Ο Παύλος Κάβουρας διδάσκει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Μάρκος Τσέτσος (γεν. 1968) είναι διδάκτορας μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Αναπληρωτής Καθηγητής στο εκεί Τμήμα Μουσικών Σπουδών όπου υπηρετεί από το 1995. Ως αρχιμουσικός, απόφοιτος του Κρατικού Κονσερβατσαρίου της Αγ. Πετρούπολης, έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες ορχήστρες των Αθηνών (Κ.Ο.Α, Συμφωνική της EPT - Ορχήστρα Δωματίου της Ε.Λ.Σ., Καμεράτα). Ως κιθαριστής, μαθητής του Δημ. Φάμπα, βραβεύτηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς και ηχογράφησε τέσσερις συνολικά δίσκους βινιλίου και ακτίνας. 'Εχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Βούληση και ήχος. Η μεταφυσική της μουσικής στη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ" (Εστία, 2004), "Εθνικισμός και λαϊκισμός στη νεοελληνική μουσική" (Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, 2011), "Στοιχεία και περιβάλλοντα της μουσικής" (Fagotto-Books, 2012), και μεταφραστής των κλασικών φιλοσοφικών κειμένων: "Έγελος, Η αισθητική της μουσικής" (Εστία, 2002) και "Hanslick, Για το ωραίο στη μουσική" (Εξάντας 2003). Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους μουσικολογίας και φιλοσοφίας. Είναι μέλος της γραμματείας σύνταξης του περιοδικού "Μουσικολογία" και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού "Αξιολογικά".

O Ίων Ζώτος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με γνωστικό αντικείμενο την "Iστορία της Ευρωπαϊκής μουσικής". Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1944, όπου τελείωσε και τις εγκύκλιες σπουδές του. Μετά από ένα διάστημα παραμονής του στο Cambridge ήρθε στην Αθήνα και, παράλληλα με τις σπουδές στο τμήμα Αγγλικών Σπουδών, του Πανεπιστημίου Αθηνών (1963-1968) σπούδασε μουσική στο Εθνικό Ωδείο και συνέχισε με τον Γ.Α.Παπαιωάννου αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση (1966-1971). Το 1970 άρχισε μια διατριβή γύρω από τον Άγγλο συνθέτη Dr. Arne στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, αλλά μετακλήθηκε σύντομα για να αναλάβει καθήκοντα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είχε εν τω μεταξύ εκλεγεί βοηθός στο τμήμα Αγγλικών Σπουδών με σκοπό να συνεχίσει τις σπουδές του αργότερα υποστηριγμένος απ’ το Βρετανικό Συμβούλιο. Έχοντας εξασφαλίσει δύο υποτροφίες, προτίμησε εκείνη του ιδρύματος Fulbright για το University of Pennsylvania, Φιλαδέλφεια, όπου εργάστηκε πρώτα για το Μ.Α. και στη συνέχεια για τη διδακτορική διατριβή, με θέμα "The Completest Concert" or "Augustan Critics of Opera in England", στην οποία πραγματεύεται την αντίδραση των άγγλων διανοουμένων (γύρω απ΄ το 1700) προς την "εξωτική διασκέδαση", την γνωστή ως ιταλική όπερα, που φθάνει μέχρι το 1800 περίπου, χρονολογία κατά την οποία η νοσταλγία για μια χαμένη μεγάλη εποχή σηματοδοτεί την αναβίωση των κυριοτέρων σημαντικών έργων του Haendel, μεταξύ άλλων. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1977. Ο Ίων Ζώτος κέρδισε για τις σπουδές και την καλλιτεχνική δραστηριότητα τις εξής υποτροφίες. Πανεπιστημίου Αθηνών (1964-68) για την επίδοσή του στις προπτυχιακές σπουδές. Βρετανικού Συμβουλίου (1972) για μουσικές μεταπτυχιακές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Ιδρύματος Fulbright (1972-75) για σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Πεννσυλβανίας και του Harvard. "The Ingram Merill Fund" (1980-81) για την διεκπεραίωση μελετών του Ινστιτούτου Goethe (1984) για την εκμάθηση της γερμανικής στο Βερολίνο και την παρακολούθηση καλλιτεχνικών γεγονότων "Bursary" του Βρετανικού Συμβουλίου (1986-87) για το Cambridge και κατόπιν το "King’s College" του