Γάλλος κληρικός (αββάς, 1716-1795). Υπήρξε, αρχικά, βοηθός και μετά το 1753, διάδοχος του Gros de Boze στο Cabinet de Medailles και, επίσης, από το 1747, μέλος της Academie des Inscriptions. Εξαιρετικά μορφωμένος, πολύγλωσσος και με πάθος για την Ανατολή, έγραψε το τετράτομο μυθιστόρημα "Το ταξίδι του νεαρού Ανάχαρσι στην Ελλάδα", που εκδόθηκε το 1788 και γνώρισε πολύ μεγάλη απήχηση στην εποχή του. Το έργο αυτό οδήγησε στην εκλογή του στην Ακαδημία της Γαλλίας, το 1789, σε ηλικία 73 ετών -την τελευταία εκλογή της παλαιάς Γαλλικής Ακαδημίας. Υπήρξε, επίσης, μέλος των Ακαδημιών του Λονδίνου, της Μαδρίτης, του Κορτόνε και του Πέζαρο. Κατά τη φάση της "Τρομοκρατίας" της γαλλικής επανάστασης, φυλακίστηκε για 16 ώρες στο Madelonnettes· το όνομά του, όμως, και η φήμη του, οδήγησαν στην απελευθέρωσή του.

Γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Θεσσαλίας το 1757 και πέθανε στο Βελιγράδι το 1798. Βαπτίστηκε Ρήγας και το επώνυμό του ήταν Βελεστινλής. Μεταγενέστεροι λόγιοι αντικατέστησαν το Βελεστινλής με το Φεραίος. Έμαθε γράμματα πρώτα στο σχολείο του Τυρνάβου και ύστερα στο σχολείο των Αμπελακίων και τέλος της Ζαγοράς. Το 1777 διορίσθηκε δάσκαλος στον Κισσό του Πηλίου. Το 1782 πήγε στο Άγιο Όρος κι από εκεί έφυγε για την Κωνσταντινούπολη. Το 1786 πήγε στο Βουκουρέστι της Βλαχίας όπου εργάστηκε ως γραμματικός στον Ρουμάνο άρχοντα Μπακοβεάνου. Έπειτα εργάστηκε πάλι ως γραμματικός αλλά στον ηγεμόνα της Βλαχίας Νικόλαο Μαυρογένη. Το 1790 πήγε για πρώτη φορά στη Βιέννη, όπου έμεινε για 6 μήνες. Εκεί τύπωσε τα δύο πρώτα του βιβλία : Το "Σχολείο των ντελικάτων εραστών" και το "Φυσικής Απάνθισμα". Το 1791 ξαναγύρισε στο Βουκουρέστι. Εκεί εργάστηκε ως γραμματικός στον ηγεμόνα Μιχαήλ Σούτσο και στη συνέχεια ως διερμηνέας στο Γαλλικό Προξενείο του Βουκουρεστίου. Εκείνη την εποχή ασχολήθηκε και με το εμπόριο. Το 1796 πήγε για δεύτερη φορά στην Βιέννη όπου τύπωσε πολλά έργα του και έκανε μεταφράσεις. Στις 19 Δεκεμβρίου το 1797 ο Ρήγας, πηγαίνοντας στην Ελλάδα , πιάστηκε στην Τεργέστη σε παραλιακό ξενοδοχείο. Στις 3 Μαϊου του 1798 οι αυστριακές αρχές παρέδωσαν τον Ρήγα και επτά εταίρους του στους Τούρκους, οι οποίοι τους έκλεισαν στον πύργο Νεμπόιζε του Βελιγραδίου. Την νύχτα της 24ης προς την 25η Ιουνίου του 1798 οι Τούρκοι στραγγάλισαν τον Ρήγα και τους επτά συντρόφους του και τους έριξαν στον Δούναβη.

Γαλλομαθής έλληνας λόγιος του 18ου αιώνα.

