"Η πέτρινη γυναίκα" είναι το τρίτο μυθιστόρημα της πενταλογίας με θέμα το Ισλάμ του γνωστού πεζογράφου και πολιτικού στοχαστή Τάρικ Άλι.
Ο Άλι ξεδιπλώνει μια εικόνα της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1899, στο κλείσιμο του 19ου αιώνα, μέσα από τη μοίρα μιας οικογένειας σε ένα θέρετρο στη θάλασσα του Μαρμαρά. Μοιάζει σαν τα πρόσωπα των φωτογραφιών ενός οικογενειακού άλμπουμ να ζωντανεύουν και να διηγούνται τις ιστορίες τους, με τον συγγραφέα να κινεί τα αφηγηματικά νήματα σ' ένα θαυμάσιο ρυθμό παραμυθίας. Ο Τάρικ Άλι μεταφέρει τον αναγνώστη στους κήπους με τις αμυγδαλιές, με τη μυρωδιά της σκόνης στον αέρα και το αίσθημα ασφυξίας από την οικογενειακή ένταση αλλά και την πίεση των ιστορικών εξελίξεων.
Ο αρχηγός μιας μεγάλης οικογένειας, με παράδοση πεντακοσίων χρόνων στα διοικητικά της Αυτοκρατορίας αλλά που τα μέλη της ζουν πλέον στο περιθώριο των γεγονότων, αρρωσταίνει και τα παιδιά του, τα αδέλφια και λοιποί συγγενείς μαζεύονται απ' όλα τα μέρη στο παραθαλάσσιο θέρετρο της οικογένειας, τόπο εξορίας ενός προγόνου του.
Η κόρη του Νιλοφέρ, κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου, παραμένει παρατηρητής, δεν παίρνει ενεργό μέρος στην πολιτική ιστορία του τόπου. Ο φόνος του Έλληνα συζύγου της σημαδεύει την κατάργηση της οθωμανικής ανοχής, ενώ τα οικογενειακά μυστικά και οι ρομαντικές επιπλοκές είναι το αντικείμενο των εκμυστηρεύσεων στο αρχαίο γλυπτό του κήπου, την Πέτρινη Γυναίκα. Η ταραγμένη ιστορία αφεντικών και υπηρετών, δασκάλων και αξιωματικών, σημαδεύεται από ζήλιες, βεντέτες, και με την παρακμή της Αυτοκρατορίας, την εμφάνιση μιας νέας γενιάς που είναι βαθιά εχθρική στις ψευτοαλήθειες και τους μύθους των "χρυσών ημερών" του παρελθόντος.
Μέσα από το χρονικό μιας οικογένειας, με ρίζες στην παράδοση, αλλά και στον κοσμοπολιτσμό και τα νέα φιλοσοφικά ρεύματα της Δύσης καθώς και στα νέα ρεύματα αλλαγής της παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Τάρικ Άλι μας προσφέρει μια ευρωπαϊκή προοπτική στην οθωμανική ιστορία μέσα από μια εξαίσια λυρική αφήγηση.