Με το γενικό όρο animation -που περιλαμβάνει και το κινούμενο σχέδιο- νοείται η αυτοτελής και αυτόνομη 8η Τέχνη που δεν έχει κοινά σημεία επαφής με τον κινηματογράφο, την 7η Τέχνη. Το animation δημιουργεί μια απόλυτα υποκειμενική πραγματικότητα, χωρίς την παραμικρή σχέση με μια πιστή αναπαραγωγή της πραγματικότητας, την οποία "μεταμορφώνει". Οι δυνατότητές του στο ρυθμό και τον τρόπο αφήγησης, στο χειρισμό και την αξιοποίηση του χρόνου, στη γραφική πεμπτουσία, είναι απεριόριστες. Ο σκηνοθέτης-καλλιτέχνης είναι ο αποκλειστικός και απόλυτος δημιουργός όσων ζωντανεύουν, κινούνται και πάλλονται από δική τους ζωή μπρος στο θεατή. Έχει την πατρότητα των δημιουργημάτων του σ' έναν κόσμο που ο ίδιος έπλασε, ξεκινώντας με τη σχεδίαση στο χαρτί ή τις κούκλες και τα αντικείμενα. Οι οποιεσδήποτε τεχνολογικές εξελίξεις και τα νέα μέσα έκφρασης απλά είναι χρήσιμα εργαλεία που έχει στη διάθεση του, για να τα αξιοποιήσει, μετουσιώνοντάς τα δημιουργικά στο έργο του. Σε μια εποχή καταιγισμού τόσων εύπεπτων και ανόητων προϊόντων του θεάματος που αποβλακώνουν, δυστυχώς ένα αρκετά μεγάλο μέρος αυτού του θησαυρού, λόγω μη διαθεσιμότητας ή πρόσβασης, παραμένει άγνωστο στο πλατύτερο κοινό. Πέρα από την προσπάθεια μιας όσο γίνεται πιο πλήρους καταγραφής και μαρτυρίας, βασικός στόχος του πονήματος είναι να ευαισθητοποιηθούν και ενεργοποιηθούν οι παντός είδους φορείς, για να θεσμοθετηθεί επιτέλους με απτό τρόπο η παρουσία τόσων αξιόλογων ταινιών animation [και ελληνικών] στα κινηματογραφικά δρώμενα της χώρας. Ακόμη, να συντελέσει κατά το δυνατό σε μια γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας που βλέπει στο animation τη διασκεδαστική τέχνη που απευθύνεται αποκλειστικά στα παιδιά, μόνο κατά τα ντισνεϊκά πρότυπα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν και τόσα άλλα διαφορετικής προέλευσης ανώτερου ποιοτικού επιπέδου δείγματα και μάλιστα σύγχρονου και σοβαρού προβληματισμού.
Το animation μετουσιώνει τη χαμηλή ποιότητα του σημερινού κόσμου σε αμιγή χώρο ποιητικής, με τη "μαγεία" και ευεξία που προσφέρει.