Ο Δημήτριος Απ. Καραμπερόπουλος γεννήθηκε στο Βελεστίνο το 1945, όπου έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει την ειδικότητα του παιδιάτρου από το 1980, την οποία ασκεί στην Κηφισιά όπου ζεί. Είναι παντρεμένος με την Βασιλική Κωσταρέλου, φαρμακοποιό, εκ Μαρκοπούλου Μεσογαίας και έχει τέσσερα παιδιά. Από το 1990 ασχολείται με την Ιστορία της Ιατρικής της εποχής του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, δημοσιεύοντας αρκετές πρωτότυπες μελέτες, όπως μεταξύ των άλλων "Ιατρικές γνώσεις του Ρήγα στο βιβλίο του Φυσικής απάνθισμα" (1990), "Γνώσεις ανατομίας και φυσιολογίας του Θεσσαλού Διδασκάλου του Γένους Ανθίμου Γαζή" (1993), "Η πρώτη Ιστορία της Ιατρικής στην Ελληνική γλώσσα" (1994), "Ένα αβιβλιογράφητο κείμενο του 1815 για την προστασία από την πανώλη" (1994), "Ο ιατρός Μανουήλ Σαρής Τενέδιος και το διαφωτιστικό του έργο" (1999), "Η ιατρική ευρωπαϊκή γνώση στον ελληνικό χώρο (1745-1821)" (2003). Ανακηρύχθηκε με άριστα Διδάκτωρ της Ιστορίας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1996. με μια πολυσέλιδη εμπεριστατωμένη μελέτη, η οποία αναφέρεται στα έντυπα ελληνικά ιατρικά βιβλία της προεπαναστατικής εποχής. Ασχολείται επίσης με τους ιατρούς της αρχαιότητας Ιπποκράτη και Γαληνό δημοσιεύοντας εργασίες όπως "Το παιδί στην Ιπποκρατική Συλλογή", "Η κυστεοουρητηρική συμβολή: πρώτη αναφορά από τον Γαληνό", "΄Ελεγχος αποτελεσματικότητας φαρμάκου από τον Γαληνό", "Η βοτανοθεραπεία στους αρχαίους Ελληνες ιατρούς". Ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας της Παιδιατρικής, της οποίας είναι ο πρώτος πρόεδρός της. Ίδρυσε το Σύλλογο Βελεστινιωτών Αθηνών (1981), του οποίου προεδρεύει και μέχρι το 1997 εξέδιδε τη εφημερίδα του Συλλόγου "Φωνή του Βελεστίνου". Εμπνευστής και συνιδρυτής του πρωτότυπου "Μουσείου Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας Βελεστίνου" (1992). Ίδρυσε την Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα (1987), της οποίας είναι πρόεδρος και έχει διοργανώσει τέσσερα Διεθνή Συνέδρια για τον Ρήγα Βελεστινλή και τη γενέτειρά του (1986, 1992, 1997, 2003), ενώ εκδίδει και τους τόμους των Πρακτικών τους με τον τίτλο "Υπέρεια". Παράλληλα, επιμελείται την έκδοση των έργων του εθνεγέρτη Ρήγα Βελεστινλή, συντάσσοντας και τα αντίστοιχα ευρετήριά τους: "Φυσικής απάνθισμα" (1991), "Ανέκδοτα έγγραφα περί Ρήγα Βελεστινλή" των Αιμ. Λεγκράνδ (1996) και Κ. Αμάντου (1997), "Θούριος, Παραδοσιακές μουσικές παραλλαγές" (1997), "Ο Ηθικός Τρίπους" (2001), "Ολυμπιακοί Αγώνες" (2003), "Νέος Ανάχαρσις" (2004), "Τα Επαναστατικά" (1994), όπου περιέχονται τα Δίκαια του Ανθρώπου, το Σύνταγμα και ο Θούριος. Για να γίνει γνωστή η πρωτοπόρα πολιτική σκέψη του Ρήγα φροντίζει όπως τα "Επαναστατικά" μεταφρασθούν και εκδοθούν στις Βαλκανικές και ευρωπαϊκές γλώσσες. Ήδη εκδόθηκαν κατά σειρά στις γλώσσες: Βουλγαρική, Ρουμανική, Σερβική, Αλβανική, Ρωσική, Ιταλική, Γαλλική και Αγγλική και ετοιμάζεται στην Ισπανική και Γερμανική γλώσσα. Συνέταξε το "Ευρετήριο" της Χάρτας της Ελλάδος του Ρήγα και επιμελήθηκε την, για πρώτη φορά, αυθεντική επανέκδοση της Χάρτας της Ελλάδος, έκδοση, που είχε την υποστήριξη της Ακαδημίας Αθηνών (1998). Έχει παρουσιάσει τις τρεις σημαντικότερες έρευνες των τελευταίων ετών για τον Ρήγα: α) Ένα πρότυπο του βιβλίου του "Φυσικής απάνθισμα" είναι η Γαλλική Εγκυκλοπαιδεία των Ντιντερώ και Ντ΄ Αλαμπέρ (1994). β) Οι γεωγραφικοί χάρτες, που ο Ρήγας χρησιμοποίησε για τη χάραξη της "Χάρτας της Ελλάδος" ήταν οι χάρτες του γάλλου Gullielmo Delisle και του Ιταλού Rizzi Zannoni (1998). γ) Ο Ρήγας είναι ο μεταφραστής των Ολυμπίων του Μεταστάσιο (2001). Επίσης, δημοσίευσε τη μελέτη και "Ονομα και καταγωγή του Ρήγα Βελεστινλή" (1997, Β΄ έκδοση 2000), με την οποία αποκαθίσταται πλέον το πραγματικό όνομα του εθνεγέρτη "Ρήγας Βελεστινλής". Παράλληλα διορθώθηκαν τα Σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της ΣΤ΄ Τάξεως Δημοτικού, της Α΄ και Β΄ Τάξεως Λυκείου, τα οποία ανέγραφαν ως τάχα πραγματικό όνομα το "Αντώνιος Κυριαζής", Επίσης τεκμηριώθηκε η ντόπια, από το Βελεστίνο, καταγωγή του Ρήγα. Συμμετείχε σε όλα, σχεδόν, τα συνέδρια και συμπόσια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που διοργανώνονταν για τον Ρήγα Βελεστινλή, με την ευκαιρία της επετείου του μαρτυρικού του θανάτου, καθώς επίσης δίδει πολλές ομιλίες σχετικά με την προσωπικότητα και το επαναστατικό σχέδιο του εθνεγέρτη Ρήγα Βελεστινλή.