Ο Γιώργος Μυτιληνός, γέννημα θρέμμα της Θάσου. Εξαίρετος μαθητής του Στάθη Ν. Κεκρίδη, στα χρόνια του Λυκείου, αγρότερα σπούδασε ηλεκτρονικός ραδιοηλεκτρολόγος. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Καβάλα, στην εταιρεία των Ελληνικών Πετρελαίων. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας από το 1988 και μέλος ενός αστέρος της Φωτογραφικής Εταιρείας Αμερικής. Από το 1993 μέχρι το 2004 δραστηριοποιήθηκε έντονα στο παγκόσμιο στερέωμα μετέχοντας σε διεθνείς διαγωνισμούς φωτογραφίας υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φωτογραφικής Τέχνης και της ΟΥΝΕΣΚΟ, κατακτώντας περισσότερες από 150 διεθνείς αναρτήσεις, τιμητικούς επαίνους και μετάλλια. Για τη δραστηριότητα αυτή τιμήθηκε δύο φορές με τους τίτλους «Καλλιτέχνης της Ομοσπονδίας» το 2001 και «Εξοχότης της Ομοσπονδίας» το 2004. Με τα έργα του προβάλλει σε διάφορα μέρη κόσμου την Ελλάδα και τις ομορφιές της. Το Άγιον Όρος υπήρξε πάντοτε μία σημαντική επιλογή του, όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και πνευματική. Όμως η πρώτη επίσκεψη του, λόγω ανέλπιστων συγκυριών, βράδυνε πολύ. Πραγματοποιήθηκε μόλις το 1994, όταν ήδη είχε ωριμάσει ως άνθρωπος και ως φωτογράφος. Το «περιβόλι της Παναγίας» ο Γιώργος Μυτιληνός το επισκέπτεται τακτικά με διττή ιδιότητα. Του καλλιτέχνη φωτογράφου και του προσκυνητή. Αυτό, όπως ο ίδιος εκμυστηρεύεται, του παρέχει πάντοτε πνευματικά εφόδια για την εκτέλεση μιας αρτιότερης φωτογραφικής αποτύπωσης. Τα αίτια παραμένουν ανεξάρτητα και ανεξήγητα. Ο Γιώργος Μυτιληνός ατενίζει το Άγιο Ορος ως τόπο ιδιόμορφο, ως τόπο μυστηρίου και αυστηρής άσκησης, ως τόπο έντονων πνευματικών αναζητήσεων. Εξάλλου αυτές οι αποδοχές αποτελούν το μέτρο και τον κανόνα για όλες τις κινήσεις και τα φωτογραφικά του εγχειρήματα. Στην περιώνυμη χερσόνησο ο καλλιτέχνης καταπιάνεται μόνο με την αποτύπωση εμφανώς προβεβλημένων και ευδιάκριτων στοιχείων του περιβάλλοντος. Τολμά και φωτογραφίζει εξίσου ασήμαντα πράγματα, τα οποία επιμελώς διερευνά και εντοπίζει μέσα στον απύθμενο αθωνικό πλούτο. Μάλιστα κατορθώνει να αναγάγει τα τελευταία σε κυρίαρχη θεματική μέσω των ευφυών συνθέσεων του, των χρωματικών τόνων, της αντίθεσης και φυσικά της άριστης αντίληψης του χωροχρόνου, στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα φωτογράφο με τεχνική και καλλιτεχνική πληρότητα αλλά και εκτελεστική δεινότητα. Στα δώδεκα χρόνια της περιπλάνησης του στους χώρους των ιερών σκητών κατάφερε να δημιουργήσει ένα ογκώδες φωτογραφικό αρχείο.