Λονδίνου ως "Visiting Fellow" του Ωνασείου Κοινωφελούς Ιδρύματος (1990-91) για μεταδιδακτορικές μουσικές μελέτες στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV-Sorbonne). Η διδακτική του πείρα αρχίζει την διετία 1970-72 κατά την οποία διδάσκει ως βοηθός στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει κλασική και αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Πεννσυλβανίας (1973-74) και στο Combs College of Music (1976-80). Το 1981 δίδαξε στο Κέντρο Μεταφράσεως και Διερμηνείας στην Κέρκυρα. Το ίδιο έτος γίνεται τακτικός συνεργάτης του Βρετανικού Συμβουλίου στην επιτροπή των εξετάσεων του Cambridge, ενώ συγχρόνως προετοιμάζει υποψηφίους για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε αγγλικά πανεπιστήμια (G.C.E.). Επί τετραετία (1985-1989) τίθεται επί κεφαλής του μουσικού τμήματος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος (Deree College). Ύστερα από πρόσκληση συμμετέσχε σε σεμινάρια, διοργάνωσε εκδηλώσεις και έδωσε πολλές διαλέξεις περί μουσικής στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Χρημάτισε ως κριτικός μουσικής κατά διαστήματα σε εφημερίδες και περιοδικά και είναι ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Μουσικολογία". Τα άρθρα του πραγματεύονται όψεις της μουσικής της Αναγέννησης και του Baroque, σχέσεις μεταξύ λόγου και της "μετάφρασής του σε μουσικό φθόγγο, μονογραφίες πάνω σε συγκεκριμένα έργα (μελοδράματα κυρίως), τα οποία επεκτείνονται χρονολογικώς απ’ τον δέκατον έβδομο μέχρι και τον εικοστόν αιώνα. Ο Ίων Ζώτος ασχολείται ευδόκιμα με την σύνθεση και έργα του, όπως η όπερα δωματίου "Αναχώρηση για Brindisi" που ανέβηκε στη σκηνή, ενώ άλλα ηχογραφήθηκαν και μεταδίδονται συχνά από το ραδιόφωνο. Υπήρξε, επίσης, για μεγάλο χρονικό διάστημα συνεργάτης-παραγωγός του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΤ. Έχει λάβει μέρος σε διεθνή συνέδρια και ημερίδες και εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε πρακτικά συνεδρίων. Έχει γράψει τα βιβλία: "Εκκλησιαστική μουσική του Baroque: Claudio Monteverdi: Η Λειτουργία και οι Εσπερινοί του 1610", "Το Κουαρτέτο Εγχόρδων, ca 1760-ca 1790", "Ο ουμανισμός και η γένεση του μελοδράματος", Αθήνα, 2003.

Ο Γιώργος Βλαστός είναι διδάκτορας μουσικολογίας του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η Ιουλία Λαζαρίδου - Ελμαλόγλου είναι διδάκτορας μουσικολογίας του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Ιωάννης Φούλιας (γεν. 1976) είναι λέκτορας "Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)" στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999 και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 ("Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven"). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού "Πολυφωνία" καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού "Μουσικολογία". Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Repertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950), σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά καθώς και σε άλλες επιστημονικές εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα συναυλιών. Έπειτα από την κυκλοφορία δύο βιβλίων σε δική του μετάφραση στα ελληνικά (Nicholas Cook, "Μουσική: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε", Ελληνικά Γράμματα - Το Βήμα, Αθήνα 2007, και Κωνσταντίνος Φλώρος, "Gustav Mahler - Οραματιστής και δυνάστης. Προσωπογραφία μιας προσωπικότητας", Νεφέλη, Αθήνα 2010), η πρωτότυπη μελέτη του με τίτλο "Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής" δημοσιεύθηκε το 2011 από τον εκδοτικό οίκο "Παπαγρηγορίου - Νάκας". Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.

Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1947 και στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1961. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ορφείο και σύνθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Το 1981 πήγε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne). Εκεί παρακολούθησε μουσικολογία και αισθητική της μουσικής με τους Michel Guiomar και Daniel Charles και σύνθεση με τον Γιάννη Ξενάκη. Το 1982 απέκτησε το μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. με τίτλο εργασίας "Μαθηματικές διαδικασίες στο έργο του Μπάρτοκ και του Ξενάκη", ενώ το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υποβάλλοντας διατριβή με θέμα: "Η κρίση του θέματος στο έργο των συνθετών της δεύτερης σχολής της Βιέννης: Schonberg, Berg, Webern". Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα, στην Κύπρο, καθώς και στην Ιταλία (Φλωρεντία 1981, Νάπολη 1987), Βουλγαρία (Σόφια 1985), Γαλλία (Κάνες 1987, Ορλεάνη 1987), Αμερική (Πανεπιστήμιο Βοστόνης 1991, Πανεπιστήμιο Λουϊζιάνας 2004), κ.α.. Έργα του έχουν ηχογραφηθεί από την Ελληνική Ραδιοφωνία, ενώ παραγγελίες για σύνθεση μουσικών έργων τού έχουν δοθεί από το Γ΄ Πρόγραμμα, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Δήμο Ηρακλείου, ΟΜΜΑ κ.ά. Το 1982 πήρε το πρώτο βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού με το έργο "Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 1". Οι συνθέσεις του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου-Χ. Νάκας και έργα του έχουν δισκογραφηθεί από τις δισκογραφικές εταιρείες Warner ("Έρως και Ψυχή", 1999) και "Agora" ("Σπουδή για κουαρτέτο εγχόρδων", 2000). Παράλληλα με τη σύνθεση, ασχολείται και με τη μουσικολογική έρευνα. Έχει γράψει άρθρα για τη μουσική του 20ου αιώνα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά (Μουσικολογία, Μουσικά, Musik und Asthetik, Revue Esthetique, Arts 8, κ.ά.), έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Βερολίνου, Βερολίνο, 1999, Konzerthaus Βερολίνου 2000, Συμπόσιο Arlond Schonberg und griechishe komponisten - in memoriam Iannis Xenakis, στο Arlond Schonberg Center, Βιέννη, 2002, Συνέδριο με θέμα "Η αξία της μουσικής σήμερα", σε συνδιοργάνωση του περιοδικού "Μουσικολογία" με το Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα, 2002, Διεθνές Συνέδριο Μουσικολογίας του περιοδικού Μουσικολογία σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Theodor W. Adorno, 2003, κ.ά.) To 2002 εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου -Χ. Νάκας δύο βιβλία του με τίτλους αντίστοιχα: "Schonberg, Berg Webern: Η κρίση της μουσικής δια μέσου της κρίσης του θέματος και των μορφών" και "Ο Νίκος Σκαλκώτας και η ευρωπαϊκή παράδοση της μουσικής των αρχών του 20ου αιώνα". Ο Γιώργος Ζερβός είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ανάλυση, μουσική του 20ου αιώνα και σύνθεση.

Ο Γιώργος Φιτσιώρης είναι διδάκτωρ μουσικολογίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος Master of Arts στη θεωρία της μουσικής από το Washington University in St. Louis και διπλώματος αρχιτέκτονος-μηχανικού από το Ε.Μ.Π. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο, όπου και δίδαξε θεωρητικά (1986-1998) και μουσική ανάλυση (1996-1998). Είναι λέκτωρ της Θεωρίας της Ευρωπαϊκής Μουσικής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και διδάσκει: "Τονική αρμονία", "Αναγεννησιακή αντίστιξη" και "Μεθόδους ερμηνείας μουσικών έργων". Διδάσκει επίσης ανώτερα θεωρητικά και Μορφολογία-Ανάλυση στο Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, Σενκεριανή θεωρία της μουσικής καθώς και φαινομενολογικές, σημειολογικές και, κυρίως, αφηγηματικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Είναι μέλος της Επιστημονικής - Συμβουλευτικής επιτροπής και της Γραμματείας Σύνταξης του περιοδικού "Μουσικολογία".

