Ο Νίκος Κολοβός (1938-2006), γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε νομικά και διετέλεσε δύο φορές πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, με έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκε από το 1960 με σειρά κριτικών και θεωρητικών κειμένων. Υπήρξε από τους βασικούς συντάκτες της δεύτερης, μεταπολιτευτικής περιόδου του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, χωρίς να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του, συνεργάστηκε με τις εκδόσεις "Αιγόκερως" και με τις εκδόσεις του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δίδαξε κινηματογράφο στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ήταν επίσης διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και συνεργάστηκε με το Τμήμα Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε, επίσης, δεινός ορειβάτης, και έγραψε και δημοσίευσε, εκτός των άλλων, κείμενα για την ελληνική φύση και το περιβάλλον, περιηγητικές εντυπώσεις από το Πήλιο, κ.ο.κ.

Η ηθοποιός Μάγια Μόργκενστερν γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1962. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Κινηματογράφου και Θεάτρου του Βουκουρεστίου το 1985. Ίσως η γνωστότερη ηθοποιός της χώρας της στο εξωτερικό, έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες παραγωγές στον κινηματογράφο (περισσότερες από 40 ταινίες) και στο θέατρο. Το 1992 τιμήθηκε με το European Film Award γυναικείας ερμηνείας για τον ρόλο της στην ταινία "Balanta" του Λουτσιάν Πιντιλίε. Έπαιξε επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες "Το βλέμμα του Οδυσσέα" του Θ. Αγγελόπουλου, 1995 (τον ρόλο της γυναίκας του Οδυσσέα), και "Τα πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίμπσον, 2004 (τον ρόλο της Παναγίας).

Ρουμάνος ηθοποιός (γεν. 1954 στο Πλοέστι).

Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει τρεις συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), δύο βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992"), δέκα μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", "Αύριο, μια άλλη χώρα", "Ο υπόγειος ουρανός", "Το εργοστάσιο των μολυβιών", "Φτωχή Μάργκο", "Άλμπατρος", "Κινέζικα κουτιά", "Λίγο από το αίμα σου", "Για την αγάπη της γεωμετρίας", "Σπάνιες γαίες"), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μάριον στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στον τόμο, "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων".

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Paris II, D.E.S. πολιτικής κοινωνιολογίας/ μελέτη με θέμα: "Le dessin contestataire: un cas d' oppostion culturelle"). Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και θεωρίας λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε για δύο χρόνια στην ελληνική έκδοση του "Le Monde Diplomatique". Το 1979, ανέλαβε τη διεύθυνση του βιβλιοπωλείου "Θεμέλιο" και αργότερα την ευθύνη των ομώνυμων εκδόσεων. Συνεργάστηκε με το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και με την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε ένα θέαμα για τη Γεωργία Σάνδη και τον Σοπέν. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Μεταφράσεις της έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων. Διετέλεσε Γραμματέας του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (2000-2004) και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Πανελλήνιου Συλλόγου Επαγγελματιών Μεταφραστών (Π.Σ.Ε.Μ.). Τα "Ουτοπήματα" (2004) ήταν το έκτο βιβλίο της που εκδόθηκε, μετά το "Σχεδόν... Μελό" (2002, υπό έκδοση στα γαλλικά στις εκδόσεις "Actes Sud"), τους "Παραβάτες", "Το αόρατο που σε κοιτά", τα "Γάντια με χέρια" και το "Όταν οι δρόμοι". Έχει γράψει επίσης δύο θεατρικά έργα, την "Ανυπακοή" και το "Στο δρόμο μου ένας άγγελος". Έχει μεταφράσει Μαριβό, Κλοσοφσκί, Σατί, Κλάους, Σαρρώτ, Ντυράς, Μισώ, Ζοφρέ, Ροντρίγκεζ, Μπατάιγ κ.ά. Έχει λάβει μέρος, ως προσκελημένη, σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στο εξωτερικό, στο πλαίσιο των οποίων κείμενά της μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες.

Η Χριστίνα Παπαδοπούλου είναι επιστημονική συνεργάτιδα στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Έκανε σπουδές Διεθνών Σχέσεων, Πολιτικής Κοινωνιολογίας, Ανάλυσης του Αραβικού Κόσμου και Σωφρονιοτικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Paris I-Sorbonne, το Institut d' Etudes Politiques de Paris και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Εργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου της Αθήνας και του Πανεπιστημίου του Καΐρου, με υποτροφία της Αιγυπτιακής Κυβέρνησης (1991-1996). Ήταν αρχηγός αποστολής στο πρόγραμμα των Γιατρών του Κόσμου στην Παλαιστίνη (1997-1998) και συντονίστρια του προγράμματος δραστηριοτήτων στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική του IRCT (Διεθνές Συμβούλιο για την Αποκατάσταση Θυμάτων Βασανιστηρίων) στην Κοπεγχάγη (1999-2004). Έχει δημοσιεύσει σε εφημερίδες και περιοδικά μεσογειακών θεμάτων, με έμφαση σε ζητήματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην "Αυγή" και στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος", τη δεκαετία του '70. Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις. Συνεργάστηκε αρμονικά με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς, με τον Δημήτρη Εϊπίδη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του προγράμματος των "Νέων Οριζόντων", αλλά και με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.