Ο Γιώργος Ξεινός γεννήθηκε στην ΄Ιμβρο το 1944. Μετά τις λυκειακές του σπουδές στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου αποφοίτησε το 1971.Υπηρέτησε τη θητεία υπαίθρου στη Λήμνο και στη συνέχεια άσκησε την ιατρική στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει ως σήμερα. Με τον λογοτεχνικό κόσμο της πόλης γνωρίστηκε όντας επικεφαλής του Καλλιτεχνικού Ομίλου της ΧΑΝΘ, ο οποίος επί σειρά ετών οργάνωσε διαγωνισμούς πεζογραφίας και ποίησης και εξέδωσε το βραχύβιο περιοδικό "Ερέτες". Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε επίσημα από το λογοτεχνικό περιοδικό "Νέα Πορεία" το 1968, παραμένοντας ως σήμερα τακτικός του συνεργάτης, ενώ συνεργάστηκε και με άλλα λογοτεχνικά περιοδικά όπως την "Ευθύνη", τα "Ελιμειακά", την "Κινστέρνα" κ.α. Κατά καιρούς έχει παρουσιάσει σημαντικούς Τούρκους συγγραφείς, ανάμεσα στους οποίους τον Μεβλανά Τζελαλεντίν Ρουμί το1968 και τον Ορχάν Παμούκ το 1991 και, αντίστοιχα, ΄Ελληνες, όπως τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο, στην Τουρκία. Από το 2006 είναι πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης στης οποίας το διοικητικό συμβούλιο συμμετείχε διαρκώς από το 1978. Παράλληλη με τη λογοτεχνική του δραστηριότητα είναι και η ενασχόλησή του με τη συγγραφή πολλών μελετών, άρθρων και ομιλιών, που αφορούν την ιστορία και την πολιτισμό της Καθ' Ημάς Ανατολής και έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά ,συλλογικά συγγράμματα και επετηρίδες. Επίσης εκδίδει, εδώ και είκοσι πέντε χρόνια, το περιοδικό "Ιμβριώτικα" και είναι διευθυντής του Αρχείου ΄Ιμβρου της Εταιρίας Μελέτης ΄Ιμβρου και Τενέδου. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: - "Τρία τοπία της λογοτεχνίας" (δοκίμια), Εκδόσεις Νέας Πορείας, Θεσσαλονίκη 1974 - "Επιστρέφοντας αλλοιώς" (διηγήματα), Εκδόσεις Νέας Πορείας ,Θεσσαλονίκη 1982 - "Αυτός ο άνθρωπος πριν..." (διήγημα), Θεσσαλονίκη 1986 -Τώρα επιστρέφοντας (διηγήματα), Εκδόσεις Εταιρίας Μελέτης ΄Ιμβρου και Τενέδου, Θεσσαλονίκη 2000 - "Εις την Πόλιν" (κείμενα ομώνυμου φωτογραφικού άλμπουμ του Μάξιμου Πλάτωνα), Αθήνα 2001. - "Ίμβρος και Τένεδος - Ιστορία παράλληλη", Εκδόσεις της Καθ' Ημάς Ανατολής, σειρά: Η Ρωμιοσύνη 1, Αθήνα 2005 Επιλογή δημοσιευμένων δοκιμίων και μελετών θεωρίας και ιστορίας της λογοτεχνίας: - "Μπορείς να βλέπεις το αναγνωστικό κοινό σήμερα;", Νέα Πορεία 17, 1971, σσ. 22-28. - "Λογοτεχνική έκφραση και επιστήμη: Δοκιμή για μια καθαρμένη αντιμετώπιση του καιρού", Νέα Πορεία 18, 1972, σσ. 123-135. - "Εικοσιπέντε χρόνια πίσω. Αναψηλάφηση θεάσεων και εκτιμήσεων", Νέα Πορεία, Α΄ (Ειδ. τχ. - Τα τελευταία 25 χρόνια της νεοελληνικής λογοτεχνίας) 1981, σσ. 14-45 - "Το "συγγραφικό δικαίωμα" προϋπόθεση ελευθερίας", Νέα Πορεία 29, 1983, σσ. 101-107. - "Το διάβασμα της λογοτεχνίας: αναγνώστης και κριτικός", Νέα Πορεία 30, 1984, σσ. 154-168. - "Μια επαρχιακή εμπειρία και η πρόκλησή της: οι συναντήσεις των μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης με τους νέους του βορειοελλαδικού χώρου", Ελιμειακά, 3, 1984, σσ. 44-56. - "Ανατριχιάσματα στο περίγραμμα της πεζογραφίας της Θεσσαλονίκης: το γιατί, το τι, το πώς", Νέα Πορεία Γ΄(Ειδ. τχ. - Λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης), 1988, σσ. 215-237. - "Παύλος Παπασιώπης", Ελιμειακά, 13 (32), 1994,σσ. 44-56. - "Τα σημειώματα της Νέας Πορείας", Νέα Πορεία Δ΄ (Ειδ. τχ. - Σαράντα χρόνια), 1995, σσ. 346-364. - "Θετική και αρνητική κριτική", Ευθύνη, 315, 998, σσ. 108-110. - "Παράδοση, αγωγή ζωής", Ευθύνη, 293,1996, σσ. 108-110. - "Η λογοτεχνία στην εποχή της ταχύτητας των επικοινωνιών", Νέα Πορεία 45, 1999, σσ. 7-18. - "Τα σαράντα χρόνια της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης", Νέα Πορεία 49, 2003, σσ. 4-10. - "Τα μεταπολεμικά λογοτεχνικά περιοδικά της Πόλης", Νέα Πορεία 51, 2005, σσ.3-15. - "Τηλέμαχος Αλαβέρας: συστατική αναφορά "απ' αφορμή" του θανάτου του", Κινστέρνα, ΙΒ΄ , 2007, σσ. 276-287. - "Η κατάθεση του Νίκου Παλαιόπουλου στο ταμείο της πνευματικής ζωής της ομογένειας", Κινστέρνα, ΙΓ΄, 2008, σσ. 142-164. - "Ο Τηλέμαχος Αλαβέρας και η εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης: αγώνας για τη συλλογική οντότητα", Πάροδος 22, 2008, σσ. 2638-2646. - "Το γλωσσικό αίσθημα στο περιοδικό ΄Ιμβρος (1947-1955)", Επιστημονική Παρουσία Εστίας Θεολόγων Χάλκης, ΣΤ΄, 2006, σσ. 405-422. - Σύνταξη από το 1982 έως σήμερα της σελίδας "Το Βιβλίο" (βιβλιοκριτική) του περιοδικού Ιμβριώτικα, που διευθύνει από τη ίδρυσή του.

