[...] Η σύνταξη μιας Χρονογραφίας για τον Σικελιανό ήταν επί δεκαετίες επιβεβλημένη, αλλά παρέμενε εξακολουθητικά απραγματοποίητη, με άμεσο αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η βιβλιογραφία του από δημοσιεύματα με σοβαρές ανακρίβειες, ιστορίες φαντασίας, και με αναρίθμητα χρονολογικά σφάλματα. Η μηδαμινή φιλολογική και αρχειακή έρευνα, καθώς και η διάσπαρτη και ανέκδοτη επιστολογραφία του ποιητή, καθιστούσαν το εγχείρημα ακόμη δυσκολότερο. [...] Το 2000, έπειτα από είκοσι χρόνια ερευνητικής εργασίας, παρουσίασα την έκδοση: Άγγελου Σικελιανού, "Γράμματα", τομ. Α΄ (1902-1930) και τομ. Β΄ (1931-1951), "Ίκαρος", Αθήνα 2000. Στους δύο αυτούς τόμους ενέταξα 645 γράμματα του ποιητή -από κοινού με τα δημοσιευμένα και εκατοντάδες αδημοσίευτα, με πολλαπλάσιο αριθμό πρωτοπαρουσιαζόμενων στοιχείων, ντοκουμέντων και αθησαύριστων δημοσιευμάτων στον υπομνηματισμό τους. Κατά το τελικό στάδιο προετοιμασίας της έκδοσης υπήρχε πλέον υλικό, για τη σύνθεση χρονογραφικής εργασίας, εκτενέστερο μάλλον από εκείνο που περιελάμβαναν συνολικά τα δημοσιεύματα για τον ποιητή καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. [...] Για την παρούσα, αυτοτελή έκδοση της "Χρονογραφίας" έκρινα σκόπιμη μια διαφορετική διάταξη της ύλης. Ενσωμάτωσα αποσπάσματα από τα "Γράμματα" του Σικελιανού -κάτι που, για ευνόητους λόγους, δεν χρειαζόταν στην πρώτη μορφή της εργασίας αυτής- και τμήματα επιστολώ του ποιητή από τα υπό έκδοση "Γράμματα στην Εύα Πάλμερ", καθώς και πλήθος άλλα αρχειακά στοιχεία, ανέκδοτα κείμενα και αθησαύριστα δημοσιεύματα. Προσέθεσα συνάμα αποσπάσματα της άμεσης υποδοχής των έργων του Σικελιανού -από το σύνολο των κριτικών για τα πρώτα χρόνια, κατ' επιλογήν αποσπάσματα κριτικής όταν είχε πια καθιερωθεί- καθώς επίσης και αποσπάσματα δημοσιευμάτων για τις Δελφικές Εορτές του 1927 και 1930 και της παράστασης του "Διθύραμβου του Ρόδου" το 1933. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται για μια επαυξημένη μορφή της αρχικής εκδοχής, αλλά για μια νέα "Χρονογραφία". [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)