Ο Νίκος Μαλιάρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Βυζαντινής Φιλολογίας και Ιστορίας, Μουσικολογίας και Μουσικοπαιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, από το οποίο αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1990. Στο διάστημα 1992-1995 υπηρέτησε ως ειδικός επιστήμων Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ το 1995 εξελέγη μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και διδάσκει ανελλιπώς μέχρι σήμερα μαθήματα Ιστορίας της Μουσικής, Ιστορίας των Μουσικών Οργάνων και Μουσικής Ανάλυσης, και επιβλέπει σεμινάρια ανάλογου περιεχομένου. Από τον Σεπτέμβριο του 2010 είναι Πρόεδρος του Τμήματος και από τον Ιούνιο του 2011 Διευθυντής του Τομέα Ιστορικής και Συστηματικής Μουσικολογίας και του Εργαστηρίου Μελέτης της Ελληνικής Μουσικής. Έχει δημοσιεύσει τέσσερα βιβλία, πολλά άρθρα και κείμενα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και υπήρξε συνεργάτης και επιμελητής εκδόσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, όπου έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες του. Τα ερευνητικά του διαφέροντα επικεντρώνονται στην αναλυτική μελέτη της μουσικής του Μανώλη Καλομοίρη και άλλων εκπροσώπων της Εθνικής Σχολής, καθώς και στην εξερεύνηση του πεδίου της βυζαντινής κοσμικής μουσικής και των μουσικών οργάνων μέσα από τις ιστορικές, φιλολογικές, αρχαιολογικές και εικονογραφικές πηγές. Έχει μελετήσει επίσης ιδιαίτερα το έργο των Μπαχ, Μπραμς, Σοπέν, Μέντελσον και Στραβίνσκυ και έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες. Ο Νίκος Μαλιάρας είναι διευθυντής της Πανεπιστημιακής Χορωδίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών από την ίδρυσή της (1998), με την οποία έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, καθώς και της Παιδικής Χορωδίας "Μανώλης Καλομοίρης", η οποία είχε δεκαπενταετή συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Φεστιβάλ Αθηνών, και το Μέγαρο Μουσικής. Είναι ακόμη Πρόεδρος του ΔΣ της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων (ΑΣΟΝ), Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου "Μανώλης Καλομοίρης" και μέλος του Συλλόγου των Φίλων της Ελληνικής Μουσικής Βιβλιοθήκης.

-Φυσικός- Ηλεκτρονικός- Ραδιοηλεκτρολόγος Α, Καθηγητής μουσικής ακουστικής, πληροφορικής -Πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών -Τόπος γεννήσεως Ξάνθη (1948) -Εγκύκλιες σπουδές στη Ξάνθη -Μουσικές σπουδές (φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο τενόρο) στη Φιλαρμονική του Δημοτικού Ωδείου Ξάνθης (1958-72) -Πτυχίο Φυσικής από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1972) -Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (Master) ηλεκτρονικής φυσικής (ραδιοηλεκτρολογίας) από τη -Φυσικομαθηματική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1977-79) -Διδακτορικό Δίπλωμα από το Τμήμα Φυσικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο: "Μαθηματική μελέτη της δομής των ελληνικών δημοτικών καλαματιανών τραγουδιών και αντικειμενική καταγραφή μονοφωνικής μουσικής σε μουσική σημειογραφία (1983) -Βοηθός στο Εργαστήριο της Γ' Έδρας Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό την καθηγήτρια κα Ελένη Παπαδημητράκη- Χλίχλια(1977) -Μόνιμος λέκτορας Ακουστικής Φυσικής της Μουσικής στο Εργαστήριο της Γ' 'Εδρας Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (7984) -Επίκουρος Καθηγητής Ακουστικής Φυσικής της Μουσικής στο Εργαστήριο της Γ' Έδρας Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ( 7989) -Αναπληρωτής καθηγητής Μουσικής Ακουστικής, πληροφορικής στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1993). -Καθηγητής Μουσικής Ακουστικής, πληροφορικής στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1998) Συνέγραψε 27 πανεπιστημιακά συγγράμματα και δημοσίευσε περισσότερες από 100 εργασίες σε ελληνικά και ξένα έγκυρα επιστημονικά περιοδικά.

