Δημήτριος ή Ο ματωμένος γάμος στη Μόσχα Εκδόσεις Μαΐστρος Βιβλιοπωλείο Λεμόνι

Διαθέσιμο

*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες

Αρχική τιμή: 19,88 €
Τιμή Λεμόνι: 15,90 €

H τελική τιμή συμπεριλαμβάνει ΦΠΑ.

*Ενδέχεται κάποια βιβλία που δεν είναι σε απόθεμα στο βιβλιοπωλείο να προκύψουν ως εξαντλημένα στον εκδότη τους, στην περίπτωση αυτή θα λάβετε ενημέρωση εντός 2 ημερών

Δημήτριος ή Ο ματωμένος γάμος στη Μόσχα

Τραγωδία

"Demetrius oder die Bluthochzeit zu Moskau: Ein Trauerspiel" (Πρωτότυπος τίτλος στα γερμανικά)

Συγγραφή: · Friedrich von Schiller
Friedrich von Schiller

Schiller, Friedrich von
Μέγας γερμανός δραματικός συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Μάρμπαχ της Βυρτεμβέργης στις 10 Νοεμβρίου του 1759 και πέθανε στη Βαϊμάρη στις 10 Μαΐου 1805. Η καταγωγή του ήταν ταπεινή και η ζωή του γεμάτη δυσχέρειες. Σπούδασε νομικά και ιατρική. Το πρώτο ώριμο έργο του είναι το δράμα "Οι ληστές" (Die Rauber, 1783), μια τολμηρή διακήρυξη ελευθερίας εναντίον της τυραννικής και διεφθαρμένης ηθικά κοινωνίας. Το 1783 εκδίδεται το δραματικό έργο "Η συνωμοσία του Φιέσκο στην Γένουα"· το 1784 το "Ραδιουργία και έρως" και το 1787 το "Δον Κάρλος". Την ίδια χρονιά γράφει την "Ωδή στη Χαρά" και εγκαθίσταται στη Βαϊμάρη. Γνωρίζεται με τον Γκαίτε (1788) και διορίζεται καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ιένας (1789). Ασχολείται με την συγγραφή ιστορικών έργων, σημαντικότερο εκ των οποίων είναι η "Ιστορία του τριακονταετούς πολέμου". Το 1790 νυμφεύεται την Σαρλόττε φον Λέγκενφελτ και αποκτά δυο γιους και δυο κόρες. Το 1791 ασθενεί σοβαρά από υπερκόπωση και κινδυνεύει να πεθάνει. Μεταφράζει αρχαίους έλληνες και λατίνους συγγραφείς και γράφει ορισμένα από τα πιο γνωστά του ποιήματα. Παράλληλα ασχολείται με την μελέτη της φιλοσοφίας του Καντ, καρπός της οποίας είναι θαυμάσια φιλοσοφικά και αισθητικά δοκίμια, όπως το "Περί αφελούς και αισθηματικής ποίησης". Το 1794 αναθερμαίνεται η φιλία του με τον Γκαίτε και αρχίζει η περίοδος της ωριμότητας. Γράφει μερικά από τα ωραιότερά του ποιήματα και μπαλλάντες. Τα δραματικά έργα της περιόδου αυτής είναι: η τριλογία του "Βαλλενστάιν" (1800), Μαρία Στούαρτ (1801), "Η παρθένος της Ορλεάνης (1801), "Η νύμφη της Μεσσήνης" (1803), "Γουλιέλμος Τέλλος (1804) και το ημιτελές "Δημήτριος". Μετέφρασε πλήθος ξένων δραματικών έργων κυρίως αγγλικών και γαλλικών (Μάκβεθ, Φαίδρα κλπ.) Διηύθυνε τα περιοδικά "Οι ώρες" και "Ημερολόγιο των Μουσών". Μαζί με τον Γκαίτε έγραψαν τα σατιρικά δίστιχα "Ξένια".

Μετάφραση: · Δώρα Καραφύλλη
Έκδοση: Σεπτέμβριος 2005 από "Μαΐστρος"
Σελ.:288 (21χ14), Μαλακό εξώφυλλο, ISBN: 960-8252-33-4

Θέμα: "Γερμανικά θεατρικά έργα "

