O Nίκος Ε. Καραπιδάκης γεννήθηκε το 1955 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και Αρχειονομία -Παλαιογραφία στην Ecole Nationale des Chartes. Εργάσθηκε ως αρχειονόμος από το 1982 στο Ιστορικό Αρχείο Κέρκυρας, στα Γενικά Αρχεία της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη συνέχεια, από το 1989 έως το 1993, ως διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Από το 1990 διδάσκει μεσαιωνική ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στο συγγραφικό του έργο ασχολείται με την ιστορία των θεσμών, των κοινωνικών ομάδων και την ιστοριογραφία του Μεσαίωνα και της Ενετοκρατίας. (Πηγή: Αρχείο Σύγχρονων Συγγραφέων, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)

Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών εργάστηκε στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας (1995-1998), όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Είναι διδάκτωρ Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και από το 2001 εργάζεται στο Μουσείο Μπενάκη. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ιστορία των νεότερων χρόνων, με κύριους θεματικούς άξονες την ιστορία του Ιονίου, τη σχέση ιταλικού και ελληνικού κόσμου, τη διαμόρφωση της λογιοσύνης και την ιστορία της ιστοριογραφίας.

Ο Βίκτωρ Θ. Μελάς (1924), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΙΕΤ από το 1992, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1941-1946), με μεταπτυχιακές σπουδές στη Χαϊδελβέργη (1950-1951). Δικηγόρησε στην Αθήνα (1948-1998) με ειδίκευση στο δίκαιο των εταιρειών και της πνευματικής ιδιοκτησίας. Έχει γράψει διάφορες νομικές μελέτες και συνεργάστηκε με ελληνικά και ξένα νομικά επιστημονικά σωματεία και περιοδικά. Από το 1945 άρχισε να συλλέγει χάρτες του ελληνικού χώρου, του 16ου και 17ου αιώνα, δημιουργώντας αξιόλογη συλλογή, την οποία το ζεύγος Μελά δώρισε στο ΜΙΕΤ το 2002. Έχει επίσης συγγράψει μελέτες γύρω από χαρτογραφικά θέματα. Επί πολλά έτη έχει αναπτύξει δραστηριότητα στο χώρο τόσο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ως Πρόεδρος του Οργανισμού Παιδικών Βιβλιοθηκών, όσο και της προσχολικής αγωγής, ως Πρόεδρος του Ιδρύματος Βασιλείου Γ. Μελά από το 1981. Ήταν στενός φίλος και συνεργάτης του Καρόλου Κουν από τα μέσα της δεκαετίας του '50 και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Θεάτρου-Θέατρο Τέχνης από το 1968 ως το 1993.