Τον τρίτο αιώνα π.Χ., ο καθολικός επίσκοπος Ιππόλυτος συνέθεσε τον Έλεγχο κατά πασών των αιρέσεων, στρεφόμενος κυρίως εναντίον των Ναασσηνών, μιας γνωστικής σέκτας που οι γραφές της περιελάμβαναν την αφήγηση της πραγματικής διδασκαλίας του Ιησού κατά τον Μυστικό Δείπνο. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Ιππόλυτος περιέλαβε αυτό το θεμελιακής σημασίας "αιρετικό" κείμενο στο πέμπτο βιβλίο της πολεμικής του σώζοντάς το κυριολεκτικά από την οργή της Εκκλησίας.
Απ' αυτό φαίνεται ότι οι Ναασσηνοί δεν ήταν αιρετικό παρακλάδι του χριστιανισμού, αλλά εκείνοι που στην πραγματικότητα διέσωσαν το αυθεντικό μήνυμα του Χριστού.

Στα "Γνωστικά μυστικά των Ναασσηνών" o Μαρκ Χ. Γκάφνεϊ αποκρυπτογραφεί το μήνυμα της Ναασσηνής Λειτουργίας, ένα μάθημα που προοριζόταν για έναν εσωτερικό κύκλο μαθητών που ήσαν έτοιμοι να δεχθούν περαιτέρω μύηση στη διδασκαλία της Σοφίας από τoν Ιησού που συνίσταται
στην αφύπνιση του πνεύματος και περιλαμβάνει πρακτικές που στοχεύουν στην αποκατάσταση του χαμένου δεσμού της ψυχής με τον Θεό.