Ο Βλασίδης Βλάσης σπούδασε Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην ίδια σχολή πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές και εκπόνησε τη διατριβή του. Έχει λάβει πολλές υποτροφίες με σημαντικότερη εκείνη του German Marshall Fund. Δημοσίευσε πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά για την περίοδο του Μεσοπολέμου. Μετέχει στην εκδοτική ομάδα του www.macedonian-heritage.gr. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων και διδάσκει ιστορία των βαλκανικών μέσων ενημέρωσης στο τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Σταύρος Χ. Γιωλτζόγλου γεννήθηκε στις Αυλές Κοζάνης το 1954. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Σερβίων το 1972, σπούδασε Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1980), έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Άγκυρας (1999) και ανακηρύχτηκε διδάκτορας φιλοσοφίας (Τομέας Νεότερης Ιστορίας) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2007). Εργάστηκε σε λύκεια των νομών Σερρών, Θεσσαλονίκης και Κοζάνης. Δίδαξε νεοελληνική γλώσσα, λογοτεχνία, ιστορία και θέατρο στα Πανεπιστήμια Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης. Ασχολήθηκε με ζητήματα πολιτισμού, συμμετείχε σε δύο διεθνή συνέδρια (Πάτρα, 2000 και 2001) κι ένα βαλκανικό (Σόφια, 2001) με εισηγήσεις του για τη διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας στην Τουρκία. Υπηρετεί ως Αναπληρωτής Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Γενικό Προξενείο στην Κωνσταντινούπολη. Δημοσίευσε άρθρα κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου στο περιοδικό του Λιβαδερού Κοζάνης Λυχνάρι, επιμελήθηκε τη λαογραφική μονογραφία της Έφης Νίκου-Γιωλτζόγλου "Λιβαδερό - Μόκρο. Η λαϊκή μας παράδοση", δημοσιεύτηκαν οι τρεις εισηγήσεις του στα συνέδρια της Πάτρας (2001 και 2002) και της Σόφιας (2003) και συμμετείχε στο Έθνος, Κράτος και Πολιτική, Μελέτες Νεοελληνικής Ιστορίας αφιερωμένες στον Γιάννη Σ. Κολιόπουλο με το άρθρο "Ο επαναπατρισμός των Μουσουλμάνων της Ελλάδας στην κεμαλική Τουρκία: Διοικητικές, οικονομικές και ιδεολογικές παράμετροι". Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.

Ο Στράτος Δορδανάς γεννήθηκε το 1968 στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Είναι διδάκτορας νεότερης και σύγχρονης ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει διδάξει ως ειδικός επιστήμονας στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Α.Π.Θ., ενώ από τις αρχές του 2006 διδάσκει στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των γερμανο-ελληνικών σχέσεων κατά τον 20ό αι., καθώς και σε ζητήματα σχετικά με την ιστορία της ελληνικής Μακεδονίας την αναφερόμενη περίοδο. Ειδικεύεται στην πολιτική-διπλωματική και κοινωνική ιστορία, στη μελέτη των πολεμικών συρράξεων και των εμφύλιων συγκρούσεων, με σημεία αναφοράς τους δύο παγκόσμιους πολέμους.

Ο Δημήτρης Λυβάνιος, διδάκτωρ ιστορία του Pembroke College του Cambridge, είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του ΑΠΘ.

Ο Χρήστος Μανδατζής είναι δρ. ιστορίας, επιστημονικός συνεργάτης του Ε.Λ.Ι.Α. (Θεσσαλονίκη).

Ο Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης είναι επίκουρος καθηγητής νεότερης και σύγχρονης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα, έως σήμερα, ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των διαβαλκανικών σχέσεων, με επίκεντρο τον χώρο της γεωγραφικής Μακεδονίας (19ος - 20ος αιώνας). Είναι συγγραφέας της μονογραφίας "Σωτήριος Γκοτζαμάνης: ο άνθρωπος, ο πολιτικός, ο μύθος" (Θεσσαλονίκη, 2001) και "Μετακινήσεις σλαβόφωνων πληθυσμών (1912-1930): Ο πόλεμος των στατιστικών" (Αθήνα, 2003). Είναι επίσης συνεπιμελητής του συλλογικού έργου "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997).

Ο Ευστάθιος (Στάθης) Ε. Πελαγίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Οι έρευνές του εστιάζονται σε θέματα του μικρασιατικού και του προσφυγικού ελληνισμού, ενώ οι πηγές, απ' όπου αντλεί τα στοιχεία του, είναι: τα Βρετανικά Αρχεία, τα Αρχεία της Κοινωνίας των Εθνών, στη Γενεύη και τα Ιστορικά Αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας. Μερικά από τα αυτοτελή ιστορικά του έργα: "Το κρυπτοχριστιανικό ζήτημα στον Πόντο", "Προσφυγική Ελλάδα (1913-1930). Ο πόνος και η δόξα", "Η αποκατάσταση των προσφύγων στη Δυτική Μακεδονία (1923-1930)", "Από την Αιολίδα στην Παμφυλία. Ζωντανός και μνημειακός ελληνισμός", "Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα. 1200 χρόνια", "Ο ηρωικός Πόντος", "Ο μακεδονικός αγώνας στις περιοχές Καστοριάς και Φλώρινας", "Ο κώδικας της Μητροπόλεως Καστοριάς, 1665-1769"κ.ά. Εξάλλου, πάμπολλα είναι τα επιστημονικά του δημοσιεύματα στον περιοδικό επιστημονικό τύπο. Ερευνά, επίσης, συστηματικά και το σημερινό προσφυγικό πρόβλημα που έχει να κάνει με τους αδελφούς μας από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Είναι από τους λίγους ιστορικούς που μελετούν επιστημονικά το κορυφαίο αυτό εθνικό θέμα. Για το ίδιο θέμα έχει οργανώσει στο πανεπιστήμιο ειδικό πρόγραμμα μαθημάτων.

Ο Θεοδόσης Τσιρώνης γεννήθηκε και μεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη. Είναι διδάκτορας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Α.Π.Θ.. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη θεμάτων της πολιτικής, κοινωνικής, εκκλησιαστικής και τοπικής ιστοριογραφίας.

O Βασίλης Γούναρης έχει πτυχίο και δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών στη νεώτερη Ιστορία από το Α.Π.Θ. και είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της ιστορίας νεοτέρων χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Επίσης διευθύνει το ερευνητικό κέντρο του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγών στη Θεσσαλονίκη. Είναι συγγραφέας των μελετών "Steam over Macedonia: Socio-Economic change and the railway factor" (Boulder, 1993) και "Στις όχθες του Υδραγόρα: οικογένεια, οικονομία και αστική κοινωνία στο Μοναστήρι, 1897-1911" (Αθήνα, 1999), που αμφότερες βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών. Τελευταία του εργασία είναι το βιβλίο "Τα Βαλκάνια των Ελλήνων: Από το Διαφωτισμό έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο", (Θεσσαλονίκη, 2007). Είναι επίσης επιμελητής των τόμων "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997) και "Ο φόρος του αίματος: εκτελέσεις, βία και ασιτία στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής" (Θεσσαλονίκη, 2001).