Το "Υποφωτισμένο" είναι το δεύτερο βιβλίο της Νίκης Χατζηδημητρίου, μετά τα μικρά πεζά της στο "Απόντος του παραλήπτου".

Έντεκα μικρά απορητικά κείμενα συνθέτουν το πρώτο μέρος ("Τα εσωτερικά τοπία") κείμενα εκμυστήρευσης προς αόρατο κάτοπτρο ή προς τον αναγνώστη: "Μέρη ατελή και ασύνδετα", "Δωμάτια", "Περί πλάνης", "Η ερώτηση και η απάντηση", "Το πρόβλημα της στάθμευσης", "Τάξη και σύνταξη", "Οι σάλες της μουσικής", "Μικρή ιστορία με μικρούς αριθμούς", "Όπου κι αν βρίσκομαι", "Ερμητικό", "Η παράξενη συνεδρία".

Το δεύτερο μέρος ("Διηγήσεις σε παρακείμενο χρόνο") αποτελείται από τέσσερα εκτενή διηγήματα τοποθετημένα σε συγκεκριμένο χρονικό και ιστορικό πλαίσιο. Η Ισπανία του 16ου αιώνα, η αγγλική επαρχία και τα Βαλκάνια του 19ου αιώνα, αλλά και η Ρώμη της παρακμής, φιλοξενούν τόσο τους ήρωες όσο και τα συναισθήματα της συγγραφέως σε μια εναλλαγή μνήμης και πραγματικότητας, κάτι σαν νωπογραφία αναδρομής που υποφωτίζεται από τις τεφρές πινελιές της γραφής: "Curriculum vitae", "Εσώκλειστον", "Ενάρετοι" και "Ο άγνωστος νόστος του Δανιήλ Φαρμάκη".