Ο Ιωσήφ Ράτσιγγερ γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1927 στο χωριό της Βαυαρίας Μάρκτλ Λµ Ινν από Oικογένεια γεωργών. Ο πατέρας του ήταν αξιωµατικός της χωροφυλακής. Στη µικρή πόλη Τράουνσταϊν περάτωσε τις πρώτες του σπουδές, όταν άρχισε ήδη να σκέπτεται το ιερατείο. Κατά τη σκληρή εποχή του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου, ενώ ήταν ακόµη ιεροσπουδαστής, επιστρατεύθηκε στην ανταεροπορική άµυνα του γερµανικού στρατού, όπου υπηρέτησε από τον Αύγουστο του 1943 µέχρι τον Σεπτέµβριο του 1944. Μετά τον πόλεµο συνέχισε τις φιλοσοφικές και θεολογικές σπουδές του στη θεολογική σχολή του Φράιζιγκ της Βαυαρίας. Εκεί χειροτονήθηκε ιερέας το 1951 µαζί µε τον κατά λίγα χρόνια µεγαλύτερό του αδελφό Γεώργιο, και δύο χρόνια αργότερα κατέθεσε τη διδακτορική του διατριβή, µε το σύγγραµµά του για την Εκκλησιολογία του Αγίου Αυγουστίνου. Μετά ένα έτος ποιµαντικού έργου ως εφηµέριος στο Μόναχο της Βαυαρίας, έγινε ένας από τους νεώτερους και δηµοφιλέστερους καθηγητές της θεολογίας στη Γερµανία. Eδίδαξε κυρίως δογµατική και ιστορία των δογµάτων σε διάφορα πανεπιστήµια: στη Βόννη, στο Μύνστερ, στην Τυβίγγη και στο Ράτισµπον, όπου εξελέγη και αντιπρόεδρος του πανεπιστηµίου. Σε ηλικία 35 ετών έγινε θεολογικός σύµβουλος του αειµνήστου Αρχιεπισκόπου της Κολωνίας καρδιναλίου Ιωσήφ Φρίνκς και µε αυτήν την ιδιότητα συµµετέσχε στην Β΄ Βατικανή Σύνοδο, όπου ο Φρίνκς πρωταγωνίστησε. Το 1977, σε ηλικία 50 ετών, ονοµάστηκε από τον πάπα Παύλο ΣΤ΄ Αρχιεπίσκοπος του Μονάχου-Φράιζιγκ. Λίγoυς µήνες αργότερα έλαβε και τον τίτλο του καρδιναλίου. Τον Νοέµβριο του 1981, ο Πάπας Ιωάννης-Παύλος Β΄ τον κάλεσε στη Ρώµη για να του αναθέσει την προεδρία της "Ιεράς Συνόδου για τη Διδασκαλία της Πίστεως", ονοµασία που θεωρήθηκε από τις σπουδαιότερες αποφάσεις του Πολωνού Πάπα. Ένα από τα πιο αξιόλογα έργα του, µεταξύ των πολλών βιβλίων που συνέγραψε, ήταν ο συντονισµός και η επίβλεψη για τη σύνταξη της "Κατήχησης της Καθολικής Εκκλησίας", η οποία κυκλοφόρησε το 1992 και αργότερα σε πολλές γλώσσες όλου του κόσµου. Στις 6 Νοεµβρίου 1998, ο Ράτσιγγερ εξελέγη Αντιπρύτανης του Ιερού Κολλεγίου των καρδιναλίων και στις 30 Νοεµβρίου του 2002 ο Πάπας επικύρωσε την εκλογή του ως Πρύτανη του αυτού Κολλεγίου. Στις 19 Απριλίου του 2005, µετά από ένα συντοµότατο κονκλάβιο, οι εκλέκτορες καρδινάλιοι τον εξέλεξαν Πάπα.