Η Χριστίνα Αναγνωστοπούλου είναι λέκτορας μουσικής τεχνολογίας στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η Σμαράγδα Χρυσοστόμου αποφοίτησε από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1993. Παράλληλα απέκτησε το Πτυχίο (με άριστα παμψηφεί και διάκριση) και το Δίπλωμα του πιάνου από το Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ Μουσικής Παιδαγωγικής από το Πανεπιστήμιο του Reading της Μεγάλης Βρετανίας το 1997. Η διδακτορική διατριβή της είχε θέμα "Initial Education of Greek Music Teachers. Are there lessons to be learned from a study of the English system?" (Η συγκριτική ανάλυση των εκπαιδευτικών συστημάτων Ελλάδας και Αγγλίας με στόχο τη διατύπωση προτάσεων για την προαγωγή της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών μουσικής στη χώρα μας). Το 2001 εξελέγη στη βαθμίδα του Λέκτορα και το 2005 του Επίκουρου Καθηγητή στο αντικείμενο της Μουσικής Παιδαγωγίας και Διδακτικής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδακτική εμπειρία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ, Κύπρος) σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα. Έχει συνεργαστεί με τα ΠΕΚ Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Τρίπολης και Αττικής ως επιμορφώτρια σε εκπαιδευτικούς μουσικής, φυσικής αγωγής, εικαστικών, πρωτοβάθμιας και προσχολικής εκπαίδευσης. Έχει δημοσιεύσει εργασίες της σε ελληνικά και ξενόγλωσσα επιστημονικά περιοδικά και συμμετέχει με ανακοινώσεις της σε πολυάριθμα διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας. Είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής των διεθνών επιστημονικών περιοδικών: - International Journal of Education and the Arts - International Journal of Music Education-Practice της International Society for Music Education (ISME) Καθώς και των ελληνικών: - Μουσικοπαιδαγωγικά της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (ΕΕΜΕ) - Μουσική σε πρώτη βαθμίδα της Ένωσης Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΕΕΜΑΠΕ). Επίσης είναι μέλος του Review Board των διεθνών επιστημονικών περιοδικών: - Arts and Learning Research Journal - International Journal of Educational Development - Περιοδικό για την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση της ελληνικής επιτροπής της Organization Mondiale pour l’ Education Prescolaire (ΟΜΕΡ). Είναι ακαδημαϊκή υπεύθυνη - συντονίστρια για το σχεδιασμό του Αναλυτικού Προγράμματος του μαθήματος της Μουσικής της Κύπρου κατ' ανάθεση από το Υπουργείο Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ερευνητικά της ενδιαφέροντα: - Η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών μουσικής - H διαθεματική και διεπιστημονική προσέγγιση της μουσικής και των άλλων τεχνών - H αξιολόγηση στο μάθημα της μουσικής - Διδακτικές μέθοδοι - Αναλυτικό πρόγραμμα μουσικής. Πρόσφατες δημοσιεύσεις της περιλαμβάνουν επίσης: - 2009 "Η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών μουσικής: σύγχρονες προκλήσεις". Στο Παπαπαναγιώτου, Ξ. (επ.) "Ζητήματα Μουσικής Παιδαγωγικής"0. σσ.389-414. Θεσσαλονίκη: ΕΕΜΕ. - 2008 "To be (a music teacher) or not to be (a music teacher): the slings and arrows of the profession in Greece". In Argyriou M. (ed.) "Current trends and dynamics of school psychology". pp. 216-223. Symposium minutes. Athens: Diaplasi. - 2008 "Η διαθεματική προσέγγιση στη διδασκαλία της μουσικής". Στο Διονυσίου, Ζ. & Αγγελίδου, Σ. (Επ.) "Σχολική Μουσική Εκπαίδευση: Ζητήματα σχεδιασμού, μεθοδολογίας και εφαρμογών". σσ. 31-41. Θεσσαλονίκη: ΕΕΜΕ. - 2007 "Arts Integration in the Curriculum". International Commentary- Greece. In