Ο Αντόνιο Μονεστιρόλι γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1940 και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο της πόλης. Αποφοίτησε το 1965 και από το 1968 έως το 1972 υπήρξε βοηθός και συνεργάτης του Άλντο Ρόσι. Από το 1970 διδάσκει Αρχιτεκτονική Σύνθεση στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μιλάνο και από το 1997 στη ΙΙ Σχολή Αρχιτεκτονικής (Facolta di Architettura Civile). Στην έρευνά του ασχολείται με θέματα θεωρίας του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Μεταξύ των πολυάριθμων σχεδιαστικών μελετών του για κτίρια συλλογικών δραστηριοτήτων, τα κυριότερα είναι: Θέατρο του Ούντινε, 1974· Γηροκομείο στο Γκαλιάτε, Νοβάρα, 1982-1989· Κοιμητήριο «Ματζόρε» στη Βογκέρα, 1995-2000· Παλέ ντε Σπορ στο Λιμπιάτε, Μιλάνο, 1998· Βιβλιοθήκη στην Πεσκάρα, 2003· Εκκλησία του Αγίου Μπορομέο στη Ρώμη, 2005. Μεταξύ των πολυάριθμων σχεδιαστικών μελετών για την αστική κλίμακα υπενθυμίζουμε τις εξής: ανάπλαση τμήματος της συνοικίας Halles στο Παρίσι, 1979· Νέο Πολυτεχνείο στην περιοχή Μποβίζα, Μιλάνο, 1990· επανασχεδιασμός του αστικού κέντρου του Σαν Ντονάτο Μιλανέζε, Μιλάνο, 1991-1994· επανασχεδιασμός της περιοχής του λιμένα της Πάτρας, 1997· επανασχεδιασμός του αρχαίου κέντρου στο Σαλέρνο, 1998· επανασχεδιασμός των ελεύθερων περιοχών γύρω από το σιδηροδρομικό σταθμό της Πεσκάρα, 2003. Αυτές οι σχεδιαστικές μελέτες έχουν δημοσιευθεί στα κυριότερα περιοδικά αρχιτεκτονικής στην Ιταλία και στο εξωτερικό και τώρα στο βιβλίο Antonio Monestiroli, Opere, progetti, studi di architettura (Έργα, σχεδιαστικές μελέτες, μελέτες αρχιτεκτονικής), Electa, Μιλάνο, 2000.

Ο Κωνσταντίνος Γ. Πατέστος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου 1955. Έζησε στην Κυψέλη έως το 1974 και στη συνέχεια μετανάστευσε στην Ιταλία, όπου και σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας, στο Πανεπιστήμιο του Κιέτι (Πεσκάρα), στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής της Βενετίας. Είναι αρχιτέκτων του Πολυτεχνείου του Μιλάνου (1982), διδάκτωρ αρχιτεκτονικών συνθέσεων του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής της Βενετίας (1990), μεταδιδακτορικός ερευνητής στον Τομέα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού του ιδίου Ινστιτούτου (1991-1992). Υπήρξε επιμελητής του Αλέξανδρου Α. Χριστοφέλλη (1982-1984) και του Guido Canella (1984-1996) στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου του Μιλάνου και επισκέπτης καθηγητής στην Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Γένοβας (1997-1998). Το 1998 εκλέγεται αναπληρωτής καθηγητής και καλείται στη Σχολή Αρχιτεκτονικής (Αρχιτεκτονική και Περιβάλλον) του Πολυτεχνείου του Τορίνου, όπου διδάσκει Αρχιτεκτονική και Αστική Σύνθεση. Είναι μέλος του κολεγίου διδασκόντων του διδακτορικού Θεωρία και Κατασκευή της Αρχιτεκτονικής. Συμμετείχε, με τη μελέτη για το Ελληνικό Περίπτερο, στην Μπιενάλε της Βενετίας (Πέμπτη Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής, 1991) με τη μελέτη ανάπλασης της πρώην βιομηχανικής περιοχής Innocenti est στη 19η Τριενάλε του Μιλάνου (1995) και με τον πίνακα "Η ανάλογη πόλη" στο Πρώτο Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής (Πάρμα, 2004).