Ο Δημήτρης Ποτηρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Technische Hochschule Darmstadt στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του διετέλεσε, από το 1978 μέχρι το 1980, επιστημονικός συνεργάτης στην Έδρα Ελεύθερου Σχεδίου. Τιμήθηκε με ειδικό έπαινο για την εργασία του "Οικιστική Πρόταση στο Ιστορικό Κέντρο του Reutlingen". Ειδικεύτηκε στην Αρχιτεκτονική Σύνθεση - Ειδικά Θέματα Κτιριολογίας. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1981. Από το 1978 μέχρι το 1989 εργάστηκε, ως φοιτητής στην αρχή και στην συνέχεια ως συνεργάτης αρχιτεκτόνων, σε διάφορα αρχιτεκτονικά γραφεία, όπως στο γραφείο Κωνσταντίνου Καψαμπέλη, του Καθηγητή Helmut Striffler, στο γραφείο Αλέξανδρου Τομπάζη κ.ά. Παράλληλα διατήρησε, από το 1982 μέχρι το 1987, δικό του γραφείο ενώ συμμετείχε σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Συνεργάστηκε από το 1987 μέχρι το 1989 με την αρχιτέκτονα και σύζυγό του Λιάνα Νέλλα- Ποτηροπούλου. Από το 1989 μέχρι σήμερα διατηρούν από κοινού το γραφείο "Ποτηρόπουλος Δ+Λ Αρχιτέκτονες". Έχει τιμηθεί επανειλημμένα με βραβεία και διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, μεταξύ των οποίων: α΄ βραβείο για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Σάμο, Γ΄ Βραβείο στο Κτιριακό Συγκρότημα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας στο Μαρούσι, Β΄ Βραβείο στο Μουσείο Ακρόπολης, Α΄ Βραβείο για την αποκατάσταση και επανάχρηση του διατηρητέου Κτιριακού Συγκροτήματος του Μεταξουργείου "Εκμετζόγλου" στο Βόλο, διάκριση για το Μουσείο Αιγύπτου στο Κάιρο κ.ά. Διαλέξεις και άρθρα του αναφέρονται σε έργα ή μελέτες του γραφείου και σε ζητήματα αρχιτεκτονικής θεωρίας. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ενώ έχουν δημοσιευτεί τόσο στον ελληνικό όσο και στο διεθνή τύπο. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής".

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπουδές Αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1984). Βραβείο "17 Νοέμβρη" (1982,1983). Master στην Αρχιτεκτονική Σύνθεση και Θεωρία στο University of Pennsylvania με καθηγητές τους T. Mayne, Β. Podrecca και R. Rykwert. Βραβείο "Frank Miles" (1984). Ολοκληρώνει τις σπουδές της το 1985. Εργάζεται στο γραφείο του καθηγητή Παύλου Μυλωνά (1982-1983). Συνεργάζεται με το "Ελληνικό Κέντρο Σχεδιασμού Προϊόντων" (1983). Συνεργάτις του γραφείου μελετών "Α.Ν. Τομπάζης και Συνεργάτες" (1986 -1989). Διατηρεί το 1986-1987 δικό της γραφείο συμμετέχοντας παράλληλα σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Από το 1989 μέχρι σήμερα διατηρεί σε συνεργασία με τον Δημήτρη Ποτηρόπουλο το γραφείο Ποτηρόπουλος Δ+Λ Αρχιτέκτονες. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανάμεσα στις οποίες: "Α΄ Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων", Αθήνα, 1996 - "Β΄ Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων", Αθήνα, 1998 - "Τοπία του Μοντέρνου. Η Ελληνική Αρχιτεκτονική στις Δεκαετίες 1960 και 1990", Ρότερνταμ, 1999 - "Έκθεση Παγκόσμιας Αρχιτεκτονικής", Βελιγράδι, 2000 - "Πανελλήνια Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου", Πάτρα, 2000/2003/2006 - "Το Επιστημονικό Έργο των Γυναικών Μηχανικών", Αθήνα, 2008 - "Το Σχήμα του Τόπου. 40 Χρόνια Αρχιτεκτονικά θέματα", Αθήνα, 2008 κ.ά. Έχει τιμηθεί κατ' επανάληψη με βραβεία και διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, μεταξύ των οποίων: α΄ βραβείο για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Σάμο, γ΄ βραβείο στο Συγκρότημα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας στο Μαρούσι, β΄ βραβείο στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, α΄ βραβείο για την αποκατάσταση και επανάχρηση του διατηρητέου " Μεταξουργείου Εκμετζόγλου" στον Βόλο, διάκριση για το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο κ.ά. Το 2000 - 2001 διδάσκει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. Διαλέξεις και άρθρα της αναφέρονται στο έργο του γραφείου και σε ζητήματα αρχιτεκτονικής θεωρίας. Έργα της έχουν δημοσιευτεί τόσο στον ελληνικό όσο και στο διεθνή τύπο.