Bresler, L. "International Handbook of Research in Arts Education". Dordrecht, The Netherlands, Springer. - 2007 "Assessment in the Music Classroom". RIME Conference proceedings. Exeter: University of Exeter. - 2007 "Practice and Research in Integrated Music Education. International Symposium. RIME Conference proceedings". Exeter: University of Exeter. - 2007 "Η Διδασκαλία της Μουσικής: ο εκπαιδευτικός μουσικής, ο ρόλος του και η οργάνωση του μαθήματος της Μουσικής". Στο Μακρή-Μπότσαρη (επιμ.) "Θέματα Εισαγωγικής Επιμόρφωσης για Νεοδιόριστους Εκπαιδευτικούς". σσ 341-354. Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. - 2006 "Η αξιολόγηση των μαθητών στο μάθημα της μουσικής: οι απόψεις των μελλοντικών εκπαιδευτικών μουσικής". Στο Κακανά, Δ. Μπότσογλου, Κ. Χανιωτάκης, Ν. Καβαλάρη, Ε. (επ.) "Η Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση: Παιδαγωγική και Διδακτική Διάσταση". σσ. 539-546. Αθήνα: Κυριακίδης - 2005 "Η Μουσική στην Εκπαίδευση: το Δίλημμα της Διεπιστημονικότητας" (εκδόσεις Παπαγρηγορίου-Νάκας).

Ο Μάρκος Τσέτσος (γεν. 1968) είναι διδάκτορας μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Αναπληρωτής Καθηγητής στο εκεί Τμήμα Μουσικών Σπουδών όπου υπηρετεί από το 1995. Ως αρχιμουσικός, απόφοιτος του Κρατικού Κονσερβατσαρίου της Αγ. Πετρούπολης, έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες ορχήστρες των Αθηνών (Κ.Ο.Α, Συμφωνική της EPT - Ορχήστρα Δωματίου της Ε.Λ.Σ., Καμεράτα). Ως κιθαριστής, μαθητής του Δημ. Φάμπα, βραβεύτηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς και ηχογράφησε τέσσερις συνολικά δίσκους βινιλίου και ακτίνας. 'Εχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Βούληση και ήχος. Η μεταφυσική της μουσικής στη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ" (Εστία, 2004), "Εθνικισμός και λαϊκισμός στη νεοελληνική μουσική" (Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, 2011), "Στοιχεία και περιβάλλοντα της μουσικής" (Fagotto-Books, 2012), και μεταφραστής των κλασικών φιλοσοφικών κειμένων: "Έγελος, Η αισθητική της μουσικής" (Εστία, 2002) και "Hanslick, Για το ωραίο στη μουσική" (Εξάντας 2003). Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους μουσικολογίας και φιλοσοφίας. Είναι μέλος της γραμματείας σύνταξης του περιοδικού "Μουσικολογία" και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού "Αξιολογικά".

Ο Ιωάννης Φούλιας (γεν. 1976) είναι λέκτορας "Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)" στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999 και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 ("Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven"). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού "Πολυφωνία" καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού "Μουσικολογία". Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Repertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950), σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά καθώς και σε άλλες επιστημονικές εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα συναυλιών. Έπειτα από την κυκλοφορία δύο βιβλίων σε δική του μετάφραση στα ελληνικά (Nicholas Cook, "Μουσική: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε", Ελληνικά Γράμματα - Το Βήμα, Αθήνα 2007, και Κωνσταντίνος Φλώρος, "Gustav Mahler - Οραματιστής και δυνάστης. Προσωπογραφία μιας προσωπικότητας", Νεφέλη, Αθήνα 2010), η πρωτότυπη μελέτη του με τίτλο "Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής" δημοσιεύθηκε το 2011 από τον εκδοτικό οίκο "Παπαγρηγορίου - Νάκας". Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.