Περιγραφή
Άλλοι τίτλοι από Friedrich von Schiller
Friedrich von Schiller

Schiller, Friedrich von
Μέγας γερμανός δραματικός συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Μάρμπαχ της Βυρτεμβέργης στις 10 Νοεμβρίου του 1759 και πέθανε στη Βαϊμάρη στις 10 Μαΐου 1805. Η καταγωγή του ήταν ταπεινή και η ζωή του γεμάτη δυσχέρειες. Σπούδασε νομικά και ιατρική. Το πρώτο ώριμο έργο του είναι το δράμα "Οι ληστές" (Die Rauber, 1783), μια τολμηρή διακήρυξη ελευθερίας εναντίον της τυραννικής και διεφθαρμένης ηθικά κοινωνίας. Το 1783 εκδίδεται το δραματικό έργο "Η συνωμοσία του Φιέσκο στην Γένουα"· το 1784 το "Ραδιουργία και έρως" και το 1787 το "Δον Κάρλος". Την ίδια χρονιά γράφει την "Ωδή στη Χαρά" και εγκαθίσταται στη Βαϊμάρη. Γνωρίζεται με τον Γκαίτε (1788) και διορίζεται καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ιένας (1789). Ασχολείται με την συγγραφή ιστορικών έργων, σημαντικότερο εκ των οποίων είναι η "Ιστορία του τριακονταετούς πολέμου". Το 1790 νυμφεύεται την Σαρλόττε φον Λέγκενφελτ και αποκτά δυο γιους και δυο κόρες. Το 1791 ασθενεί σοβαρά από υπερκόπωση και κινδυνεύει να πεθάνει. Μεταφράζει αρχαίους έλληνες και λατίνους συγγραφείς και γράφει ορισμένα από τα πιο γνωστά του ποιήματα. Παράλληλα ασχολείται με την μελέτη της φιλοσοφίας του Καντ, καρπός της οποίας είναι θαυμάσια φιλοσοφικά και αισθητικά δοκίμια, όπως το "Περί αφελούς και αισθηματικής ποίησης". Το 1794 αναθερμαίνεται η φιλία του με τον Γκαίτε και αρχίζει η περίοδος της ωριμότητας. Γράφει μερικά από τα ωραιότερά του ποιήματα και μπαλλάντες. Τα δραματικά έργα της περιόδου αυτής είναι: η τριλογία του "Βαλλενστάιν" (1800), Μαρία Στούαρτ (1801), "Η παρθένος της Ορλεάνης (1801), "Η νύμφη της Μεσσήνης" (1803), "Γουλιέλμος Τέλλος (1804) και το ημιτελές "Δημήτριος". Μετέφρασε πλήθος ξένων δραματικών έργων κυρίως αγγλικών και γαλλικών (Μάκβεθ, Φαίδρα κλπ.) Διηύθυνε τα περιοδικά "Οι ώρες" και "Ημερολόγιο των Μουσών". Μαζί με τον Γκαίτε έγραψαν τα σατιρικά δίστιχα "Ξένια".

Το τελευταίο θεατρικό έργο του γερμανού κλασικού Φρήντριχ Σίλλερ έχει υπόθεση παρμένη από τη ρώσικη ιστορία: στις αρχές του 17ου αιώνα ο νεαρός μοναχός Γκρίσκα εμφανίζεται στην Πολωνία θεωρώντας ότι είναι ο νόμιμος διεκδικητής του τσαρικού θρόνου Δημήτριος. Όταν τελικά στέφεται τσάρος μαθαίνει την αλήθεια... Η σύγκρουση των πολιτισμών και ιδιαίτερα Δύσης και Ανατολής, η πολιτική σκέψη ως δίψα, πάθος και αγώνας για την εξουσία, οι διαφορετικές και διασταυρούμενες αντιλήψεις περί πατρίδας, ο έρωτας ως αφοσίωση αλλά και παιχνίδι δύναμης διαμορφώνουν το εκρηκτικό σκηνικό όπου, μέσω της εξέλιξης του μύθου, τίθενται ζητήματα που ξεπερνούν το ιστορικό ενδιαφέρον και κερδίζουν χαρακτήρα καθολικότητας. Στο βάθος προβάλλει μια τραγωδία της ταυτότητας που δραματοποιεί το λύγισμα της συνείδησης υπό το βάρος της αυτογνωσίας... Ένα ποιητικό κείμενο κλασικής ποιότητας και μεγαλειώδους ευρηματικότητας για το πέρασμα από την πλάνη στην αλλοτρίωση.

(2017) Ωδή στη Χαρά, Περισπωμένη

(2015) Φρήντριχ Σίλλερ, Στιγμή

(2015) Οι ληστές, Δωδώνη

(2014) Τι είναι διαφωτισμός, Κριτική

(2014) Οι ληστές, Νεφέλη

(2014) Εγκληματίας για τη χαμένη του τιμή , Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός

(2009) Κλασικοί γερμανοί ποιητές, Λεξίτυπον

(2008) Δον Κάρλος, Επικαιρότητα

(2007) Για την αισθητική παιδεία του ανθρώπου, Οδυσσέας

(2006) Τα φαντάσματα, Το Ποντίκι

(2005) Καλλίας ή περί του κάλλους, Πόλις

(2005) Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα, Διώνη