Ο Γιάννης Ο. Ιατρίδης (John O. Iatrides) σπούδασε στην Ελλάδα, την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες (διδακτορικό δίπλωμα από το Clark University, 1962). Υπηρέτησε στο ελληνικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης (1955-1956) και στο Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού (1956-1958). Είναι ομότιμος καθηγητής διεθνούς πολιτικής στο Southern Connecticut State University. Δίδαξε σύγχρονη ελληνική ιστορία στα Πανεπιστήμια Harvard και Yale. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: "Βαλκανικό Τρίγωνο: γέννηση και παρακμή μιας συμμαχίας που ξεπερνούσε τα ιδεολογικά σύνορα" ("Balkan Triangle: Birth and Decline of an Alliance Across Ideological Boundaries"), 1968, "Εξέγερση στην Αθήνα: ο ελληνικός κομμουνιστικός "Δεύτερος Γύρος", 1944-1945" ("Revolt in Athens: The Greek Communist "Second Round", 1944-1945"), 1972, "Οι αναφορές του πρεσβευτή Μακβή: Ελλάδα 1933-1947" ("Ambassador MacVeagh Reports: Greece, 1933-1947"), 1980· ήταν ο επιμελητής του βιβλίου "Η Ελλάδα στη δεκαετία του '40: ένα έθνος σε κρίση" ("Greece in the 1940s: A Nation in Crisis"), 1981 και (μαζί με τον Θεόδωρο Α. Κουλουμπή) του βιβλίου "Ελληνοαμερικανικές σχέσεις: μια κριτική επισκόπηση" ("Greek-American Relations: A Critical Review"), 1980.

Η Φωτεινή Τομαή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Birmingham. Δημοσιεύματά της έχουν φιλοξενήσει ελληνικά, αγγλικά και βουλγαρικά αρχαιολογικά περιοδικά. Η ίδια δημοσιεύει επίσης άρθρα της στον αθηναϊκό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Ερευνήτρια στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών μέχρι το 1982, υπηρέτησε ως ακόλουθος Τύπου και Μορφωτικών Θεμάτων της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια. Το 1984 τοποθετήθηκε στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, όπου από το 1996 διευθύνει την Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου. Με επιμέλειά της έχουν κυκλοφορήσει συλλογές διπλωματικών εγγράφων, που η ίδια έχει κληθεί να παρουσιάσει σε ξένα πανεπιστημιακά ιδρύματα και διεθνείς διασκέψεις με συναφές περιεχόμενο. Την πρώτη της εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα έκανε με τις νουβέλες "Η πιατέλα και άλλα εύθραυστα" (1999). Η "Οδός Παραδείσου κλειστή" (2001) ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα. Είναι μητέρα δύο κοριτσιών, της Μαριέτας και της Ελένης.

Αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Tubingen (1998). Από το 1999 έως το 2008 δίδαξε νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2008 είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας και διεθνούς πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία, στην ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, των διατλαντικών σχέσεων και του ψυχρού πολέμου. Email: kbotsiou@uop.gr

Ο Παύλος Ν. Τζερμιάς είναι ιστορικός, ελληνιστής και πολιτικός αναλυτής διεθνούς φήμης. Εδίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ (Ελβετίας) (1965-1995), στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης (1984-1992) και στην Επαγγελματική Σχολή της Πόλης της Ζυρίχης (1961-1977). Επίσης έκανε παραδόσεις επί πολλά εξάμηνα στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Διετέλεσε Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (1977-1979), ανταποκριτής της Neue Zurcher Zeitung, για θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου και Διευθυντής της Εκπομπής για τους Έλληνες και τους Φιλέλληνες της Ελβετικής Ραδιοφωνίας (1970-1990). Την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-1974) τα άρθρα του στη Neue Zurcher Zeitung μεταδίδονταν τακτικά από την Deutsche Welle. Είναι συγγραφέας δεκάδων αυτοτελών έργων, εκατοντάδων επιστημονικών μελετών και χιλιάδων άρθρων σε διάφορες γλώσσες. Ο Παύλος Ν. Τζερμιάς έτυχε πολλών τιμητικών διακρίσεων για το πλούσιο διδακτικό και συγγραφικό έργο του: τιμητικός τόμος με επιμέλεια του Gunnar Hering (1993), Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1994), διεθνές επιστημονικό συμπόσιο στο Φράιμπουργκ της Ελβετίας (4 Νοεμβρίου 1995), τιμητικός τόμος του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ της Ελβετίας (1996), παράσημο του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας (1996) κ.ά. Στις 30 Μαρτίου 2000 εξελέγη Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Πάνος Καζάκος, 1941, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Ελλάδα και οικονομικά στη (Δυτική) Γερμανία. Είναι διδάκτωρ του Christan-Albrechts-Universitat Kiel. Σήμερα διδάσκει ευρωπαϊκές και διεθνείς οικονομικές σχέσεις στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Την περίοδο 1996-2002 διηύθυνε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών. Έχει διατελέσει ανάμεσα σε άλλα εμπειρογνώμων α΄ του Υπουργείου Εξωτερικών και διευθυντής ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών. Η μελέτη του "Θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση" (Ι. Σιδέρης, 1996), βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Άλλες δημοσιεύσεις (επιλογή): "Ανάμεσα σε κράτος και αγορά - Οικονομία και πολιτική στη μεταπολεμική Ελλάδα 1944-2000", "Πατάκης", 2001, "Stabilisierung ohne Reform-Konvergenz und Pfadabhangigkeit im Griechenland der 90er Jahre", ZEI, Bonn 2000, "Η νέα Agenda της αριστεράς και άλλα δοκίμια πολιτικής κριτικής", "Παπαζήσης", Αθήνα 1998, "Greece and EC Membership Evaluated", (co-editor) "Printer", London 1994.

Ο Γιάννης Δ. Σακκάς αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές του στη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία στα Πανεπιστήμια του Λάνκαστερ (Μ.Α.) και του Χαλ (διδακτορικό) της Αγγλίας. Από το 2001 είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Στα πιο πρόσφατα δημοσιεύματά του περιλαμβάνονται: - "Το Κοράνιο και οι Πηγές του", Ιστορικά Θέματα, τ. 9 (Ιούλ.-Αύγ. 2002) - "Μέση Ανατολή", Ιστορικά Θέματα, τ. 1 (Νοέμ. 2001) - "Τhe Civil War in Εvrytania", σσ. 184-209. Στο Μark Mazower (επιμ.), "After the War was Over: Reconstructing the Family, Nation, and State in Greece, 1943-1960" (Princeton 2000). - "Political Science", σσ. 475-503. Στο Stratos Constantinides (επιμ.): Greece in Modern Times: An Annotated Bibliography of Works Published in English from 1900 to 1995 (Maryland 2000). - "Η ΕΑΜική Αντίσταση 1941-44. Μια Κριτική Προσέγγιση" (Αθήνα 1998). - "Οι Άραβες στη Νεότερη και Σύγχρονη Εποχή", 2001 - "Το Παλαιστινακό", 2005.

Η Αρετή Τούντα-Φεργάδη είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και διδάκτωρ του ιδίου πανεπιστημίου. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο γνωστικό αντικείμενο Ελληνική Διπλωματική Ιστορία 20ού αιώνα στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, στο οποίο και διδάσκει ελληνική και ευρωπαϊκή Διπλωματική Ιστορία 19ου και 20ού αιώνα. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 30 Συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συγγράψει βιβλία και μελέτες Διπλωματικής Ιστορίας.

Ο Δημήτρης Κ. Αποστολόπουλος είναι διδάκτωρ του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Βερολίνου.

