Οδός, πάροδος, σοκάκι, δρόμος, πλατεία, αδιέξοδο, αλάνα, καλντερίμι, λεωφόρος, παράδρομος, ρούγα, τσαρσί, στενό...
Οδίτες εσμέν οι Έλληνες και της αγοράς όντα. Ο δρό-μος, με τη στενή αλλά και την άλλη του ευρύτερη έννοια, έχει σφραγίσει και ορίσει γενεές επί γενεών. Ο δρόμος για αιώνες ήταν -και εν μέρει είναι ακόμη- εκείνος ο μισοδη-μόσιος, μισοϊδιωπκός χώρος της ζωής μας. Τον αγαπούμε το δρόμο, αλλά και την πλατεία και την αλάνα της πόλης. Ως παιδιά αυτός ήταν η αναφορά μας, το ανοιχτό μας κα­ταφύγιο. Ο χώρος της ελευθερίας μας, του άγριου παιχνιδι­ού και των ονείρων μας. Στο δρόμο, στην αγορά ο λαός μι­λά, ξεσπά ενώνεται, συγκρούεται. Οι γιαγιάδες μας τον σκούπιζαν, τον καλλώπιζαν. Ο δρόμος ήταν η ζώσα αρτη­ρία του μικρόκοσμου τους. Σήμερα αυτοί οι δρόμοι μένουν όλο και πιο πολύ αφρόντιστοι, μόνο για γρήγορη θάλεγες χρήση, μαρτυρώντας και την τρέχουσα αντίληψη για το δη­μόσιο χώρο.
Οι δρόμοι έχουν τις δικές τους χαρές, τα δικά τους δράματα. Οι δρόμοι και τα ονόματα τους έχουν τις μικρές ή με­γάλες ιστορίες τους. Οι δρόμοι ζουν, οι δρόμοι καμιά φο­ρά, πεθαίνουν. Φροντίζουμε εμείς γι' αυτό σβήνοντας ονό­ματα που θεωρούμε ξεπερασμένα ή ενάντια στα τρεχόντως κρατούντα. Ονόματα που είναι πηγή αναμνήσεων σειράς γενιών, χάνονται και ο τόπος αρχίζει μια νέα ζωή με τη με­τονομασία του.
Η έκδοση αυτή του ΠΑΚΕΘΡΑ, κυρίως για τους δρό­μους και τις πλατείες, αλλά και τις γειτονιές, τα τοπωνύμια και τα κτίσματα της πόλης μας, είναι μια τρυφερή συνάντη­ση με ονόματα. Είναι οδηγός, είναι χρέος μνήμης, είναι φόρος τιμής σ' αυτό το δίχτυ που μέσα του κινούμαστε όλοι.
Στο Δήμο Ξάνθης και αυτή τη φορά θερμές ευχαριστίες για την οικονομική στήριξη της έκδοσης.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΑΚΕΘΡΑ