Ο Μιχαήλ Α. Βασιλείου είναι παλιός Αθηναίος, Γκυζιώτης, πρωτότοκος γιος πολυμελούς οικογένειας βιοπαλαιστών. Οι γονείς του ήταν νησιώτες, όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι της μικρής συνοικίας την εποχή του Μεσοπολέμου. Μαθητής ακόμα, στο 10ο Γυμνάσιο Αμπελοκήπων, συλλαμβάνεται από τα Τάγματα Ασφαλείας του Πλυτζανόπουλου στο μπλόκο του Γκύζη, το καλοκαίρι του 1944, με την κατηγορία του "καθοδηγητή" του ΕΑΜ και μεταφέρεται με άλλους μαθητές και φοιτητές, στο άντρο των Ταγμάτων στο Γουδί, όπου όλοι τους κακοποιούνται αγρίως. Μετά την άρνησή του να καταταγεί στα Τάγματα ή στις ομάδες του "Ιερού Λόχου" του συνταγματάρχη Παπαγεωργίου, στο Παγκράτι, οι ταγματασφαλίτες τον παραδίδουν με άλλους εκατό νέους των συνοικιών της Αθήνας στα Ες-Ες στο Χαϊδάρι. Και στις 27 Αυγούστου ξεκινά η "Αποστολή" στο Μπίμπλις στη Δ. Γερμανία. Μετά την απελευθέρωση επέστρεψε στην Ελλάδα, τέλειωσε το Γυμνάσιο και γράφτηκε στην Πάντειο, αλλά και πάλι διέκοψε για να υπηρετήσει στο στρατό ξηράς στον εμφύλιο. Το 1953 επιστρέφει στη Γερμανία και εργάζεται για ένα διάστημα με τις Αμερικανικές δυνάμεις κατοχής στη Γερμανία στο Ντάρμστατ. Ομιλεί Γερμανικά, Ιταλικά και Αγγλικά, μένει στην Κυψέλη και είναι παντρεμένος με ένα γιο.