Ο Ευάγγελος Δ. Πρόντζας σπούδασε Οικονομικά, Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην Οικονομική Ιστορία. Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου όπου διδάσκει Οικονομική Ιστορία. Αυτοτελή έργα του αποτελούν: "La monetarisation et la differenciation des cultures en Thessalie", (1987), 3 τ.· "Οικονομία και Γαιοκτησία στη Θεσσαλία, 1881-1912", (1992), 2 τ.· "Η αυθεντία του νομίσματος στην νεοελληνική κοινωνία", (1995)· "Οικονομικός προστατευτισμός και βαλκανική συνεργασία", (1996)· "Οικονομική Ιστορία. Ζητήματα μεθόδου και περιεχομένου", (1997)· "Οικονομικός εθνικισμός. Δοκίμιο στη νεοελληνική ιστορία", (1999)· (σε συνεργ. Π. Πετρίδη) "Δίκαιο, Ιστορία και Θεσμοί. Τιμητικό αφιέρωμα στον Νικόλαο Ι. Πανταζόπουλο", (2000).

Ο Αθανάσιος Λυκογιάννης μεγάλωσε στην Καστοριά και σπούδασε οικονομική ιστορία στην Αγγλία και Σουηδία. Είναι διδάκτωρ του London School of Economics (LSE) και στέλεχος της Τράπεζας της Ελλάδος. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες. Εργάστηκε ως λέκτορας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε μαθηματικά στην Αθήνα, στη Λοζάννη και στο Παρίσι και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην εκλογική κοινωνιολογία. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Kοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Τα Νέα" και τον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" για την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και των πολιτικών δημοσκοπήσεων. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: - "Άτλας των βουλευτικών εκλογών της 18ης Oκτωβρίου 1981", Αθήνα 1984. - "Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Η εκλογική γεωγραφία των πολιτικών δυνάμεων", Αθήνα 1985. - "Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ’80" (συν-επιμέλεια με τον Χ. Λυριντζή), Αθήνα 1990. - "Ο ελληνισμός της Αλβανίας" (συν-επιμέλεια με τους Θ. Βερέμη και Θ. Κουλουμπή), Αθήνα 1995. - "Κοινωνία και πολιτική. Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, 1974-1994" (συν-επιμέλεια με τους Χ. Λυριντζή και Δ. Σωτηρόπουλο), Αθήνα 1996. -"H καχεκτική δημοκρατία: Κόμματα και εκλογές, 1946-1967", Αθήνα 2001

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1957. Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και των Συμβουλίων της Φοιτητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1978 και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εκλέχθηκε υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάρει μέρος ως εισηγητής σε πολλά διεθνή συνέδρια, συμπόσια και άλλες συναφείς εκδηλώσεις. Είναι επίτιμος διδάκτορας νομικής του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (Βικτώρια, Αυστραλία). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και μελετών στο πεδίο του συνταγματικού δικαίου, της πολιτικής θεωρίας, της πολιτιστικής πολιτικής κ.ά. Τα τελευταία χρόνια το συγγραφικό του έργο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προοπτική του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, το "ανοιχτό κόμμα" ως μορφή συλλογικού πολιτικού υποκειμένου της μεταβιομηχανικής εποχής, τον "Πολιτισμό των Πολιτισμών" ως απάντηση στη θεωρία της "σύγκρουσης των πολιτισμών", την σχέση "ελληνικότητας" και "δυτικότητας" κ.ά. Τον Οκτώβριο του 1993 εκλέχθηκε βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000. Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Υπουργός Δικαιοσύνης, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Ανάπτυξης (Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας). Το Νοέμβριο του 2001 έγινε για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν επίσης μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ο εισηγητής της εκτεταμένης Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος που άρχισε το 1996 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι το νομοθετικό έργο του Ευάγελλου Βενιζέλου στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, της δικαιοσύνης, της ενέργειας, του πολιτισμού κ.λ.π. Με εισήγηση του ψηφίστηκε μεταξύ άλλων ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λ.π. Στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής αξίζει να σημειωθεί η οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, με κεντρικό θέμα την αναζήτηση ενός "Πολιτισμού των Πολιτισμών". Με πρωτοβουλία του, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκαν πολλοί νέοι πολιτιστικοί θεσμοί ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με διάφορα ξένα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη των Ελληνικών σπουδών.

Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος σπούδασε αρχικά νομικά και πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στη Φιλοσοφική Σχολή του ίδιου πανεπιστημίου. Με διαδοχικές υποτροφίες της γαλλικής κυβέρνησης και του Ιδρύματος Στασινόπουλου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη, με τον καθηγητή Maurice Duverger και είναι διδάκτορας πολιτικής επιστήμης του 1ου Πανεπιστημίου του Παρισιού. Πραγματοποίησε μεταδιδακτορικές έρευνες και στην Οξφόρδη. Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, έχει επίσης διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών της Λίλλης. Διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης. Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών και δύο λογοτεχνικών βιβλίων, ενώ από τις Εκδόσεις "Πατάκη" κυκλοφορεί και το έργο του "Εκλογικά συστήματα: Θεωρία και πρακτικές εφαρμογές", "Ανάδειξη κοινοβουλίων και προέδρων δημοκρατίας", το οποίο έχει εκδοθεί σε μετάφραση και από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Βρυξελλών. Έχει συνεργασθεί επί χρόνια, ως πολιτικός σχολιαστής-αναλυτής, με την "Καθημερινή", τον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", τον "Τύπο της Κυριακής" και το ραδιοσταθμό "Αθήνα-9.84".

Ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νυδρί Λευκάδας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτική επιστήμη στο Παρίσι, όπου έγινε διδάκτορας (Doctorat d' Etat). Χρημάτισε πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, επί πολλά χρόνια επισκέπτης καθηγητής του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών (IEP) του Παρισιού, τιτουλάριος της έδρας Francqui του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Ερευνών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, εμπειρογνώμονας σε πανεπιστημιακά θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικής Επιστήμης (EPSNET) καθώς και της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε πολλά ξένα πανεπιστήμια, ενώ έργα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές χώρες. Είναι μέλος του επιστημονικού συμβουλίου και καθηγητής στο Μάστερ Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας και αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας του Πολιτισμού της Πορτογαλίας.

Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα και στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. Βασικά του ερευνητικά ενδιαφέροντα αποτελούν ο κομμουνισμός (πολιτική ιδεολογία, κόμματα και καθεστώτα), η πολιτική και εκλογική συμπεριφορά και οι εμφύλιοι πόλεμοι με έμφαση στον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο (1943 -1949). Άλλα του βιβλία: "Οι μικρές Μόσχες" (Παπαζήσης, 1997), "Γιασασίν Μιλλέτ - Ζήτω το Έθνος" (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2001), "Οι άλλοι καπετάνιοι" (Εστία, 2005), "Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας 1946-1949" (Αλεξάνδρεια, 2010).

Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης, πρόεδρος του Ινστιτούτου V-PRC. Από το ακαδημαϊκό έτος 2004-05 διδάσκει στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε το 1966 στο Δοξάτο Δράμας. Το 1992 αναγορεύθηκε διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics). Είναι επίκουρος καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα δημοσιεύματά του περιλαμβάνονται τα βιβλία: "Britain and the International Status of Cyprus", 1955-1959 (Minneapolis, 1997), "Το Κυπριακό ζήτημα, 1878-1960: Η συνταγματική πτυχή" (Αθήνα, 1998), "Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, η ελληνοτουρκική προσέγγιση και το πρόβλημα της ασφάλειας στα Βαλκάνια, 1928-1931" (Θεσσαλονίκη, 1999, Α΄ Βραβείο "Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου" της Βουλής των Ελλήνων, 1994), "Η άνοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εξουσία, 1954-1956" (Αθήνα, 2001). Υπήρξε επίσης, ο συντονιστής των τυπογραφικών εργασιών της έκδοσης "Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, γεγονότα και κείμενα" (Αθήνα, 1992-1997) και συντάκτης τριών τόμων της.

Ο Μανώλης Βασιλάκής είναι διευθυντής της "Athens Review of Books". Συγγραφέας μεταξύ άλλων, των βιβλίων "Καλά να πάθουν!", "Η ελληνική κοινή γνώμη μετά την 11η Σεπτεμβρίου (2002)" και "Η μάστιγα του Θεού" (2006).