Ο φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Henri Lefebvre (1901-1991), γεννήθηκε στο Hagetmau, στην περιοχή Landes της Νότιας Γαλλίας. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, από όπου αποφοίτησε το 1920. Μεταξύ 1930-1940 δίδαξε φιλοσοφία. Το 1940 προσχώρησε στην Αντίσταση, και για ένα διάστημα, μεταξύ 1944-49, διηύθυνε τον ραδιοφωνικό σταθμό Radiodiffusion Francaise, με έδρα την Τουλούζη. Έζησε από κοντά όλα τα πρωτοποριακά κινήματα του 20ου αιώνα, αρχίζοντας από το σουρεαλισμό. Γύρω στο 1928 γοητεύτηκε από το μαρξισμό και προσχώρησε στο Κ.Κ.Γ. Η κριτική του στην κοινωνιολογία της καθημερινής ζωής, στα βιβλία του τέλους της δεκαετίας του '50, άσκησε καθοριστική επίδραση στη δημιουργία του κινήματος των Καταστασιακών (Internationale Situationniste). Το 1958 διαγράφεται από το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς ωστόσο να απαρνηθεί το μαρξισμό, τον οποίο, αντίθετα, προσπαθεί να αποκαταστήσει και να ζωογονήσει μέσα από τη συντακτική επιτροπή του περιοδικού "Arguments" και άλλες παρεμβάσεις. Το 1961 εκλέγεται καθηγητής φιλοσοφίας στο Στρασβούργο και το 1965 στο Παρίσι (Ναντέρ). Έγραψε πολλά έργα που αναφέρονται στη σύγχρονη κοινωνία ("Σημερινά προβλήματα του μαρξισμού", 1958· ελλ. έκδ. "Γράμματα", 1979· "Κριτική της καθημερινής ζωής", 1958-1961· "Η γλώσσα και η κοινωνία", 1966· "Το δικαίωμα στην πόλη", 1968-1973· ελλ. έκδ. "Παπαζήσης", 1977, "Κουκκίδα", 2007· "Η καθημερινή ζωή στο σύγχρονο κόσμο", 1969· ελλ. έκδ. "Ράππας", 1970· "Πέρα από το στρουκτουραλισμό", 1971· "Η παραγωγή του χώρου", 1974· "Μαρξισμός και πόλη" ελλ. έκδ. "Οδυσσέας", 1976, 1983· "Χέγκελ - Μαρξ - Νίτσε, ή, Το βασίλειο των σκιών", 1975· ελλ. έκδ. "Ράππας", 1976· "Η κοινωνιολογία του Μαρξ"· ελλ. έκδ. "Gutenberg", 1983, κ.ά.)

Ο Παναγιώτης Τουρνικιώτης γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα. Διδάσκει θεωρία της αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για τον Adolf Loos, τον Le Corbusier, την ακτινοβολία του Παρθενώνα στα νεότερα χρόνια και την ιστοριογραφία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Το βιβλίο του "Ιστοριογραφία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής" δημοσιεύθηκε το 1999 στα αγγλικά (MIT Press) και μεταφράστηκε το 2001 στα ισπανικά (Mairea/Celeste). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Διεθνές βραβείο αρχιτεκτονικού βιβλίου του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και άλλη μια φορά με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.