπανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Heinrich Heine του Dusseldorf, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τον Γνωστικισμό στη λογοτεχνία του 20ού αιώνα: "Die Provokation der Vorubergehenden. Gnosis als Denkfigur in der Literatur des 20. Jahrhunderts" (1999). Από το 2001 διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο γερμανική και συγκριτική γραμματολογία και μετάφραση στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Οι επιστημονικές της δημοσιεύσεις αφορούν τη θεωρία και τη λογοτεχνική παραγωγή του γερμανικού ρομαντισμού, τη σχέση λόγου και εικόνας και ζητήματα συγκριτικής γραμματολογίας του 19ου και του 20ού αιώνα (γερμανόφωνη, ισπανόφωνη και νεοελληνική λογοτεχνία). Έχει μεταφράσει λογοτεχνικά κείμενα από και προς τα γερμανικά, μεταξύ άλλων του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, του Φραντς Κάφκα, της Ίλζε Άιχινγκερ και Νάσου Βαγενά.