Ο Jose Carlos Mariategui γεννήθηκε το 1894 στην επαρχία Μοκέγουα, στο νότιο Περού, από πατέρα ισπανικής και μητέρα ινδιάνικης καταγωγής. Σε νεαρή ηλικία τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο, με αποτέλεσμα το πόδι του να παραμείνει σε μόνιμη αγκύλωση, επιβαρύνοντας όλη την υπόλοιπη ζωή του συγγραφέα. Σε ηλικία 13 ετών έπιασε δουλειά στην εφημερίδα La Prensa, κάνοντας στην αρχή διάφορα θελήματα. Στη συνέχεια έμαθε την τέχνη του λινοτύπη και του στοιχειοθέτη. Άρχισε να δημοσιεύει άρθρα σε στήλες ποικίλου περιεχομένου ήδη από την ηλικία των 17 ετών, ενώ στη συνέχεια επικεντρώθηκε στην καλλιτεχνική και λογοτεχνική αρθρογραφία. Σε ηλικία 25 περίπου ετών συμμετείχε στην ίδρυση διαφόρων επιθεωρήσεων και εφημερίδων αριστερού προσανατολισμού, όπως η Nuestra Epoca και η La Razon. Οι ριζοσπαστικές απόψεις που εξέθεσε γύρω από την αναμόρφωση των πανεπιστημιακών θεσμών, το 1919, τον έφεραν σε ρήξη με τη δικτατορία του Λεγκία. Ο Μαριάτεγκι εξαναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Ευρώπη, αρθρογραφώντας ως ανταποκριτής για την περουβιανή εφημερίδα El Tiempo. Στη γηραιά ήπειρο του δόθηκε η ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την επαναστατική διανόηση της εποχής, ενώ στην Ιταλία γνώρισε την Anna Chiappe, από τον γάμο του με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Το 1923 επέστρεψε στο Περού, για να συνεχίσει την ιδεολογική του δράση κάτω από συχνά αντίξοες συνθήκες. Δίδαξε στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο, ενώ την ίδια εποχή άρχισε να συνεργάζεται με το αριστερό περιοδικό Claridad. Το 1924, ύστερα από μια σοβαρή κρίση υγείας, ο Μαριάτεγκι έχασε το δεξί του πόδι. Το 1926 ίδρυσε την επιθεώρηση Amauta, η οποία έμελλε να αποτελέσει βήμα για συζητήσεις πάνω στον σοσιαλισμό, τις τέχνες και τον πολιτισμό, όχι μόνο του Περού, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Το 1928 συμμετείχε στην ίδρυση του Σοσιαλιστικού Κόμματος Περού (του κατοπινού Κ.Κ. της χώρας) και εξελέγη στη θέση του Γενικού Γραμματέα. Την ίδια χρονιά εξέδωσε το μείζον έργο του "Εφτά δοκίμια για την ερμηνεία της περουβιανής πραγματικότητας". Έναν χρόνο αργότερα, συμμετείχε στην ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών του Περού και αναδείχθηκε μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Αντιιμπεριαλιστικής Ένωσης, ενός παραρτήματος της Τρίτης Διεθνούς. Ο Μαριάτεγκι άφησε την τελευταία του πνοή το 1930, ύστερα από επιπλοκές εξαιτίας της αναπηρίας του.