Ο Νίκος Ντάλντας είναι εκπαιδευτικός, δρ. του Κανονικού Δικαίου.

Ο Γιάννης Πολίτης γεννήθηκε στην Ίμβρο το 1941 και αφού τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κεντρική Σχολή, φοίτησε στο λύκειο της Θ.Σ. Χάλκης. Μετά την αποφοίτησή του από τη Φαρμακευτική Σχολή του Παν. Αθηνών εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Από τότε αρχίζει και η θητεία του στα Ιμβριακά θέματα.

Ο Παντελής Μιχαηλίδης γεννήθηκε στην Ίμβρο, όπου και παρακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές του. Υπηρέτησε κατά την περίοδο του β΄ παγκοσμίου πολέμου στον τουρκικό στρατό. Από πολύ νέος έδειξε το ενδιαφέρον του για την πολιτιστική άνοδο και προκοπή του τόπου του και συμμετείχε στην πρωτοφανή εκείνη πνευματική άνοιξη της Ίμβρου, που παρατηρήθηκε μετά τον πόλεμο. Οι συνθήκες ζωής τον ανάγκασαν να μεταναστεύσει στην Κεντρική Αφρική, όπου συνέχισε να ονειρεύεται και να σχεδιάζει το μέλλον της πατρίδας του, μαζί με τους αδελφούς Τρύφωνα και Γιάννη Χατζηανδρέου (Τσίρκα). Κατά το διάστημα της παραμονής του εκεί υπήρξε υπεύθυνος της έκδοσης του περιοδικού "Νέα ζωή" της ελληνικής κοινότητας της Elisabethville, με εκδότη και ιδιοκτήτη τον Μενέλαο Αντωνιάδη. Όταν στις αρχές της δεκαετίας του '70 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των ιμβριακών οργανώσεων. Από την αρχή της έκδοσης του περιοδικού "Ιμβριώτικα", ο Παντελής Μιχαηλίδης έγινε αμέσως μόνιμος συνεργάτης. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρίας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες για τις οποίες η Εταιρία τον ανεκήρυξε και επίτιμο μέλος της.

Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Φράγκος ή πατήρ Φράγκος ή Μίμης Φράγκος γεννήθηκε στο Σχοινούδι της Ίμβρου όπου τελείωσε και το δημοτικό σχολείο, μετά το οποίο φοίτησε, για λίγους μήνες, στην Κεντρική Σχολή της Ίμβρου, που έκλεισε, με απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης, το 1927. Ο Μίμης Φράγκος έφυγε για να συνεχίσει της σπουδές του στην Αλεξανδρούπολη, όμως ένα χρόνο μετά εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απ' όπου αποφοιτά το 1936. Από το 1937 έως το 1939 διετέλεσε Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητρόπολης Ίμβρου. Τον Ιούλιο του 1939 παντρεύτηκε την Χαρίκλεια Παπαδοπούλου και το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου χειροτονήθηκε στον πατριαρχικό ναό παίρνοντας το όνομα Ανδριανός, που ποτέ δε χρησιμοποίησε. Το 1940 πήγε στην Αμερική όπου υπηρέτησε σε πολλές κοινότητες με τελευταία του Αγίου Δημητρίου της Αστόρια. Τα χρόνια της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες δίδαξε στις θεολογικές σχολές του Pomfret και του Brookline και διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας του Μεγάλου Βασιλείου. Εργάστηκε επίσης ως διευθυντής του Γραφείου Παιδείας και του Ληξιαρχείου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και, τελευταία, αρχιγραμματεύς του Αρχιεπισκόπου. Πέθανε σε τροχαίο δυστύχημα στις 17 Μαρτίου του 1994, εννέα ακριβώς μήνες μετά το θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου.