Στις αρχές του 16ου αιώνα ο Ιωάννης Πικατόρος από το Ρέθυμνο γράφει τη "Ρίμα θρηνητική εις τον πικρόν και ακόρεστον Άδην" σε 563 ομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους, της οποίας το τέλος δε σώζεται. Το ποίημα αυτό χρονολογείται μετά το 1519 και μιμείται τον "Απόκοπο" του Μπεργαδή. Περιέχει στοιχεία ανάμικτα από τον αρχαίο κόσμο, τη βιβλική διδασκαλία και τη λαϊκή παράδοση.

Ο Βίλλεμ Φρέντερικ Μπάκκερ είναι από το 1996 ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, όπου δίδασκε βυζαντινολογία και μεσαιωνική και νεότερη ελληνική γλώσσα και φιλολογία από το 1972. Έχει διδάξει επίσης στο πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, στο Πρίνστον και στο Χάρβαρντ. Έχει συγγράψει πολυάριθμες μελέτες με θέματα από τη βυζαντινή και νεότερη ελληνική φιλολογία και έχει κάνει, μαζί με τον A. F. van Gemert, τις κριτικές εκδόσεις των έργων: "Η θυσία του Αβραάμ", "Θρήνος εις τα πάθη και την Σταύρωσιν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ημών Ιησού Χριστού" (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) και "Ιστορία Βελισαρίου" (ΜΙΕΤ).

Ο Γ. Μ. Σηφάκης είναι ομότιμος καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην Alexander S. Onassis Professor της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και του νεοελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1992-2003). Έχει επίσης διδάξει στα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας, της Θεσσαλονίκης και της Κρήτης. Οι ερευνητικές του δραστηριότητες και δημοσιεύσεις αφορούν στην από σκηνής ερμηνεία του αρχαίου δράματος, στην ποιητική της αφήγησης στην αρχαία, μεσαιωνική και νεώτερη λογοτεχνία, και στην παραδοσιακή λογοτεχνία. Μεταξύ των έργων του: "Parabasis and animal choruses" (1971)· "Για μια ποιητική του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού" (1988)· "Aristotle on the function of the tragic poetry" (2003).