Ο Ρήγας Καππάτος γεννήθηκε στα Δειληνάτα της Κεφαλλονιάς, το 1934. Ποιητής, δοκιμιογράφος, διηγηματρογράφος, ανθολόγος. Για πολλά χρόνια ταξίδεψε σαν ναυτικός. Με τη Δικτατορία (1969) μετοίκησε και έκτοτε ζει στην Αμερική, περνώντας ένα μέρος του χρόνου του στην Ελλάδα. Σπούδασε Φιλολογία (χωρίς να ολοκληρώσει σπουδές), ξένες γλώσσες και μουσική. Για τις λογοτεχνικές του δραστηριότητες ασχολείται κυρίως με τα ισπανικά, απ΄ όπου για πολλά χρόνια επιδίδεται συστηματικά με την μετάφραση ποιητών και πεζογράφων, πρωτίστως από την Λατινική Αμερική αλλά και την Ισπανία. Σ' αυτόν τον τομέα έχει κυκλοφορήσει ανθολογίες Περουβιανού και Χιλιανού διηγήματος, σε συνεργασία με τους ποιητές Πέδρο Λάστρα και Χαβιέρ Σολογλούρεν, καθώς και ποιητικές ανθολογίες, ατομικές και συλλογικές, όπως: του Πάμπλο Νερούδα, πρώτη ελληνική ανθολόγηση (1966), του Καίσαρα Βαλλιέχο (ανθολόγηση του ποιητικού του έργου, ΟΔΕΒ, 1979 και "Ποιητικά Άπαντα", έκδοση δίγλωσση, "Gutenberg", 2000), του Νικανόρ Πάρρα, του Πέδρο Λάστρα και του Όσκαρ Χαν, την αναμνηστική έκδοση του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου "Δεν θα περάσουν", τα "Ποιητικά Άπαντα" του Γκαρθία Λόρκα, σε συνεργασία με τον Κοσμά Πολίτη. Το 1995 η κυκλοφορεί η μετάφρασή του του "Λεξικού των Συμβόλων", του Juan Eduardo Cirlot και από τις εκδόσεις "Εκάτη", "Το λεξικό των ισμών", του ίδιου συγγραφέα, κλπ. Συνεργάζεται κατά καιρούς με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και δημοσιογραφεί μονίμως με ελληνικές εφημερίδες της Νέας Υόρκης. Σε συνεργασία με τον Μεξικανό ποιητή Κάρλος Μοντεμαγιόρ, κυκλοφόρησε στο Μεξικό μία ανθολογία Ελλήνων ποιητών το 1984, και με τον Χιλιανό ποιητή Πέδρο Λάστρα, έκανε την ανθολογία "Τα 100 ωραιότερα ερωτικά ποιήματα της ισπανικής γλώσσας", που κυκλοφορεί σε 9η έκδοση στα ισπανικά, σε τρίτη στα ελληνικά (δίγλωσση), "Εκάτη", 2000, 2001, 2006 και έχει εξαντλήσει μία έκδοση στα αγγλικά, Seaburn, Nέα Υόρκη, 1998 και έντεκα εκδόσεις στα ισπανικά. Με τους ίδιους συνεργάτες έχει ετοιμάσει μιά νέα ανθολογία νεοελληνικής ποίησης, όπου συμπεριλαμβάνονται 70 ποιητές από τον Καβάφη κι εδώ, και θα κυκλοφορήσει στη Βενεζουέλα . Επίσης, με τον ποιητή Πέδρο Λάστρα, ετοίμασε την ειδική ανθολογία "Η παρουσία της Ελλάδας στην ποίηση της Λατινικής Αμερικής", όπου ανθολογούνται 107 ποιητές της ηπείρου που εμπνέονται από την Ελλάδα, από την εποχή της ισπανικής κατάκτησης ίσαμε τις μέρες μας· κυκλοφόρησε στα ελληνικά από την "Εκάτη" και στα ισπανικά από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Χιλής. Ο Ρήγας Καππάτος έχει κυκλοφορήσει έξι δικές του ποιητικές συλλογές και ένα βιβλίο διηγημάτων με ζώα. Επίσης υπό έκδοση έιναι μία ανθολογία του σύγχρονης λατινοαμερικάνικης ποίησης με 95 ποιητές. Ποιήματα του Ρήγα Καππάτου έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά και στα αγγλικά. Σε συνεργασία με τον Χιλιανό ποιητή Ενρίκε Λίν, κυκλοφόρησε το 1985 στο Μεξικό, Εκδόσεις "Premia", στα ισπανικά, την ποιητική συλλογή του για γάτες "Τα ποιήματα του Αθηνούλη", εμπνευσμένα, κυρίως, από την γάτα του με το ίδιο όνομα. Είναι μέλος της Εταιρίας Ισπανιστών Ελλάδας και επίτιμο μέλος του Ινστιτούτου Αώτερων Σπουδών και Περουβιανών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Αγίου Μάρκου της Λίμα Raul Porras Barrenechea.