Η Άλκηστις Μαυροκεφάλου έχει το θάρρος -και όχι το θράσος- να εκδώσει την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο "Ρωγμές Ονείρων" στα δεκαπέντε της χρόνια.

Δεδομένου δε ότι, όπως σημειώνει στο τριών αράδων -πώς θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο; - βιογραφικό της, τα ποιήματα της συλλογής γράφτηκαν μεταξύ 2005 και 2008, συμπεραίνουμε πως η αφετηρία της γραφής της βρίσκεται στα 12 της χρόνια.

Η παραπάνω εισαγωγή δεν έχει στόχο να αιτήσει την επιείκεια της κρίσης των αναγνωστών της συλλογής. Απλά αποπειράται να δώσει στοιχεία της πραγματικότητας και της ατμόσφαιρας που ζει μια έφηβη σήμερα και τον τρόπο που μεταποιούνται στη γραφή της οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι συνειρμοί.

Με αξιοσημείωτα λιτό ύφος καταθέτει τα αλλεπάλληλα κύματα αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας που διατρέχουν τον κόσμο της, μετέωρη και ταυτόχρονα σίγουρη για τους προβληματισμούς και τις λύσεις τους.

Διαπραγματεύεται με σθένος τον Φόβο, τον Πόλεμο, τον Θάνατο, άλλοτε συγκαλυμμένα κι άλλοτε απροκάλυπτα, αλλά πάντοτε με την σοβαρότητα και την ελαφρότητα που μόνο οι ανήσυχοι νέοι δημιουργοί διαθέτουν.

Ο λυρισμός και ο ρομαντισμός της νεανικής φωνής συμπορεύεται με τις ευαίσθητες αισθήσεις της ιχνηλατώντας τη ζωή μέσα και γύρω, οδηγώντας σε στέρεα για την εμπειρία της βήματα.

Άλλωστε "όταν η ζωή τελειώνει είναι για να συνεχίσει", γράφει η ίδια.