Η αρχιτεκτονική πράξη δεν συντελείται εν κενώ. Εγγράφεται σε μια ιστορική διάρκεια, εντάσσεται σε ένα κοινωνικό, πολιτισμικό και διανοητικό περιβάλλον, μορφοποιείται σε έναν κατασκευαστικό κώδικα. Και αντλεί την έμπνευση της, πρώτα και κύρια, από την ψυχή του αρχιτέκτονα, που επεξεργάζεται δημιουργικά μια λύση.
Πυρήνας της αρχιτεκτονικής δημιουργίας είναι η φαντασία και το πάθος του αρχιτεκτονούντος υποκειμένου. Αναφερόμενος σε αυτή την πτυχή, ο Νίκος Σιδέρης αναπτύσσει μια συνεκτική θέση:
"Η αρχιτεκτονική είναι η φαντασίωση του αρχιτέκτονα διατυπωμένη στη γλώσσα της κατασκευής."
Μετά από μια κατατοπιστική παρουσίαση της έννοιας της φαντασίωσης, η λογική της αρχιτεκτονικής δημιουργίας και το έργο εμβληματικών αρχιτεκτόνων υποβάλλονται σε διεισδυτική ανάλυση, με οδηγό αυτή την εννοιολογική σκευή. Η οποία απολήγει σε μια συνολική θεώρηση της αρχιτεκτονικής πρακτικής με επίκεντρο τη συνάντηση με τον Άλλον.
Έργο γνώσης και αγάπης, το βιβλίο αυτό αποτελεί μια ριζικά πρωτότυπη συνεισφορά στη διεθνή διεργασία συνάντησης ανάμεσα σε δύο μείζονες εκφάνσεις του ανθρώπινου πνεύματος. Καθώς και μια ιδιαίτερη συμβολή στη μετάβαση από μια αρχιτεκτονική της ανάγκης σε μια αρχιτεκτονική της επιθυμίας.