Η Κολέτ Σολέρ ασκεί και διδάσκει την ψυχανάλυση στο Παρίσι. Καθοριστικής σημασίας για την επιλογή αυτή, υπήρξε η συνάντηση με τη διδασκαλία και την προσωπικότητα του Ζακ Λακάν. Έκανε ανώτατες σπουδές στη φιλοσοφία και την ψυχοπαθολογία, και είναι διδάκτωρ ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Paris VII. Δίδαξε στην Ecole Normale Superieure (Fontenayaux-Roses), στο τμήμα κλινικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Paris VII, και στο κλινικό τμήμα του Τομέα ψυχανάλυσης του Πανεπιστημίου Paris VIII. Μέλος της Ecole Freudienne de Paris (Φροϋδική Σχολή των Παρισίων), η οποία διαλύθηκε από τον Λακάν το 1980, συμμετείχε ενεργά στη σύσταση της νέας Ecole de la Cause Freudienne (Σχολή του Φροϋδικού Αιτίου, 1981) και στην ανάπτυξη των σεμιναρίων του Φροϋδικού Πεδίου διεθνώς. Υπήρξε μέλος της Association Mondiale de Psychanalyse (Παγκόσμια Εταιρεία Ψυχανάλυσης) και των τεσσάρων σχολών της. Το 1998, με την κρίση της Παγκόσμιας Εταιρείας Ψυχανάλυσης, πρωτοστάτησε στο κίνημα των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου, και κατόπιν στην ίδρυση της Ecole de Psychanalyse du Champ Lacanien (Σχολή Ψυχανάλυσης του Λακανικού Πεδίου). Σήμερα είναι μέλος του Διεθνούς Κολεγίου Εγγύησης της Σχολής, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής για την Γαλλία και διδάσκει στα Κλινικά Εκπαιδευτικά Προγράμματα του Λακανικού Πεδίου. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από διακόσια πενήντα άρθρα, στη Γαλλία και το εξωτερικό, σχετικά με τα προβλήματα της εκπαίδευσης και της ηθικής της ψυχανάλυσης, τις κλινικές δομές, την παρουσία της ψυχανάλυσης στον πολιτισμό, την ταυτότητα φύλου, τη συγγραφή.

Ο Λουίς Σολέρ, παλιός σπουδαστής της Ecole Normale Superieure του Saint-Cloud και αγκρεζέ στη σύγχρονη λογοτεχνία, ήταν, από το 1970 ως το 1998, καθηγητής έκφρασης και επικοινωνίας στο IUT του Orsay (Πανεπιστήμιο Paris XI). Είναι επίσης πτυχιούχος (Maitrise και D.E.S.S.) Κλινικής Ψυχολογίας (Πανεπιστήμιο Paris VII). Συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ποίηση, την ιστορία και την ψυχανάλυση, συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά στη Γαλλία και το εξωτερικό. Έλαβε το Βραβείο Ιστορίας Eugene-Colas απονεμημενο από τη Γαλλική Ακαδημία και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας της πόλης της Τουλούζης. Ανακάλυψε και δημοσίευσε το 1997 ένα μεγάλο γαλλο-αργεντινό ποιητή, φίλο του Julio Cortazar του Benjamin Fondane, του Andre Breton και του Antonin Artaud: τον Fredi Guthmann (Le Grand Matin definitif, εκδόσεις Paroles de l' Aube). Μετέφρασε και δημοσίευσε πεζογράφους και ποιητές της ισπανικής γλώσσας (Cervantes, Juan Jose Saer, Luisa Futoransky, Cesar Bandin Ron), πορτογαλέζικης (Miguel Torga), καταλάνικης (Ausias March) όπως και κείμενα ψυχαναλυτών της Ισπανίας και της Λατινικής Αμερικής. Είναι μέλος της Επιτροπής του Προσανατολισμού των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου και της Διεθνούς των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου.

Ο Ζακ Αντάμ είναι ψυχαναλυτής, πτυχιούχος του Ινστιτούτου Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Παρισιού. Εργάσθηκε μακροχρόνια στις ψυχιατρικές κλινικές της Αγίας Άννας (Saint Anne, Paris) και στις θεραπευτικές δομές του Παρισιού και της ευρύτερης περιοχής του Παρισιού. Υπήρξε μέλος της Φροϊδικής Σχολής του Παρισιού από το 1971, έπειτα της Σχολής του Φροϊδικού Αιτίου (Α.Μ.Σ.) όπου ήταν υπεύθυνος της Βιβλιοθήκης κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του ως μέλος του Διευθυντηρίου. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής Εγγύησης, μέλος των Καρτέλ (1985-1987), της Γραμματείας του Περάσματος (1987-1989) καθώς και μέλος της ευρωπαϊκής και βραζιλιάνικης Σχολής του Παγκόσμιου Ψυχαναλυτικού Συλλόγου. Διδάσκων στα πανεπιστήμια Paris VIII, Paris VII και στον κλινικό Τομέα του Παρισιού, έχει δημοσιεύσει άρθρα του σε περιοδικά του Φροϊδικού Πεδίου στη Γαλλία και το εξωτερικό. Είναι σήμερα μέλος της Επιτροπής Προσανατολισμού των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου όπως και της Διεθνούς των Φόρουμ του Λαχανικού Πεδίου και διδάσκει στο Κλινικό Κολλέγιο του Παρισιού του οποίου είναι Πρόεδρος (1998-2000).

Η Ντανιέλ Σιλβέστρ είναι ψυχαναλύτρια, διδάκτωρ στην ιατρική. Εργάσθηκε μακροχρόνια ως ερευνήτρια στο INSERM και ιδιαίτερα στους κόλπους της Μονάδας ερευνών που διευθύνονταν από τη Ζινέτ Ρεμπό, και έπειτα από τον Πατρίς Πινέλ (Patrice Pinell). Ήταν μέλος της Φ.Σ.Π. από το 1977, έπειτα της Σ.Φ.Α. από το 1981 όπου και διατέλεσε διαδοχικά Γραμματέας του Διευθυντηρίου και έπειτα Διευθύντρια. Υπήρξε μέλος του Συμβουλίου της Σ.Φ.Α., της Επιτροπής Εγγύησης, έπειτα των Καρτέλ του Περάσματος από το 1992 ως το 1996. Επίσης μέλος της Ε.Σ.Ψ. και του Π.Ψ.Σ. από την ίδρυσή τους και μέλος του Συμβουλίου του Π.Ψ.Σ. από το 1994 ως το 1998. Ήταν διδάσκουσα του Κλινικού Τομέα του Πανεπιστημίου Paris VIII, υπεύθυνη της Ομάδας «Ψυχανάλυση και Ιατρική» του Ινστιτούτου του Φροϊδικού Πεδίου και Γραμματέας σύνταξης του περιοδικού του Φροϊδικού Πεδίου Ornicar από το 1982 ως το 1987. Είναι σήμερα μέλος της Επιτροπής Προσανατολισμού των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου, μέλος της Διεθνούς των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου και διδάσκουσα στο Κλινικό Κολλέγιο του Παρισιού. Έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά ψυχανάλυσης, κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών και σε ιατρικά περιοδικά, ιδιαίτερα μελέτες πάνω στη θηλυκότητα, το τέλος της ανάλυσης, τον αναλυτικό θεσμό. Επίσης έχει δημοσιεύσει κλινικές και θεωρητικές εργασίες εκ των οποίων ορισμένες πάνω στον ψυχολογικό αντίκτυπο των σωματικών ασθενειών και ορισμένες πάνω στις σχέσεις ανάμεσα σε ιατρική και ψυχανάλυση.