Αντικείμενο του παρόντος έργου αποτελούν οι σχέσεις μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών τροφίμων και αντιστοίχων ομάδων μικροβίων. Ειδικότερα, τα σαπρόφυτα, όταν μολύνουν τα τρόφιμα, τα διασπούν προς ενδιάμεσα προϊόντα δύσοσμα και επικίνδυνα για τον άνθρωπο (αλλοίωση), σχηματίζουν ενδεχομένως τοξίνες ομοίως επικίνδυνες και ενίοτε θανατηφόρες και οδηγούν τελικά στην "ανοργανοποίηση". Τα παράσιτα μικρόβια, όταν εισάγονται στον ανθρώπινο οργανισμό με μολυσμένα τρόφιμα ή πόσιμο νερό, είναι πρακτικά ακίνδυνα. Αντίθετα, τα παθογόνα μικρόβια αναπτύσσονται σε ζωντανούς ιστούς των τροφίμων και με την κατάποσή τους προξενούν επικίνδυνες και ενίοτε θανατηφόρες νοσηρές καταστάσεις στον καταναλωτή. Κατ' εξαίρεση ορισμένα χρήσιμα σαπρόφυτα μικρόβια αναπτύσσονται σε πρώτες ύλες, προκαλούν μερική διάσπασή τους, δίνουν χρήσιμα προϊόντα και στηρίζουν τις μεγαλύτερες βιομηχανίες τροφίμων για τον άνθρωπο (αρτοποιία, οινοποιία, ζυθοποιία, βιομηχανίες γαλακτοκομικών προϊόντων κ.λπ.).
Στο κείμενο του παρόντος έργου, όλες οι περιπτώσεις εξετάζονται μεθοδικά και εμπεριστατωμένα, έτσι ώστε να είναι το κείμενο απλά διατυπωμένο και προπαντός χρήσιμο και κατανοητό σε όλους. Γιατί τα τρόφιμα και η διατροφή μας είναι αντικείμενα που ενδιαφέρουν όλους μας. Και είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πως μολύνονται τα τρόφιμα, με ποια μικρόβια και ποιες είναι οι ποιοτικές, διατροφικές και προπαντός υγιεινολογικές επιπτώσεις. Ακόμη ενδιαφέρει η προφύλαξη από μολύνσεις τροφίμων, η γνώση των συνεπειών τους και η κατάλληλη αντιμετώπισή τους.

Οι εκδόσεις Έμβρυο εμπλουτίζουν τη σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία με την εξαιρετική αυτή έκδοση. Πρόκειται για ένα βιβλίο εργαλείο που είναι απαραίτητο τόσο στον τεχνολόγο τροφίμων της έρευνας όσο και της βιομηχανίας και καλύπτει ένα σοβαρό και ορατό κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας.
Το βιβλίο, το οποίο είναι πλήρως ενημερωμένο για τις νεώτερες εξελίξεις στον κλάδο της Μικροβιολογίας Τροφίμων, είναι γραμμένο από έναν ειδικό που για πολλές δεκαετίες δίδαξε ως τακτικός καθηγητής από την έδρα της Επιστήμης & Τεχνολογίας Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, έγραψε 8 βιβλία που αποτελούν σημείο αναφοράς, υπήρξε σύμβουλος του FAO, και ανακυρήχθηκε Ομότιμος καθηγητής του Γ.Π.Α. μετά τη συνταξιοδότησή του.